Buradasınız
Sarteks Deri İşçilerini Ziyaret Ettik
UİD-DER’li işçiler olarak Sarteks Deri fabrikasındaki direnişi ziyaret ettik. Orada bulunan işçi arkadaşlarımızla röportaj yaptık. Direnişçi işçilerin yaşadığı sıkıntılar, işçi sınıfının bugünkü örgütsüzlüğü ve sessizliğiyle yakından bağlantılı. Üzerinden 6 ay geçmesine rağmen, direnişin çok fazla sesi duyulmamış. Organize deri sanayi bölgesinde bulunmasına rağmen bu denli sessizce yürütülüyor olması da, bölgenin eski eylemliliğinden ne kadar uzaklaştığının bir göstergesidir.
Sarteks kaç yıllık bir fabrika? Kaç işçi çalışıyor? İşverenin başka yerde fabrikası var mı?
Daha önce Kazlıçeşme’de bulunan fabrikamız 15 yıldır da Tuzla deri sanayi bölgesinde faaliyet gösteriyor. İlk başlarda 35-40 işçi çalışıyorken bugün sayı 17’ye düşmüş durumdadır. Aynı patronun yine deri bölgesinde kimya fabrikası var. Satış yeri de var, Çorlu’da da fabrikası var. İşveren sürekli ağlıyor “zarar ediyorum” diye, ama biz biliyoruz ki yalan.
Kaç yıldır sendikalısınız? Sendikalaşma süreciniz nasıl başladı?
Ben burada çalıştığımdan bu yana sendika var. 14-15 yıldır sendikalıyız. Burada sağlam bir örgütlülüğümüz var. Bugüne kadar hiçbir arkadaşımız ayrılmadı. Hep beraber ortak davranıyoruz. Tek yumruk, tek yürek davranıyoruz.
Direniş süreciniz nasıl başladı?
Önce bizi ücretli izne çıkardılar. Daha sonraki ay ücretsiz izne çıkarttıklarını söylediler. Biz de başka yere gidemedik. Ne çıktığımız belli, ne de çalıştığımız. Bu kadar ay süründürdüler. Sonra bir gün baktık bize işten çıkartıldığımıza dair evraklar geldi. Anladık ki bizi işten çıkartmışlar. Direnişimiz böyle başladı.
İşveren bütün işçileri işten çıkarırken hangi gerekçeleri gösterdi?
Zarar ettiğini söylüyor. Deri sektörü genellikle sezonluk çalışır. Ve sezonun açıldığı dönemde cenazemize bile gidemiyoruz neredeyse. Çok fazla mesai yapılır. İşverenler artık deri sanayi bölgesinde sözleşmeli işçi çalıştırmaya başladı. Sezon açıldığında 6 aylık işçi alır, sezon bittiğinde de hepsini çıkartır. Geçici işçilik çok fazla yaygınlaştı deri bölgesinde. Bu da deri işçilerinin örgütlülüğünü zayıflatan bir etken oluyor. Geçici işçiler sendikal haklardan faydalanamıyorlar. Biz gelen arkadaşlarımıza anlatıyoruz, gelin 6 ay da olsa sendikalı olarak çalışın diye. Ama işveren onların ücretlerini yüksek tutuyor ve buradaki örgütlü gücü dağıtıyor.
Daha önce direniş ya da grev deneyiminiz oldu mu?
Bu bizim dördüncü direnişimiz. Daha önce de aynı taktikleri uyguluyordu işveren. Deri bölgesinde bu taktiği bütün işverenler uyguluyor. Önce ücretli izne, sonra ücretsiz izne gönderiyorlar. Sonra da çıkışlarımızı veriyorlar. Daha önceki direnişlerimizde de 5-6 ay mücadele ettik. Aynı şekilde sürdürdük. Sürekli anlaşarak işyerimize geri döndük. Bugün işveren bize, “hemen fabrikayı açayım, daha düşük ücrete razı olup çalışın, ama sendikayı tanımam” diyor. İşten çıkartma nedeni olarak, ekonomik gücüm yeterli değil gerekçesini öne sürüyor. Ama biz onun önerilerini kabul ederek işyerine dönersek burada varolan örgütlü gücümüzü dağıtacağını biliyoruz. Buradaki örgütlülüğümüzün dağılmasını istemiyoruz.
İşveren şimdi nasıl yaklaşıyor? Üretimi başka yerde devam ettiriyor mu?
