Buradasınız
Söyleyin, Kadın İşçide mi Kabahat?
Bursa’dan bir kadın işçi

Son yıllarda yaşadıklarım bana kadınların kazandığı ve henüz kazanamadığı hakların ne kadar önemli olduğunu gösterdi. Ama daha alınacak çok yolumuz olduğunu da... Çünkü çifte ezilmişlik hâlâ hayatın her alanında canımızı yakmaya devam ediyor. Ben de bundan nasibini fazlasıyla almış bir emekçi kadın olarak yaşadıklarımı sizlerle paylaşmak istedim.
Bilirsiniz, kimse mutsuz olmak için bir evliliğe imza atmaz. Ben de bu yola çıkarken neler yaşayacağımdan habersizdim. Hayatlarımız değişti, koşullarımız değişti, birçok özel konuda kişisel fikirlerimiz değişti ve bittabi evliliğimiz de bundan nasibini aldı. Gün geldi ve o zor kararı alarak boşanma davası açtık. Fakat iki insanın anlaşarak evlenmesi doğal karşılanırken, anlaşamayan iki insanın boşanması, ne yazık ki o kadar kolay olmuyormuş. Öncelikle, evlenirken verilen yardımlar, teşvikler, izinler vs. havalarda uçuşurken boşanma olduğunda kimseden ses çıkmıyor, tecrübe ettim. Ne yazık ki bu aşamada kadın daha da yalnız bırakılıyor. Biliyorum ki ilk boşanan olmadığım gibi son kişi de değilim. Bu sebeple, hislerimi benimle aynı sorunu yaşayan ama sesini çıkaramayan tüm kadınlar için aktarmak isterim sizlere ve bu vesileyle de herkese...
Ne isterdim? Ben bir kadın, bir işçi ve bir anne olarak destek görmek isterdim. Hayatın çeşitli alanlarında rollerimin olması haklarımın olmayacağı anlamına gelmemeliydi. Ne isterdim? Mesela iş kanununda bu konuda çeşitli maddelerin olmasını isterdim. İş kanunu asla ama asla boşanan, şiddete maruz kalan kadının yanında değil ne yazık ki. İş kanununda evlenme konusunda teşvik edici maddeler varken, boşanma konusunda tek bir madde yok.
Ne isterdim? Mesela, iş kanununun bir kadın olarak dayak yediğim günün ertesinde işe gitmememi sağlayan bir madde sunmasını isterdim. Üzüntü ve öfkeden deli olmama rağmen, işyerinde sesimi çıkartmadan verilen performans hedeflerine yaklaşmam bekleniyordu benden. Rencide olup olmamam işverenin umurunda bile değildi. Onlara göre sadece susup çalışmam gerekiyordu. Her şeyi içime atmam gerekiyordu. Uzaklaştırma kararı, aldığım tehditler, şehir değiştirmek zorunda kalışım ve dahası… Kime ne! Yetmezmiş gibi, iş görüşmesi yaptığım İK müdiresinin “daha önce de boşanmakta olan bir personel aldık, performansından hiç memnun kalmadık” sözleri de cabası oldu... “Performans” ha! Ben acaba ne kadar hayata tutunabileceğim diye düşünürken, benim için endişelenen sevdiklerime her gittiğim yerin konumunu atarken, tehdit altında yeni bir yaşam kurmaya çalışırken, sırf kendi çarkları dönsün diye bu sistemin bize dayattığına bakın… Performans canımızdan daha değerli! Öyle mi? “Haklısınız sayın müdire, sahi kabahat bende” demeyi çok isterdim. Ya da bu vesileyle ben size sorayım kabahat kimde?
Gelgelelim nihayet boşanma davasının duruşmaları başladı. Gerginlik, korku ve daha birçok duygu eşliğinde mahkemeye gitmek için izin istedim. Surat asmalarla, laf sokmalarla bana henüz yıllık izin hakkım başlamadığı için sadece ücretsiz izin alabileceğim söylendi. Mesele yıllık izin miydi sadece? Elbette değil, kadının bunu istemesi bile hoş karşılanmıyordu, gizlemem bekleniyordu. Zaten geçinebilmek için didinmek zorundayken bir de maaşımdan kesilmesi gerginliğimi daha da arttırdı. Bunun haksızlık olduğunu düşünüyorum. Tehditler ve şiddet yeni şehirde de peşimi bırakmıyordu. Hatta dayak yediğim gün işe gidemediğim için İK yetkilileri bunun ispatını istediği için “darp raporu”nu göstermek zorunda kaldım. O raporun elden ele gezdiğini görmek çok utandırmıştı beni ve karşılığında ücretli iznin bile bana çok görülmesi ağrıma gitmişti… Bu hissi sözcüklerle anlatamam. O verilecek ücretli iznin benim için ne kadar önemli olduğunu kimseye anlatamamıştım.
