Buradasınız
“Burada Ne İşiniz Var, Gidin Evinizde Dinlenin”
Gebze’den kadın petrokimya işçisi
Yıllarca çalışarak emeklilik primlerini ödedikleri halde emeklilik hakları gasp edilen EYT’li emekçiler, ancak örgütlenip mücadele ederek, meydanlara çıkarak haklarını geri alabildiler. Ne var ki bu sefer de emekli maaşlarının sefalet maaşı olması sorunuyla karşılaştılar. Emeklilerin maaşları asgari ücret bile değil, 12 bin 500 liraya yeni yükseltildi. Emeklileri sefalete mahkûm ediyor, sonra da lütufta bulunmuş gibi davranıyorlar. Adeta aklımızla dalga geçiyorlar! Türk-İş verilerine göre Ağustosta açlık sınırı 19 bin 271 lira oldu. Üstelik TÜİK gerçek enflasyonu gizlemesine rağmen ortaya çıkan rakamlar böyle! Asgari ücret 17 bin lira ile açlık sınırına bile yetişemezken bu hesaplara göre biz işçiler, emekliler nasıl geçinelim, nasıl hayatta kalalım?
Her işyerinde olduğu gibi bizim çalıştığımız işyerinde de emekli olduğu halde geçinemediği için çalışmak zorunda olan abiler, ablalar var. En üzücü olanı da yaşı ilerlemiş ve kendisi bakıma muhtaç olduğu halde çalışmak zorunda olan bu insanların fırsatçı taşeron şirketlere mahkûm edilmesi!
Fabrikada yemek molasında soluklanmak için bahçeye çıkmış arkadaşlarla otururken taşeron firmada çalışan emekli amcalar yemekhaneden çıkıp yanımıza geldiler. “Oturabilir miyiz gençler?” dedi Mehmet amca. Biz de hemen yer verdik, “buyurun gelin beraber oturalım” dedik. “Kusura bakmayın biz şimdi yaşlı ve yorgunuz, uzak yere gitmeyelim, buraya oturuverelim dedik” diyerek mahcupça oturdular. Fatih, dayanamayıp bu abi ve amcalara sordu: “Yahu sizin ne işiniz var burada? Gidin dinlenin amcam ya, yazık değil mi yoruyorsunuz kendinizi?” İçlerinden biri derinden bir ah çekerek, “ne yapalım oğlum hükümet bize emeklilik hakkımızı verdi ama çocuğa harçlık verir gibi maaş verdi” dedi. Süleyman amca da “yavrum bize hak ettiğimiz maaşı verseler bizim ne işimiz olur bu yaştan sonra fabrikalarda” dedi. O da derin bir iç çekti. Kâmil amca heyecanlanarak sesini yükseltti: “Yahu evden çıkmaya korkar oldum, geri dönecek param kalmaz diye. Şimdiki emeklilikte ya hapissin evde ya da kölesin taşeronda, bakın halimize bu hayat değil çocuğum. Benim evim yok kiradayım. Emekli maaşımın tamamını kiraya veriyorum. Buradan aldığım maaşla kirayı tamamlıyorum, kalanla da geçinmeye çalışıyorum” dedi.
