Ekonomi Büyüyor, İşçiler Ölüyor

Mart ayı içinde yine 59 işçi kardeşimiz iş kazaları nedeniyle hayatını kaybetti. Daha yakın bir zamanda Esenyurt Marmara Park AVM inşaatında çalışan 11 işçi patronların kâr hırsı yüzünden naylon çadırlarda yanarak can vermişlerdi. Yapılan incelemede işverenin tüm uyarılara rağmen hiçbir güvenlik önlemi almadığı, işçilerin yanmasına adeta göz yumduğu ortaya çıkmıştı. Olay yerine gelen Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı gerekli soruşturmanın başlatıldığını, sorumlu kimse gerekli müeyyidelerin uygulanacağını söylemekle yetindi. Oysa sorumlu ortada, herhangi bir soruşturmaya bile gerek yok.

Bu örnekte olduğu gibi birçok sektörde patronlar sermayelerini büyütürken en sıradan güvenlik önlemlerini almaya bile gerek görmüyorlar. Ne de olsa hiçbir ciddi yaptırım uygulanmıyor, olsa olsa ufak cezalar veriliyor. Milyarların uçuştuğu bir yerde beş on bin liralık para cezaları patronlar için ne ki?

Şimdi kalkıp Türkiye ekonomisinin yüzde %8,5 büyüyerek Çin’den sonra ikinci büyüyen ekonomi oluşuyla övünmemizi istiyorlar. Bir şeylerin büyüdüğü ortada. Büyüyen patronların sermayesidir. Hem de işçilerin kanını emerek. Büyüyen ekonomide iş kazasında ölen işçilerin kanı bulunuyor, yanarak ölen işçilerin külleri bulunuyor. İşte sermaye canavarı böyle büyüyor. Yalnızca üç kuruşa karın tokluğuna kölece çalıştırıldıkları yetmiyor, her gün onlarca işçi sermayenin kârı için iş cinayetlerini kurban ediliyor. Biz işçiler için bu durum içler acısı.

Ama sınıf tarihimizden biliyoruz ki, işçiler en ağır koşullarda dahi örgütlenerek, mücadele ederek, kölelik koşullarını değiştirmişlerdir. Günde 16 saat çalışan Amerikan işçi sınıfı tüm zor şartlara, patronların ve onların devletinin baskılarına rağmen 8 saatlik işgününü bizlere armağan etmişlerdi. Aynı görev bizleri bekliyor. Bizler de patronların ekonomi büyüyor yalanına kanmayarak, iş cinayetlerine son verilmesi için mücadeleye atılmalıyız. Düşük olan ücretlerimizin yükseltilmesi, iş güvenliği önlemlerinin alınması, iş saatlerinin kısaltılması için mücadele etmeliyiz. İşte bu taleplerimizi haykıracağımız yer işçi sınıfının uluslararası birlik ve dayanışma günü olan 1 Mayıs’tır. Bu nedenle 1 Mayıs’ta alanlarda tüm coşku ve disiplinimizle taleplerimizi haykıralım.

İşçi Cinayetlerine Son!