Ne isterdim? Mesela yıllık izin hakkından bağımsız olarak, boşanma davası olan her işçiye mahkeme süreçleri ile ilgili gerekli ücretli izinlerin iş kanununda yer almasını isterdim. Çünkü bu izinlerin birilerinin iki dudağının arasında olmasının, birilerinin inisiyatifine bırakılmasının haksızlık olduğunu düşünüyorum. Bitti mi? Bitmedi… Dava masrafları, vekâlet ücretleri, banka kredisi… Bunun için maaşım kesilmesin diye telefon ettiğim kadın çalışmalarından sorumlu sendika temsilcisi bana “ama boşanma sizin özeliniz” cevabını verdi. Benden boşanırken sesimin çıkmamasını bekliyorlardı, sessiz sakin bu işi halletmem gerektiğini hissettiriyorlardı. “Belediye evlendirirken özelim değildi, devlet boşarken birden özelim oldu, ben de şaşkınım, kusura bakmayın!” diyebildim. Artık kızgınlığımı dile getirdiğim için arkamdan konuşuluyordu. “Yaygara çıkardığım” söyleniyordu. Bu süreçteki bir kadın mağduriyetini dile getirdiğinde hoş karşılanmıyordu, ne garip…
İşte tüm bunları yaşarken düşündüm ki, kadın işçiler haklarına daha fazla sahip çıkmalı. Sendikalarına sahip çıkmalı, mücadelede aktif olmalı. Aktif olmalılar ki sendika başkanları da temsilcileri de oturdukları koltukları ebedi sanmasınlar. Aktif olmalı ve sahip çıkmalılar ki, hakları onların sorunlarını bilmeyen, kadınlar söz konusu oldu mu çağdışı bakış açısına sahip birkaç “yetkili” tarafından değil kadınların ihtiyaç ve talepleri doğrultusunda şekillendirilsin.
Bu süreçte bir kez daha gördüm ki yasalar sadece patronları koruyor ve işçileri koruyan yasalar da işçilerin mücadelesi sayesinde kazanılmış. Yani gerçekten de “hak verilmemiş, zorla alınmış.” Biz de haklarımızı talep etmekte çekinmeyelim istiyorum. Çifte ezilmişliğe mahkûm edilen kadınların hakları genişletilsin istiyorum. Boşanan kadına ücret yardımında bulunulsun, iş ve barınma imkânı sağlansın, dava sürecinde kadının çifte mağduriyet yaşaması engellensin, ücretli izinleri verilsin, şiddet gören kadının psikolojik durumu göz ardı edilmeden işyerinde gerekli hassasiyet gösterilsin istiyorum.
Bu saydıklarım istenirse eğer, bugün hayata geçirilebilecek talepler. Fakat tüm bu sorunların kaynağı kapitalist sistemdir. Kadına yönelik şiddetin son bulması için onu üreten sisteme karşı mücadele etmek şart. Yarınımızı ve sevdiklerimizle geçireceğimiz her günümüzü bizim mücadelemiz şekillendirecek. Mücadele ettikçe kazanamayacağımız hak olmadığına inanıyorum. Kadınlar hayatın her alanında var oldu ve olmaya devam edecekse eğer, haklarımız hiçbir sistemin inisiyatifine bırakılmamalı. Var olan haklarımızı geçmişte beraber elde ettik, hiç kolay olmadı biliyorum. Her şeye rağmen yine mücadele vererek yeni haklarımızı da elde edeceğimize inancım tam. Biz, birlikte güçlüyüz.
Hangi Hasan Olacağız?
- Değişim İstiyorsak İşçi Sınıfının Siyasetini Yapmalıyız
- Pazar Yerinden Sesler: “Ödenmeyecek! Ödemiyoruz!”
- Bu Ziller Zamlara Alamet
- “Bu Hayatı Yaşamanın Başka Bir Yolu Olmalı…”
- Asıl Değerli Olan…
- Egemenlerin “Zafer Yolları”nda İnsan Kalabilmek
- Önemli Olan Başına Gelen Değil, Onu Nasıl Karşıladığındır!
- Emekçi Kadınlar: Yağmacı Enkaz Düzenine, Tek Adam Rejimine Hayır!/1
- Emekçi Kadınlar, Kadın Düşmanlarına 14 Mayıs’ta HAYIR Diyecek!
- Eşitlik ve Özgürlük İstiyoruz!
- Emekçi Kadınlar 1 Mayıs Coşkusunu Paylaşıyor
- Nefes Almak İstiyoruz! Baskıcı Rejime ve Saldırılarına Karşı 1 Mayıs’ta Alandayız!
- Mata Direnişçisi Kadın İşçiler: Bu Bir Onur Mücadelesi!
- Emekçi Kadınlar 8 Mart’ta Meydanlarda ve Direniş Alanlarındaydı!
