Emekçi Kadın, Haydi 1 Mayıs’a!

Emekçi kadın kardeşimiz, nasılsın? Pek sorulmaz nasıl olduğumuz, neler hissettiğimiz ve en önemlisi ne istediğimiz. Bu düzende bir rol biçilmiştir biz emekçi kadınlara ve ona uygun davranmamız, rolümüzü iyi oynamamız beklenir bizden. Hem de öyle yaparlar ki bunu sömürücü egemenler, hem çocuklarımızın lokmalarını çalarlar hem de büyük laflarla “analığımızı” yüceltirler. Evladımızı, eşimizi iş kazalarında kaybettiğimizde sadece yas tutmamızı, başımıza geleni sessizce kabul etmemizi isterler. Yani egemenler işlerine nasıl gelirse ona göre şekil vermek, bir kalıba sokmak isterler bizi.

Ama artık bu kalıplar biz emekçi kadınlara dar geliyor! Emekçi kadınlar olarak sorunlarımız büyük fakat taleplerimiz ve mücadelemiz de öyle! Taleplerimizi meydanlarda hep bir ağızdan haykırmak için sabırsızlıkla 1 Mayıs’ı bekliyoruz. Bizim sorunlarımız öyle karmaşık da çözümsüz de değil! Mesela hem kendimiz hem de çocuklarımız için her işyerine, her mahalleye ücretsiz kreş istiyoruz. Çünkü çalışırken gözümüz arkada kalsın istemiyoruz. Evlatlarımızı birbirine emanet ederek, üstlerine kapıları, pencereleri kilitleyerek bırakmak istemiyoruz. Her okula sağlıklı ve ücretsiz yemek talep ediyoruz. Çocuklarımızın okul sıralarında açlıktan bayılmasını, sağlıksız beslenmelerini ve minik bedenlerinin hastalıklarla boğuşmasını istemiyoruz. Koşup oynamalarını, yüzlerinin gülmesini istiyoruz. Bedenimiz üzerinden hedef alınmak istemiyoruz. Şiddet ve taciz son bulsun istiyoruz. Emeğimizin yok sayılmasını, değersizleştirilmesini kabul etmiyoruz. Eşit işe eşit ücret talep ediyoruz!

Sorunları aynı olan emekçi kadın kardeşlerimiz, gelin 1 Mayıs’ta yan yana olalım! Kadın, erkek işçiler olarak omuz omuza halaya durup taleplerimizi haykıralım. Bize reva görülenlere boyun eğmeyelim, birlikte karşı duralım!

Yaşasın 1 Mayıs!