Kim Geberecek?

Devlet bürokrasisi içinden bir memur çıktı ve yardım isteyen alt sınıftan bir kadına cevap olarak “geber” dedi. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı İstanbul İl Müdür Yardımcısı Nail Noğay’dı bu zat. Bu korona günlerinde, devletin tüm uyarılarına rağmen aç olduğu için sokağa çıktığını söyleyen kadına yönelik sözleri haklı olarak tepki çekti. Medya vatandaşa karşı işlenen bu kabahati, densizliği haber yaptı. Böylece artan tepkiler üzerine bürokrat görevden alındı. Yandaş medya devletin yardım isteyenlerin yanında olacağını haber yaptı.

Aslında bu olay devletlûların öteden beri alışık olduğu bir üsluptu. İçlerinden birinin alenen bu lafı etmesi diğerlerinin farklı fikirde olduğu anlamına gelmiyor. Fakat onlar biliyorlar ki gösterilen tepki karşısında o kişiyle aralarına mesafe koymuş görünmek ve içlerinden atmak zorundalar. Egemenler halkı sürü kendilerini de çoban olarak görüyorlar. Osmanlı’dan bugüne devlet anlayışında halk sopa ile güdülecek, emirlerle yönetilecek sürüdür. Paşalar, beyler, ağalar, efendiler, reisler hep aynı kafada, hep aynı fikirdedir. Demokrasiden bahsederler ama “demokrasi bizim istediğimiz sınırlar içinde kalsın, demokrasi yalnız bize olsun” derler. Ezilen halkın söz hakkı olmasını istemezler, konuşmasına, itiraz etmesine, haklarını istemesine tahammül edemezler.

Geçmişten günümüzde bolca örnekleri olan bu anlayışın temsilcilerinden biri de Erdoğan’dır. Yardım isteyen halka, iş isteyen işçilere, tedavi olmak isteyen hastalara, barış isteyen analara, soru soran muhabirlere, muhalif politikacılara nasıl hitap ettiği biliniyor… 1 Mayıs’ı Taksim’de kutlamak isteyen işçilere “ayaklar baş olmaz” diyerek efendilik taslamıştı. Soma maden katliamında “bu işin fıtratında var” diyerek kitlesel ölümleri normalleştirmişti.

Asyatik geçmişten günümüze gelen bu anlayış, kutsal devleti ve onun memurlarını eleştirilemez, sual sorulamaz bir dereceye yükseltmiştir. Devletler ve hükümetler, ellerinde tuttukları yasa yapma, yargılama, yönetme yetkisini halkın tepesinde boza pişirme aracına dönüştürmüşlerdir. Fakat köprülerin altından çok sular aktı ve halkın tepesinden çokları gelip geçti. Günümüzde yaşanan derin kriz, ezilen kesimlerin her türlü baskı ve yasağa rağmen sokaklara çıkıp taleplerini haykırmasının önünü açacak. Gelecek günler nice altüst oluşlara gebedir.