Taşeron Belasının Götürdükleri

Ben inşaat sektöründe, taşeron firmada çalışan bir işçiyim. İki aydır ücretlerimiz ödenmiyor. Mesailerimiz eksik yatırılıyor. Çalıştığım şantiyede birçok taşeron firma var. Hatta bir iki ay öncesine kadar taşeron şirketlerin altında da alt taşeronlar vardı. Çalıştığım şirket önceden taşeron bir firmanın alt taşeronu olarak iş yürütüyordu. Şimdi ise taşeron olarak çalışıyor. Bu geçiş aşamasında 100 işçiden 50’sinin kıdem tazminatı hakkı vardı. Alt taşerondan taşerona geçen patron, taşeron firmanın tazminatları kendilerinden kestiğini söyleyerek işçilerin hesabına yatan paraları tehditlerle geri istedi. “Tazminatları vermezseniz işten çıkartırım” tehdidiyle yüz yüze kalan işçiler ise bir muhatap bulamayarak alın terleri olan tazminatlarını vermek zorunda kaldılar. Bunlardan birkaçı tazminatlarını alıp çıktılar. Ama 45 işçi tazminatlarını bıraktı. Patron da işçilerden aldığı parayla altına Mercedes araba çekti. Her gün baka baka sövüyoruz!

Yıllarca işçileri kadro yalanıyla kandıran AKP hükümeti belediyelerden hastanelere kadar, gerek kamu gerekse özel işyerlerinde taşeronluk sistemini yaygınlaştırdı. Sonra da Cumhurbaşkanı meydanlarda “taşeron bitti” dedi. Bizler elbette taşeronun bitmediğini yaşayarak görüyoruz. Taşeron demek patronlar için ucuz işgücü ve daha fazla kâr demektir. Biz işçiler için ise düşük ücretler ve güvencesiz çalışma demektir. Bu yüzden de taşeron işçilik gün geçtikçe yaygınlaşıyor ya da koşulları taşeron çalışma biçiminden bile kötü olan başka esnek çalışma biçimlerine dönüşüyor.

Karşılarında biz işçileri örgütsüz, dağınık ve bilinçsiz gören patronların saldırıları bitmiyor. Bizler bu sorunlarımızı ne tek başımıza, ne de devlet, hükümet ve sermaye üçlüsünden medet umarak çözebiliriz. Aramızdaki bütün yapay ayrımları bir kenara koyup, birleşip örgütlü olursak bu sömürü düzeninden kurtulabiliriz.