Buradasınız
İşsizlik ve İntiharlardan Kurtuluş da 1 Mayıs Ruhunu Büyütmekle Mümkün!
Ankara’dan genç bir işçi
Diyarbakır Silvan’da son 11 ayda 13, Urfa’da son iki ay içerisinde 30 kişi intihar etti. Hayatlarına son verenlerin geneli gençlerden oluşuyor. Korkunç bir tablo. İnsanın mantığı anlamakta zorlanıyor ama intihar edenlerin nasıl bir yoksullukla boğuştuklarını düşününce anlıyor insan intiharların nedenini. İşsizliğin on milyonu bulduğu, her üç yetişkinden birinin işsiz olduğu bugünlerde işi olanların bile geçim sıkıntısı çok büyük. Hele ki yukarıdaki gibi intiharların yoğun olduğu illerde tek bir maaşla 10 kişilik bir nüfusu geçindirmeye çalışan aileler var. Çalışanların büyük kısmı yevmiyeli işlere gidiyor ya da asgari ücretin altında geçici bir işte çalışıyor. Düzenli iş bulabilen küçük bir kesim de torpillerden torpil beğendirerek o işlere girebiliyor ancak.
Kapitalist sistemde bir avuç asalağın sefa sürebilmesi için milyonlarca işçinin sefil koşullarda çalışması gerekiyor. Çünkü işçiler kendilerinin ve ailelerinin en temel ihtiyaçları olan gıda ve barınma ihtiyaçlarını karşılamak için çalışmak zorundalar. Yani çalışmamak ölmekle eş anlama geliyor. Çalışan milyarlarca insan ise uzun saatler boyunca, tükenircesine çalışıyor. Çünkü az sayıda işçi daha çok çalışırsa patronlar daha çok zengin oluyor. Ve bunun için de çok sayıda işçinin işini kaybetmesi gerekiyor. Patronun çıkarlarına göre hareket eden bu düzende milyonlarca insan işsiz kalıyor. Türkiye’de bugünkü işsizlik %30’ların üzerinde. Genç işsizlik daha da yüksek. Urfa ve Diyarbakır gibi bölgelerde ise bu oran ortalamanın çok daha üzerinde ve intiharlarda önemli bir bulunuyor.
Kapitalist sistem işçileri sadece işsiz bırakmıyor. İşsizliğin işçinin kendi sorunu olduğu algısını yaratıyor. “Beceriksiz olduğun”, “işe yarayan birisi olmadığın” ya da Erdoğan’ın dediği gibi “kalite kalifikasyon noktasında kendini ispatlayamadığın” için diyerek işsizliğin nedeninin işçinin kendi eksikliği olduğunu söylüyorlar. Bu kokuşmuş düzenin egemenleri insanlara sürekli iş bulabilmenin ve mutlu olabilmenin mümkün olduğunu, bunun için de sistemin ideal insan profiline girmeleri gerektiğini söylüyorlar. Onların ideal insanı rekabetçi olmalı, bencil olmalı, kimseye güvenmemeli, çevresindeki sorunlara karşı vurdumduymaz olmalı, ne yapacaksa tek başına yapmalı. Ama bunların da işsizlik dalgasının karşısında durmaya yetmediğini emekçiler tüm dünyada yaşayarak görmekteler.
Emekçiler geçimlerini sağlayacak bir işe sahip olmadıklarında ruhsal bir çöküntü yaşıyorlar. Kendilerini yalnız ve çaresiz hissediyorlar. İçinde bulundukları koşulları değiştiremeyeceklerine inanıyorlar. Sorunların sistemle bir bağlantısının kurulmaması için sermaye medyası da her türlü çirkefliği yapmakta hiçbir beis görmüyor. İnsanlar işsizliğin yarattığı onlarca sorunun üstüne bir de her gün sistemin borazanlarından bir sürü yalan dinlemek zorunda kalıyorlar. Karın doyurmayan yalanlar örgütsüz insanları zamanla ruhsal bunalımlara sokuyor. Özellikle Türkiye gibi otoriter bir yönetim biçimiyle yönetilen ülkelerde emekçiler kendilerini iyice baskılanmış ve sindirilmiş hissediyorlar.
Evet bütün bunlar kâr odaklı kapitalist düzenin insanlığa sunduğudur. Ama dünyadaki bütün zenginlikleri var edenler bazen az bazen çok ama hiçbir zaman geri durmadan bu düzene karşı mücadele ettiler. İşçi sınıfı sömürüsüz bir dünya özlemini sürekli canlı tuttu. Çünkü sermayenin egemen olduğu bir toplumda emekçilere gün yüzü gösterilmeyeceğini biliyoruz. Bu yüzden tarihin birçok kesitinde emekçi sınıfın sisteme başkaldırısını okuyor ve görüyoruz. 1 Mayıs da tarihte verilmiş en önemli mücadelelerden birisidir. Dünya işçi sınıfı uzun çalışma saatlerine, ağır ve güvencesiz çalışma şartlarına ve işsizliğe karşı mücadele etmek için her 1 Mayıs’ta meydanlarda gücünü göstermiştir. 1 Mayıs mücadelesi işçi sınıfının “8 saat çalışma, 8 saat dinlenme, 8 saat canımız ne isterse” talebiyle başladı. Daha sonra tüm dünyada işsizliğe, savaşlara, ırkçılık ve ayrımcılıklara karşı sınıfımızın mücadele sembollerinden birisi oldu. Bugün de yapmamız gereken, işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs ruhunu daha canlı bir şekilde yaşatmak. Ancak bu şekilde kapitalist sistemin pisliklerinden kurtulabiliriz.
Yaşasın 1 Mayıs, Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!
- Sönmeyen Ateşi Hep Beraber Harladık
- 1 Mayıs Tüm İşçilerin Bayramı!
