Kabul Etmiyoruz, Etmeyeceğiz!

Ankara Sanayi Odası (ASO) Başkanı Nurettin Özdebir, son dönemde yaşanan sorunların ekonomik kriz olarak nitelenemeyeceğini savunurken, maaşları ödeyemez duruma gelen patronların işçi atmaması için hükümetin işsizlik fonundan kendilerine destek vermesini talep ettiklerini söylemişti. Ekonomide yaşanan durumu “kriz” yerine, “darboğaz” diye değerlendirmişti. Sanki ekonominin darboğaza girmesi kriz değilmiş gibi!

Arkadaşlar şu anda zor durumda olan bir patronu örnek alalım. Türkiye’nin patronlar kulübünde 28. sırada olan Ali Ağaoğlu, yaptığı büyük inşaat projeleri ve ailesi ile yaşadığı magazinsel hayatla sürekli gündemde olan bir patron. Oğlu 18 yaşına girince altına Lamborghini araba çeken, kızına da 18. yaş hediyesi olarak 500 bin avroya özel tasarım araba alan bir iş adamı. Oğlunun kendinden habersiz 30 bin dolara sürat teknesi aldığına sinirlenip, tekneyi paramparça ettirmişti. Kızının 300 bin avroluk gelinlik giydiği Çırağan Sarayındaki düğünü, düğün hediyesi olarak 8 milyon dolarlık köşk hediye etmesi basına yansımıştı. Bu şatafatlı yaşamları örneklendirebileceğimiz onlarca zengin işadamı ve patron var. Hepsi bir araya gelip işçileri iliğine kadar sömüren, asgari ücrete üç kuruş zam gelince öldük battık diyen iş adamları. Bizlerin sırtından, emeğimizi çalarak zevkusefa içersinde yaşayan patronlar sınıfı bunlar.

O zaman bizimle zenginliklerini paylaşmayan, yasal olan haklarımızı sınırlayarak vermeyen patronlar, şimdi gözlerini bize ait olan işsizlik fonuna dikmişler. Patronlarla birlikte hareket eden iktidar fedakârlık yapmamızı istiyor. Ücretlerimizden kesilen primlerle oluşturulan, işsiz kaldığımızda bize verilmesi gereken parayı istiyorlar. Eğer patronların bu talebi yerine getirilirse maaşlarımızı, bizlerden kesilen ücretlerle yani bizim paramızla ödeyecekler. Peki bizim yaşanan ve gittikçe derinleşen krizde suçumuz ne? Gece gündüz çalışıyoruz. Cumartesi Pazar nedir bilmiyoruz. Senelik izinlerimizi kullanamadık, bayram tatillerini fabrikalarda çalışarak geçirdik. İş kazalarında binlerce arkadaşımız öldü veya sakat kaldı. Ağır koşullarda çalışıp meslek hastalıklarına yakalandık, bedensel ve ruhsal bozukluklar yaşadık. Ekonomik olarak patronlar daha çok zenginleşti, bizler yoksullaştık. Geleceğimiz bankaların ipoteği altına girdi. Bütün işçiler bankalara borçlu hale getirildi. Aldığımız ücretler açlık sınırının altında. Bırakın lüks harcama yapmayı yaşamamız için ihtiyacımız olan temel tüketim ürünlerini alamayacak hale geldik. Şimdi bizden fedakârlık yapmamızı istiyorlar.

Sadece fonu yağmalamakla bitecek mi? Tabi ki hayır. Bunun arkasından var olan haklarımız daha da törpülenecek veya tamamen ortadan kaldırılacak. Kıdem tazminatlarımıza şimdiden göz diktiler. Krizi bahane edip ücretlerimizi yükseltmeyecekler, ücretlerimizden kesintiler artacak, ödediğimiz vergileri yükseltecekler. Zorunlu Bireysel Emeklilik sigortası yeniden yapılandırılıyor. İşçilerin 3 yıl boyunca BES’ten çıkmaması için planlar yapıyorlar. Kamuda esnek çalışma saatleri uygulaması, performans düşüklüğü bahanesi ile işten atmalar yasallaşıyor. Kısacası yarattıkları krizin faturasını bize ödetmek için bütün yöntemleri uygulayacaklar. Kendilerinin yarattığı kriz için fedakârlık yapmamızı isterken yerlilik, millilik ve inancımız üzerinden duygularımızı okşamayı ihmal etmiyorlar. Yıllarca emekçileri böyle kandırdılar. 16 yıldan beri verilen sözlerin hiç birini tutmadılar.

Artık kendi içimizdeki tartışmaları çekişmeleri bırakıp bir arada olmaktan başka çaremiz yok, büyük bir saldırı altındayız. Buna karşı birlik olmaktan, mücadele etmekten başka şansımız yok. Sessiz kalmak, mücadeleden geri durmak bize hiçbir fayda sağlamaz. Onlar nasıl bir arada örgütlü hareket edip bizlere hayatı zindan ediyorlarsa, bu saldırılara karşı bizim de bir arada, örgütlü olmamız mücadele etmemiz gerekiyor.

İşsizlik fonundan patronlara para verilmesini kabul etmiyoruz!

Krizi bahane edip patronların bizleri işten atmasını kabul etmiyoruz!

Patronları krizden çıkarmak için var olan haklarımızın törpülenmesini veya ortadan kaldırılmasını kabul etmiyoruz!