İşçilerin Kafa Karışıklığı Kimin İşine Geliyor?

Başlıktaki sorunun cevabı aslında çok basit: kim karıştırıyorsa onun işine gelir doğal olarak. Çalışmakta olduğum işyeri ağır sanayi… Genç işçilerin yanı sıra çocuk ve yaşlı emeği sömürüsü de katmerli olarak yaşanıyor. Ücretlerin çevredeki işyerlerinden biraz daha yüksek olması ve düzenli ödenmesi işçiler arasında işverene karşı sempati yaratıyor. Ama bunlar işçilerin geçim sorununu hafifletmiyor ve zaman zaman hoşnutsuzluk doğabiliyor. “Biz bir aileyiz” diyen patronlar böyle durumlarda “aile bireylerini” kolundan tuttukları gibi sokağa atabiliyor. Bir işçi ağzına sendika lafını alsa işsizlikle cezalandırılıyor.

İşyeri son on yılda üretim kapasitesini katlayarak büyütürken, fabrika sayısını da üçe çıkardı, birçok ülkeye ticaret yapar hale geldi. İşyeri düzenli olarak bir yayın çıkarıyor ve burada çıkan bir haber çok dikkatimi çekti. Bu haberde “bir vefakâr işçi” adı altında bir şiir paylaşılmış, şiiri yazan eski bir işçi... Şiirin başlığı “ÜÇ ULU ÇINAR”… Bu emektar işçi ulu bir hedef için yola çıkan üç patronuna methiyeler diziyor.

Şiiri okurken sanırsınız ki bu patronlar tezgâh başında ter dökerek çalışıyor, işçilere ekmek veriyor, babalık yapıyor ve ulu bir hedefe doğru gidiyor. Oysa biz örgütlü işçiler biliyoruz ki patronlar ve onların sınıfı, işçi sınıfını daha ağır koşullarda çalışmaya ve yaşamaya mahkûm etmek için her yola başvuruyor.

Maalesef ki sınıf örgütlerimize ağır darbeler indirmek, işçi sınıfını paramparça etmek konusunda patronlar hayli yol aldı. Bunun sonucunda ise işçi sınıfının saflarından kendi sınıfının gerçeklerinden ve ihtiyaçlarından kopuk insanlar çıkıyor. Şüphesiz ki tüm işçiler böyle değil ve olamaz da! Zaten çeşitli işyerlerinde başlayan mücadeleler bunu doğrulamaktadır. Patronların işçilerin bilincini bulandırmaya yönelik her türlü girişimine inat, işçi sınıfı mücadele alanlarında yerini almaya devam ediyor. Önemli olan işçi sınıfının örgütlenmesi, taleplerini gündeme getirmesi, o talepler için güçlü bir şekilde mücadele etmesidir. İşçilerin kılavuzu kendi örgütleri, kendi sınıflarının ortak çıkarlarıdır.