- İnsanlaşmak İstiyoruz
- En Zor Anda Tutunacağımız Daldır UİD-DER
- Zihnimize, Ruhumuza İyi Gelen 1 Mayıs Akışı
- Sağlık İşçilerinden Mesajlar
- 1 Mayıs’ta Yapı Bizim Olmuş Gibidir
- 1 Mayıs Coşkusuyla Sizleri Selamlıyoruz
- Yeni Bir Dünya Kuracağız!
- İşçi Sınıfının Kızıl Bayrağını Geleceğe Taşıyanlara Selam Olsun!
- Susmuyoruz, Korkmuyoruz!
- 1 Mayıs Bize Neyi Anlatır?
- Kanada’dan İranlı mülteci kadın kardeşimizin dayanışma mesajı
- Gün Birlikte Mücadele Günüdür
- Çocuklarımız ve Geleceğimiz İçin 1 Mayıs
- Yan Yana Olamasak Bile Çoğalarak Sahip Çıkıyoruz 1 Mayıs'a
- Selam Olsun Bütün Dünya Proletaryasının 1 Mayıs’ına
- Kızıl Tomurcuklar Haykırıyor, Yaşasın 1 Mayıs!
- İşsizlik ve İntiharlardan Kurtuluş da 1 Mayıs Ruhunu Büyütmekle Mümkün!
- Uluslararası mesajlar: Yaşasın sınıf dayanışması
Son Eklenenler
- İngiltere’de geçtiğimiz haftalarda üç çocuğun öldürülmesinin ardından bu cinayetlerden göçmenleri ve Müslümanları sorumlu tutan güruhlar sokaklara dökülmüştü. Ülkede göçmen ve Müslümanları hedef alarak ırkçı saldırılar başlatan faşist çetelere karşı...
- İstanbul Bakırköy Metro şantiyesinde Bayburt Group taşeronu Modüler Teknik firmasında çalışan DİSK Dev Yapı-İş üyesi inşaat işçileri ücretleri aylardır ödenmediği için 12 Ağustosta Bayburt Group önünde eyleme başladı.
- Herkesin dilinde olan basit, masum bir soru… Ama aynı zamanda soranın da cevaplayanın da belli düşünce kalıplarına hapsolduğunu gösteren bir soru: Senin memleket nere? Fabrikada yeni işe başlayan birine, sokakta, otobüste, parkta tanıştığımız birine...
- İki kız kardeş, 15 yaşındaki Esmanur Argun ve 18 yaşındaki ablası Elif Argun, Urfa Viranşehir’den tarım işçisi olarak Bursa’ya gelmişlerdi. İşe giderken onları taşıyan traktörün devrilmesi sonucu hayatlarını kaybettiler. Kısacık yaşamları gibi...
- Tekgıda-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılan Polonez işçilerinin sendikalı çalışma hakkı ve işe iade talebiyle başlattıkları direniş sürerken 9 Ağustosta İstanbul Valiliği önüne giderek seslerini duyurmaya çalıştılar. Türk Harb-İş...
- Geçtiğimiz günlerde Cerrahpaşa Üniversitesine bağlı Murat Dilmener Hastanesinin su tesisatının patlaması üzerine, yeni doğan yoğun bakım ünitesinin tavanı çöktü. Solunum cihazına bağlı bir bebek hayatını kaybetti. Solunum cihazına bağlı olan ve...
- UİD-DER’e gelmeden önce de bu dünyada olup bitenlere karşı öfkeliydim. Bir şeyler yapmak istiyordum fakat ne yapacağımı bilmiyordum. Yani öfkemi doğru yerekanalize edebilmiş değildim. UİD-DER sayesinde kapitalist bir sistemde yaşadığımızı ve tüm...
- 31 Mart yerel seçimleri sonrası belediye işçilerine yönelik işten atma ve ücret gaspı saldırıları devam ediyor. İşten atılan işçiler işe iade talebiyle direnişe başlarken ücretleri gasp edilen, düşük ücret dayatılan işçiler de çeşitli eylemlerle hak...
- Sokak köpeklerinin katledilmesinin önünü açan yasa geçtiğimiz günlerde AKP’li ve MHP’li vekillerin oylarıyla Meclisten geçti. Yasa hazırlanırken ve oylanırken yaşananlara baktığımızda nasıl bir düzende yaşadığımızı daha iyi anlıyoruz. Yasa gündeme...
- 6 Şubat depremlerinin üzerinden bir buçuk yıl geçmesine rağmen deprem bölgelerinde barınma sorunu bile çözülmüş değil. Depremden sonra TOKİ, 18 ilde 674 bin 238 konut yapılmasını hedeflediğini açıklamıştı. Şimdiye kadar teslim edilen konut sayısı...
- İkinci Dünya Savaşının son aylarında ABD’nin Hiroşima’ya atom bombası atması ve yüzbinlerce insanın ölümüne neden olması insanlık tarihinin en büyük katliamlarından biri olarak acıyla hatırlanmaya devam ediyor. Bu büyük katliamın 79. yıldönümü olan...
- 28 Temmuz 1914’te dünyanın o güne kadar gördüğü en kanlı savaş başladı. Tam dört yıl süren ve 20 milyon insanın ölümüne, milyonlarcasının yaralanmasına ve sakatlanmasına, kentlerin yakılıp yıkılmasına yol açan bu savaş tarihe Birinci Dünya Savaşı...
- İspanya’da bir duvarda şöyle yazıyor: “El que nos roba es de aqui y rico no inmigrante y pobre.” Yani “Bizi soyanlar göçmen ve yoksul değil, buralı ve zengin.” Bu kısacık bir duvar yazısı içinde bulunduğumuz durumu çok çarpıcı bir şekilde anlatıyor...