Yakup, kurnazlık edip Kâmil amcaya o tuhaf soruyu sordu: “Amca emekli olmuşsun, bu yaşına kadar bir ev alamadın mı sen de? Ne yaptın paraları? İnsan biraz tutumlu olurdu.” Kâmil amca, “oğlum deşme yaramı sen de! Ben sanki ister miydim elin ağız kokusunu çekmeyi! Benim hanımım ağır hastalıklar geçirdi, Allah kimseye kötü hastalık vermesin. Kanser grip gibi yayıldı, tedavisi var diyorlar ama bizi kimsenin tedavi ettiği de yok. İlaçlarına maaşımız yetmiyor bile, bizi borçlu çıkarıyorlar. Şimdiki ev sahipleri de, iyilere bir şey demiyorum, ama kimileri var, Azrail gibiler. Ahırdan beter evlere sanki saray kiralamış gibi yüksek kira istiyorlar. Denetim olmayınca yandaşlar da meydanı boş buldular. Sen bir evlen de oğlum, bu zamanda ev geçindirebilecek misin göreyim” dedi. Yakup başını öne eğip, “amca özür dilerim ya, sorduğum soruya da çok pişman oldum. Bilsem sorar mıydım? Allah şifa versin hanımına da… Biz de bazen düşünmeden konuşuyoruz işte, kusura bakma amcacığım” dedi. Kâmil amca ekledi, “Sizin bir kabahatiniz yok oğlum, nereden bileceksin sen benim kazandığımı hastama harcadığımı. Bunlar insanı çiğ çiğ yiyecekler utanmasalar. Onu yapamıyorlar da bizim ömrümüzü yiyorlar işte. Benim eşimin hasta olması bu düzenin suçudur! Zenginlerden vergi bile almıyorlar. Onları da biz besliyoruz. Ama gelin görün ki bize reva gördükleri şu sadaka bile denemeyecek kadar kuru bir maaş. Karın tokluğuna bile yetmiyor oğlum. Siz şimdi öteberiyi bırakacaksınız, birlik olacaksınız. Sizin durumunuz bizden daha beter olur eğer böyle devam ederse. Hiç kimse birlik olmuyor demeyeceksiniz. Önce siz öğrenin, sonra yavaş yavaş arkadaşlarınıza yeni gelen işçilere siz öğreteceksiniz. Yoksa bizden sonra emekli bile olamazsınız, ölene kadar çalıştırırlar sizi” dedi. Molamız bitmişti. Bu güzel sohbetleri için emekli amcalarımıza teşekkür ettik. Tezgâhlarımıza doğru yol alırken sohbete devam ettik. “Doğru söylüyor. Adam haklı. Görmüş geçirmiş bak adam neler yaşamış. Birlik olmak lazım da herkes kendine yaşıyor, kimsenin bir şey bildiği yok ki” diye konuşarak üretime doğru yürümeye devam ettik. Ben de “emekli abilerimizin, ablalarımızın anlattıklarını kulağımıza küpe edelim, nasıl başarabileceğimizi konuşalım” dedim.
Bir Kızılderili atasözü şöyle der: “Hayat sen ders alana kadar dersini vermeye devam eder.” Biz işçiler için bu atasözünde söylenenler aynen geçerlidir. Her zaman grev ve direnişlerde şahit oluyoruz aslında, nereye gidersek, ne yaşarsak yaşayalım; yaşadığımız iyi şeylerin nedeni birlik olmamız, yaşadığımız kötü şeylerin nedeni de birlik olamamamız, dağınık, örgütsüz olmamız. Kâmil amcamızın da dediği gibi; birlik olacağız ve işçi sınıfımızın tarihinden ders alacağız ve yeni işçilere, çocuklarımıza öğreteceğiz. Patronların kanlı çarkları artık gençlerimizin, yaşlılarımızın, kadınlarımızın ve çocuklarımızın hayatları üzerinden dönmesin. İnsanlığa yaşamayı bile çok gören, çarkı bozuk bu düzen artık yıkılsın!
- Ruhumuzu Esir Alan Korkuyu Çıkarıp Atalım
- Konserve Yapmak Çözüm mü?
- “Çocuklarınız Zekiyse Bile İş Bulamaz!”
- Avrupa Bizi Kıskanırken Market Raflarına Ne Oldu?
- Biri Yıllık İzin mi Dedi!
- Annelerin Acıları Bize Ne Anlatıyor?
- Borsa’da Sadece Para mı Kaybedilir?
- Tatlı Meyve, Acı Reçete
- Bu Ülkenin Gündeminde Ne Var?
- Su Tasarrufu Çözüm mü?
- Haksızlığın Karşısında UİD-DER Var
- “Burada Ne İşiniz Var, Gidin Evinizde Dinlenin”
- “İşçiye Verilen Değer” Bu mu Olmalı?
- Bize Yokluk, Milletvekillerine Bolluk
- Bandın Hızı mı İşçilerin Birliği mi?
- Tarım İşçileri, Devrilen Traktörler, Market Rafları
- Yoğun Bakım Tavanı Çöktü, Kaza Değil Cinayet!
- Bu Düzen İnsana da Canlılara da Değer Vermez
- Bir Kuş Konar, Bir Kuş Yer…
- Bu Kadarı Olmaz Demeyelim!
