Doktorlar Tekstil İşçileri Gibi Dikiş Dikiyor

Bizler elimizin emeği alnımızın teriyle yaşamaya çalışanlarız. Dünyadaki tüm zenginlikleri işçi sınıfı yaratıyor, sefasını ise patronlar sınıfı sürüyor. Dünyanın neresinde olursak olalım, hangi sektörde çalışırsak çalışalım işçi sınıfı olarak işgücümüzü patronlar sınıfına ücret karşılığında satıyoruz. Aldığımız ücret, yaptığımız iş ne olursa olsun işçi sınıfının bir parçasıyız. Hastanelerde ekmek sırası bekler gibi sıra bekliyoruz. Vitaminsiz beslendiğimiz için çok kolay hastalanıyoruz, meslek hastalığına yakalanıyoruz. Alınmayan güvenlik önlemlerinden dolayı iş kazaları geçiriyoruz. Yaşayabilmek için çalışmak zorunda kalan biz işçilerin en çok karşılaştığı olaylardan biridir iş kazaları. Sağlık sektöründe çalışanlara sorsak “hastanelere en çok hangi vakalar geliyor” diye, cevapları “iş kazaları” olur. Küçücük bir örnek verelim. İnşaat sektöründe çalışan bir arkadaş iş kazası geçirmişti, dikişlerini aldırmaya gittiğinde, kesikleri diken doktorla asistanı arasında geçen kısa bir sohbete şahit oldu:

Doktor: Bugün kaç oldu?

Asistan: Üç yüzü geçti.

Doktor: Tekstilcileri geçtik.

Bu sadece bir doktorun dikiş için önüne gelen sayı. Oysa bunun daha ağır olanları var, geçirdiği kazadan dolayı kurtarılamayan hayatlar var. İnsan doğar, büyür ve ölür. Ama işçiler doğal bir şekilde ölmüyor! İş kazaları hayatımızın en büyük tehditlerinden biri haline geldi. Kapitalizm altında işçilerin ölümü insanın doğasına aykırı oluyor. Patronlar uzun yıllar sağlıklı bir şekilde yaşıyor, işçiler ise her an ölümle burun buruna. Tersaneler ve madenler bunların en büyük örneğidir. Teknolojinin gelişmesi ile birlikte iş kazalarının önüne geçmek mümkünken geçilmiyor. Çünkü teknoloji patronların elinde… Daha fazla kâr için kıllarını bile kıpırdatmıyorlar. Bu, iş kazası değil resmen cinayettir!

Bir insanı bile bile ölüme göndermenin adı kaza olamaz, ancak cinayet olur. Patronlara göre bunun sebebi işçilerin cahil ve dikkatsiz olmasıdır. Sizce dünyayı var eden işçiler cahil olabilir mi? Dikkatsiz olsak etrafımızdaki bu güzellikleri yaratabilir miyiz? Kumaşı dikip onu şekle sokan, güzelleştiren, hamura kıvam veren, deriyi, bakırı, madeni işleyip şekillendiren işçilerin elleri ve beyinleri… Tüm bunları yapanlar cahil ve dikkatsiz oluyor! Hiçbir şey yapmadan işçilerin sırtından asalak gibi yaşayan patronlar da her şeyin sahibi oluyor.

İş kazalarının sebebi işçilerin cahilliği ya da dikkatsizliği değildir. İş kazalarının asıl sebebi kârlarından başka bir şey düşünmeyen, kârları uğruna 3-5 kuruş fazla verip güvenlik önlemleri almayı akıllarına bile getirmeyen patronlardır. İş kazalarının asıl sorumlusu patronların düzeni olan kapitalizmin ta kendisidir! İşçilerin yaşam hakkını elinden alan bu düzeni ancak işçilerin örgütlü mücadelesi yıkar.