Hindistan’da 250 Milyon Dolarlık Düğün ve Yoksulluk

Geçtiğimiz günlerde Asya’nın en zengin ailesi olan Ambaniler’in Martta başlayan 4 aylık düğün maratonunda 250 milyon dolar harcadıklarına dair bir haber okudum. Mukesh Ambani’nin oğlu Anant’ın evlendirildiği şatafatlı düğüne dünyanın her yerinden siyasetçiler, oyuncular, şarkıcılar, ünlüler, iş adamları akın etmiş. Ayrıca dünyanın en pahalı düğünü unvanı alan bu düğünden önce de Mukesh Ambani, kızının düğünü için 100 milyon dolar harcamış. Ne yaman çelişki değil mi? Hindistan’da bir tarafta açlık çeken yüz milyonlarca insan varken diğer tarafta bir düğün için yüz milyonlarca dolar harcayan milyarderler var!

Mukesh Ambani, 116 milyar dolarlık servetiyle dünyanın en zengin 10. kişisi. Mumbai’de yapımı için 1 milyar dolar harcadığı ve Antilia adını verdiği bir evi bulunuyor. 27 katlı ve 37.000 metrekareye sahip bu yapının içinde 9 asansör, sağlık kulübü, jimnastik salonu, dans stüdyosu, bale salonu, konuk odaları, çok sayıda dinlenme odası, 50 kişilik sinema salonu, katlı bahçeler, 2 odalık helikopter pisti ve 160 araçlık kapalı otopark bulunuyor.

Hindistan’ın zenginleri ve yoksulları arasındaki uçurum korkunç boyutlarda. Yaklaşık 1,5 milyarlık nüfusuyla dünyanın en kalabalık ülkesi ünvanını Çin’in elinden alan ülkede net serveti 1 milyar doların üzerinde olan 162 kişi bulunuyor. Oxfam 2023 raporuna göre ülkenin en zengin yüzde 1’lik kesimi toplam servetin yüzde 40,5’ten fazlasına sahipken en yoksul yüzde 50’sinin payına toplam servetin yalnızca yüzde 3’ü düşüyor. Dünyanın en büyük beşinci ekonomisi olan Hindistan giderek büyüyor ve zenginleşiyor ama bu büyümeden işçi ve emekçiler değil burjuvazi nasipleniyor. 800 milyon insan hükümetin gıda yardımı programından yararlanarak hayatta kalıyor.

Hindistan’da yüz milyonlarca insanın evi yok. Hindistan Ekonomisini İzleme Merkezi’nin 2023 verilerine göre, çalışma çağındaki nüfusun yalnızca yüzde 40’ı iş bulabiliyor. Yani bir tarafta yoksulluk, sefalet, açlıkla boğuşan emekçiler var, diğer tarafta da zenginler zevkusefa içinde yaşıyor. Gelir eşitsizliğinin tırmandığı Hindistan’da şehrin zenginleri yoksul halkla karşılaşmamak için kendilerine özel yerleşim yerleri kurmuşlar, ayrıca zamanlarının büyük bir bölümünü yurt dışında geçiriyorlar. Zengin mahalleleri temiz ve bakımlı. Yoksul emekçi mahallelerinde ise lağımlar sokak ortasından akıyor, fareler cirit atıyor. Hindistan dünya genelinde nükleer savaş başlığına sahip 9 ülkeden biriyken ülkedeki okuma yazma oranı dünya ortalamasının epey altında. Kapitalizm yoksul emekçilerin sağlık hizmetlerinden yararlanma hakkını da elinden alıyor. Durum o kadar vahim ki sokakta seyyar dişçi tezgâhları görmek mümkün. Diğer taraftan Hindistan aynı zamanda intihar vakalarının en çok olduğu ülkelerden biri.

Tüm bu örneklerden görüldüğü üzere Hindistan büyük çelişkilerle dolu bir ülke. Bir taraftan zenginlerin şaşaalı yaşamlarını izlerken diğer taraftan yüz milyonların sefalet içinde süründüğünü görmek ne kadar da acı verici! Elbette tüm bu çelişkilerin kaynağı kapitalist sömürü sistemidir. Kapitalizm her geçen gün işçi sınıfını daha fazla yoksullaştırırken zengini daha da zengin hale getiriyor. Zengin ile fakir arasındaki uçurum artarken çelişkiler artık katlanılamaz bir noktaya ulaşıyor. İnsanlar açlıktan, yoksulluktan, en temel ihtiyaçlarına ulaşamadıkları için ölüyorlar. Ama bir yandan da milyar dolarlık evlerde oturanlar, düğünlerine yüz milyonlarca dolar harcayanlar var. Tüm çelişkilerin ortadan kalktığı, insanın insanı sömürmediği, dünyadaki tüm nimetlerin kardeşçe bölüşüldüğü, kimsenin açlıktan, yoksulluktan ölmediği bir dünyaya ihtiyacımız var. Böyle bir dünyayı kurmanın yolu ise örgütlenmekten ve mücadeleden geçiyor.