Kimberly-Clark Grevinin Kadın İşçileri Anlatıyor

Kadın işçiler olarak grevdesiniz, greve nasıl çıktınız?

Sevil E.: Biz ekmek kavgası veriyoruz. Bu dava hepimizin olduğu için hep beraber gönüllü olarak çıkmaya razı olduk. Kimse kimseyi zorlamadı. Ücretlerimizde bir adaletsizlik vardı. Özellikle asgari ücret alan arkadaşlarımız seve seve çıktılar. Daha yüksek maaş alanlar da, tereddütsüz hep birlikte çıkacağız dedik. Hakkımızı savunmak için. Hep beraber olmasak bir şey yapamayacaktık. Alkışlarla çok güzel bir çıkışımız vardı. Artık her gün buradayız.

Grevde kaç kadın işçi var?

Sevil E.: Grevde 5 kadınız.

Grevde neler hissetiniz, neler kazandınız? Ne tür deneyimler yaşadınız?

kc-rop (1).jpg

Sevil E.: Ben 24 seneden beri çalışıyorum. Hiç greve katılmamıştım. Diğer arkadaşlarımız da böyle. Burada öğrendik grevin ne olduğunu. Güzel bir dayanışma oldu. Herkes birbiriyle arkadaş oldu. Kardeş olduk. Hep beraber her gece buradayız. Destek için gelen arkadaşlarımıza çok teşekkür ederiz. Destekçilerimiz çok. Tüm gelen arkadaşlarımıza çok teşekkür ediyoruz. Güzel bir dayanışma oldu burada. Hepimizin emeği aynı olduğu için hepimiz aynı şeyin peşindeyiz.

Bir kadın işçi olarak neler hissediyorsun ve bu grev sana neler kazandırdı?

Tülay T.: Ekmeğimizin peşinde koşturduğum için gayet gururluyum. 17 yıldır ben bu fabrikadayım. Böyle bir şey yaşayacağımı hiç tahmin etmiyordum. Ama böyle bir şey yaşadığım için de çok gururluyum. Sonuna kadar da devam edeceğiz.

Diğer işçi arkadaşlarınız da anlattı: Grev alanında olanlar kardeş olmayı başardılar. Aranızdaki farklılıkları bir kenara bıraktınız. Dayanışma ruhunu tattınız. İçerdeyken de böyle miydi?

Tülay T.: İçerdeyken çalışma stresi yüzünden bu kadar yoğun değildi. Ama burada hepimiz kardeş olduk. Ağabeylerimiz, bizden küçük kardeşlerimizle kenetlendik, iç içeyiz. Bu yüzden daha çok mutluyum. Açıkçası bu kadarını beklemiyordum. Ama gayet iyiyiz. 10 gündür devam ediyoruz.

kc-rop (3).jpg

Çocuğuyla birlikte grevde olan arkadaşımızı da dinleyelim?

İlknur: Dayanışma çok güzel. Eşimle birlikte çalışıyoruz. Grevde olmak, arkadaşlarımızla birlikte olmak gerçekten güzel. Burada birbirimizi çok daha iyi tanıdık. Arkadaşlarımızla bir bütün olmak güzel bir duygu. Aileler biraz korkuyorlar, işin içerisinde olmadıkları için. Dışarıdaki insanlar farklı bakıyorlar. Biz de önceden böyle bakıyorduk. Ama bizim düşüncelerimiz değişti. Ailelerimizi de bu konuda geliştiriyoruz. İşçilerin mücadelesi, dayanışma olduğu için gelecekteki işçiler için de çok iyi olacak. Onlar da bazı şeylerin farkına vardılar, bizi destekliyorlar.

Çocuğun da grevi destekliyor mu?

İlknur: Evet, destekliyor. Anne hadi oynamaya gidelim diyor. Oyun olarak bakıyor. Sloganları öğrendi.

Ailelerin destek vermesi gerçekten önemli. Sizler kadın işçilersiniz. Sizlerin mücadeleye girişmesi çok önemli. Evde neler konuşuluyor? Aileler destek olmaya geliyor mu?

Tülay T.: Benim ailem memlekete gittiği için burada değil. Ama ablam, eniştem, kardeşim burada. Onlar gayet iyi destek veriyorlar. Kardeşim burada. Her gün gidip gelirken buraya gelip destek veriyor. Annem babam da destekliyor.

Sevil E.: Benim annem babam da köyde. Burada kardeşlerim var. Erkek kardeşim, kız kardeşim ellerinden geldiği kadar destek olmaya çalışıyorlar. İlk defa greve girdiğimiz için korkusu olan arkadaşlarımız da var haliyle. Zaman gösterecek her şeyi ama desteklerimiz büyük. Komşularımızla, arkadaşlarımızla burada bir bütün olduk. Sonuna kadar mücadeleden kopmayacağımıza inanıyoruz. İnşallah kazanacağız. İçeridekinden daha güzel bir arkadaşlığımız oldu.

Bu röportajı okuyacak işçilere nasıl seslenmek istersiniz?

Sevil E.: Herkes bizim gibi hakkını arasın. Diğer işçiler de gerekirse dışarı (greve) çıksınlar. Çok zor şartlarda çalışan işçilerimiz var. Çok eziliyoruz. Onların da çıkmasını, haklarını aramasını isterim. Zaten sendikaya üye olduktan sonra bu ezilmeyi biraz azalttık. Sendika sayesinde çok şey kazandık biz burada. Hiçbir şeyimiz yoktu, her şeyimiz oldu. İnşallah daha güzelleri olacak. Buna inanıyoruz. Çünkü hep beraberiz arkadaşlarla.

Tülay T.: Ben bunları hep televizyonda görüyordum. Ama bugün de kendim yaşadım. Şimdi daha iyi anlıyorum. Bu yüzden herkesin destek olmasını istiyorum. Başlattığımız mücadele sadece şahsımıza ait değil. Bütün işçiler için başlattık biz bunu. Destek olmalarını istiyorum sadece.

Neslihan: Ben eski çalışanım. Şu an eşim çalışıyor. Arkadaşlarıma ve eşime destek için geldim buraya. Direnişlerinde sonuna kadar arkasındayız. İnşallah direnerek kazanırlar.

Eşinizin greve çıktığını duyduğunuzda neler hissettiniz?

Neslihan: Bu direnişlerinden dolayı, birbirlerine güvenden dolayı gurur duyuyorum hepsiyle. Bütün aileler olarak arkalarındayız. Haklarını alana kadar mutlaka dirensinler.

Siz annesiniz. Bu mücadelenin arkadan gelen işçi kuşaklarına bir katkısı olacak mı? Onlara nasıl seslenmek istersiniz?

Neslihan: Mutlaka katkıları olacak. Bütün çocuklar burada annelerinden babalarından direnişi görüyorlar zaten. Onlar da öğreniyorlar. Sonuçta sadece kendimiz için değil, onlar için, gelecek için, gelecek kuşaklara katkı sağlayabilmek için direniyorlar. Onlar da haklarını direnerek alabileceklerini öğreniyorlar.

İlknur: Burada diğer işçilerle birlikte durmaktan gurur duyuyorum. Bütün işçiler örgütlensinler, birlik olsunlar. Korkmasınlar hiçbir şeyden. Gerçekten birlik olmak çok güzel. Korkmadan örgütlensinler, sendikalaşsınlar.