Son Eklenenler
- “En zorlu sürecin önemli bir kısmı geride kaldı. Cumhurbaşkanımız da söyledi. 2025, 2024’ten daha iyi olacak. 2026 da 2025’ten çok daha iyi olacak.” Bu sözler 1,5 yıldır ekonomiyi düze çıkarma bahanesiyle emekçilerin ümüğünü sıkan Maliye Bakanı...
- Filistin Eylem Komitesi’nin çağrısı üzerine sendikalar, demokratik kitle örgütleri ve siyasi partiler “Siyonist saldırganlığa ve Gazze’yi ateşe veren petrol akışına son!” şiarıyla 15 Ekimde, Taksim’de bir araya geldiler. Taksim Tünel Meydanından...
- Sendikalarının aldığı grev kararına ve atılan arkadaşlarının geri alınması talebine coşkuyla sahip çıkan As Plastik işçileri grevlerine devam ediyorlar. Biz de bir grup UİD-DER’li işçi olarak As Plastik işçilerinin grevini ziyarete gittik.
- Zaten zor şartlarda, iş güvencesinden yoksun ve düşük ücretlere çalışan biz işçiler her fırsatta patronların ve iktidarın hedefi haline geliyoruz. İstanbul Ticaret Odası Başkanının, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan’a sunduğu talepler...
- İsrail’in Gazze’de yürüttüğü savaşın ve katliamın birinci yılı geride kalırken dünya meydanları emekçilerin “emperyalist savaşa hayır” sloganıyla yankılanmaya devam ediyor. İsrail’in 7 Ekim 2023’ten bu yana sürdürdüğü savaşın alevleri yeni bölgelere...
- Sendikalaştıkları için işten atılan ve buna karşı 89 gündür direnen Polonez işçileri, İstanbul’un çeşitli merkezlerinde gerçekleştirdikleri basın açıklamalarıyla Polonez ürünlerine boykot çağrısı yaptı. İstanbul’da Marmara Park AVM, Kadıköy İskele...
- Bir kadın olarak grevde olmaktan, hakkımı beraber çalıştığım işçi arkadaşlarımla birlikte aramaktan gurur duyuyorum. Grev çadırında beklerken, çadırımızın önünden sanayide bulunan farklı fabrikalarda çalışan işçi arkadaşlar geçiyor. Kimisi bizlere...
- Geçtiğimiz haftalarda Kocaeli’nde düzenlenen “İnsan Hakları Eğitim Kampı”nda gençlerle bir araya gelen Bilal Erdoğan’ın konuşması dikkat çekiciydi doğrusu. Geçen yıl 2023 genel seçimlerinden hemen önce sanki bir lütufmuş gibi yasalaştırılan EYT...
- Egemenler ve onların siyasetçileri suçu ve suçluyu tanımlarken de, adaletten bahsederken de “hukuk devleti” diye bir kavram kullanıyorlar. “Bu ülkede hukuk var” lafını dillerinden düşürmüyorlar. Onların iddiasına göre hukuk büyük sermaye sahibi...
- İsrail’in Gazze’de yürüttüğü soykırım bir yılı geride bıraktı. İsrail devleti milyonlarca insanın tepesine bombalar yağdırıyor. Geçtiğimiz bir yılda yarısı kadın ve çocuk olmak üzere 40 binden fazla insan katledildi. Bugün ise İsrail’in saldırıları...
- 28 Ağustostan 11 Eylüle kadar her gün grev çadırına gittim. Annemin fabrika önünde direniş yapması beni çok gururlandırıyor. Annem 47 yaşında, ben ise 11 yaşındayım. Grev alanından çok şey öğreniyoruz, bu durum hem beni mutlu ediyor hem de annemi....
- DİSK Uluslararası İlişkiler Dairesi Müdürü Kıvanç Eliaçık, NotaBene yayınlarından çıkan “Orta Doğu’da İşçiler ve Sendikal Hareket” kitabı vesilesiyle 22 Eylülde UİD-DER’in konuğu oldu, kitap üzerine güzel bir söyleşi gerçekleştirildi. Ortadoğu ve...
- Patronlar işçi sınıfının sahip olduğu en küçük hak kırıntılarını bile yok edip kölelik koşullarını dayatıyor. Saldırıların dozu artıp kapsamı genişledikçe çok daha fazla sayıda işçi sorunlarına çözüm aramaya, birlik olma ve sendikalaşma yolunu...