- Mata İşçileri 8 Mart’ı Direniş Alanında Kutladı
- UİD-DER Kadın Komitesinin 8 Mart Açıklaması: İnsanlığı Acı ve Kedere Boğan Çarkı Bozuk Düzene Karşı Mücadeleye!
- Emekçi Kadınlar: Şimdi Dayanışma Zamanı!
- Bir Yanımız Uzay Çağı Bir Yanımız Yoksulluk
- Pazara mı Gitsek Ucuz Olur Markete mi?
- İşçi Anne Babalar Çocuklarını Nasıl Yetiştirmeli?
Son Eklenenler
- Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu DİSK, 24 Eylülde Kartal Meydanında “Emekliler Buluşması” düzenledi. “Emeklilikte Adalet! Emeklilikte İnsanca Yaşam!” başlığıyla düzenlenen eyleme sendikalar, emekliler ve demokratik kitle örgütleri katıldı.
- İş Sağlığı ve Güvenliği Çalışanları Sendikası (İSG-SEN) üyesi iş güvenliği uzmanları, 24 Eylülde, Ankara Ulus Meydanında bir basın açıklaması gerçekleştirdiler. Çeşitli illerden iş güvenliği uzmanlarının katıldığı eylemde “İş Güvenliği Uzmanları...
- Birleşik Metal-İş üyesi işçiler olarak 17 Eylülde şubemizin olağan genel kuruluna katıldık. Genel kurul sona erdiğinde sendika yöneticilerimiz, temsilci ve delege arkadaşlarımız, misafirlerimiz “çok anlamlı, çok güzel bir genel kurul oldu” dediler....
- Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu DİSK’in çağrısıyla binlerce emekli, 24 Eylülde Kartal Meydanında düzenlenen Emekli Buluşmasında bir araya geldi. Eyleme DİSK’e bağlı sendikalar, DİSK/Emekli-Sen, Emekliler Derneği İstanbul Şubeleri,...
- Ben kendi harçlığımı çıkarmak için yazları çalışan bir öğrenciyim. Hayat pahalılığından dolayı çalıştığım yerde bazen mesailere kalıyorum. Hem bedenen hem de psikolojik olarak o kadar çöküyorum ki o günlerde! Ruhumu dinlendirebileceğim, rahat bir...
- Fabrikamızda bir haftadır ek zam alabilmek için mücadele ediyoruz. Umut da cesaret de bulaşıcıdır derler. Biz çevremizdeki fabrikalarda işçi arkadaşlarımızın verdiği mücadelelerden etkileniyoruz. Onları yakından takip ediyoruz. Özellikle geçim...
- İşçiyi köle gibi çalıştırmayı kendilerine hak gören patronların pervasızlıkları, işçilerin haklarına yönelik saldırıları bitmiyor. Geçtiğimiz günlerde BİM (BİM Birleşik Mağazaları A.Ş.) Balıkesir Bölge Müdürlüğü, Balıkesir Bölge Deposu...
- Agrobay Seracılık’ta sendikalı oldukları için tazminatsız işten atılan işçiler direnişlerinin birinci ayında İstanbul’da Almanya Başkonsolosluğu önünde basın açıklaması yaptılar. Toplu iş sözleşmesinden doğan geriye dönük alacakları için eylemler...
- Libya’da 10 Eylülden bu yana etkili olan şiddetli yağış ve seller sonucunda meydana gelen felaketin boyutu giderek ağırlaşıyor. Libya’nın doğusunu vuran, 100 bin kişilik liman şehri Derne’nin büyük bir bölümünü sulara gömen sel felaketinde 10 binden...
- İsviçreli işçiler 16 Eylülde talepleri için meydanlara çıktı. İsviçre Sendikalar Federasyonu (USS) ve demokratik kitle örgütlerinin çağrısıyla Bern kentinde toplanan işçiler artan hayat pahalılığına karşı ücretlerin arttırılmamasına tepki gösterdi.
- Ben Bilecik/Bozüyük’te metal fabrikasında sendikalı olarak çalışan bir işçiyim. 2023-2025 yılları için yapılacak olan grup toplu iş sözleşmesi sürecinden geçiyoruz. Bugün oluşturulan taslak zaman zaman iyi gibi görünebiliyor. Ancak kesinlikle...
- DİSK’e bağlı Limter-İş Sendikası, tersane taşeronlarının sendikalarına yönelik saldırılarını protesto etmek için Tuzla Gemi Tersanesi önünde bir eylem düzenledi.
- Bu yaz gerek ülkemizde gerek dünyada sıcaklıklar artınca çalışma koşulları iyice zorlaşmıştı. Açık alanda güneşe direkt maruz kalan çalışanlarda sıcak çarpması, mide bulantısı ve başka rahatsızlıklar baş göstermişti. Benim çalıştığım şantiyede de bu...