Pazarlık yapıyor bizimle, “makineleri size vereyim, satın, paralarınızı alın” diye teklifte bulundu önce. Ertesi gün geldi, “ben o zaman dolandırıcı olurmuşum, makineleri size vermeyeceğim” dedi. Deri bölgesinde genelde işverenler böyle dönemlerde birbirlerinin fasoncusu olur. Diğer fabrikalara yaptırırlar işlerini. Başka yerde üretim yaptırıyor mu bilmiyoruz, ama şu an sezon da açılmadığı için işler yoğun değil.
Çevre fabrikalardan gelen destek var mı?
Çok fazla yok. Birkaç yerden geldiler ziyaretimize. Gönül ister ki her zaman misafirlerimiz olsun ama olmuyor. Zaten biz de burada hafta içi çalışma saatlerimiz süresince nöbetleşe duruyoruz.
Sendikanızın yaklaşımı nedir? İşverenin teklifine nasıl yaklaşıyor?
Sendikamız bize sahip çıkıyor. İşveren şimdi bizim çıkışlarımızı yaparak, sendikal ve sosyal haklarımızı da ödeyerek, bize yeniden işbaşı yaptırmayı düşünüyor. Ama daha düşük maaşla. Piyasanın da altında bir ücretle. Sendikamız da bizim taleplerimiz doğrultusunda pazarlık yapıyor. Bugün de bizim işverenle görüşmemiz var. Sendikada yeniden toplantı yapacağız. Biz de artık bu işverenle çalışmak istemiyoruz. Tazminatlarımızı alarak gitmeyi istiyoruz. Ama bütün haklarımızı alarak ayrılmayı düşünüyoruz. Makul bir teklif olursa yeniden çalışırız. Bugünkü toplantıya bağlı. İşveren bizim lokmamızı kısıp kendi midesine indirmeye çalışıyor. Biz evine de gittik. Kapısında 4 araba birden bekliyor. Hep bizim sırtımızdan kazandı, kazanıyor.
Deri işçilerinde en sık görülen hastalıklar nelerdir?
Genelde kanser, deri işçilerinin en sık yakalandığı rahatsızlıktır. Solunum yolları rahatsızlıkları, akciğer hastalıkları, hepsine yakalanma riskimiz çok yüksek. İş kazaları da sık sık yaşanır. Geçen haftalarda da başka bir fabrikada bir işçi arkadaşımız iş kazası geçirerek hayatını kaybetti.
Deri bölgesinin eski günlerini özlemle anıyorsunuz, bu gücün yeniden toparlanması için ne yapmak gerekir?
Eskiden deri sektöründeki tüm fabrikalar tek bir fabrika gibi olurdu. Tek bir kararla bütün deri bölgesindeki işçiler direnişe çıkardı. Bugün işverenler fabrikalarını Çorlu bölgesine taşıyorlar. Oraların da örgütlenmesi şart. Bugün sendikalar örgütleme ve örgütlenme çalışmalarında eskisi gibi değiller.
Son olarak UİD-DER’li arkadaşlarımıza söylemek istediğiniz bir şey var mı?
Gençlere, çevremizdeki arkadaşlarımıza sürekli olarak anlatmamız lazım. Birbirimize sahip çıkalım. Örgütlenelim. Yoksa biz işçiler olarak daha fazla ezileceğiz. Bu mücadele işçi sınıfının mücadelesidir. Sınıfımıza sahip çıkalım. Sendikalarımıza sahip çıkalım, oralarda da mücadelemizi yükseltelim.
Röportajımız bittikten sonra arkadaşlarla beraber sendika şubesine gittik. İşverenle toplantı yapıldı. Toplantının sonunda Sarteks işçileri çıkışlarının ve sonra yeniden girişlerinin yapılmasını kabul ettiler ve işverenle tazminatlar konusunda anlaştılar. İşveren tazminatları taksitle 2008 yılının son ayına kadar ödemeyi teklif ediyordu. Görüşmenin sonunda işveren işçilerin istediği dönemlerde ödeme yapmayı kabul etti. Sarteks işçileri maaşta anlaşmak üzere yapılacak görüşmenin ardından yakın bir zamanda yeniden işbaşı yapacaklar.
Yasan Direnişçilerini Ziyaret Ettik
Dostel İşçisi Yalnız Değildir
- Durak Tekstil İşçileriyle Söyleşi
- Bursa’dan Bir Özel Okul Öğretmeniyle Söyleşi
- Malatyalı Kadın Tekstil İşçisi İle Deprem ve Kadın İşçiler Üzerine Söyleşi
- Nilgün Soydan ile Kemal Türkler Söyleşisi
- Genel-İş İzmir 8 No’lu Şube Başkanı Gümüştekin ile Söyleşi
- İş Güvenliğimiz İçin 1 Mayıs’ta Sınıfımızın Saflarındayız
- Avukatlar Anlatıyor: Yasalar Yetmez, İşçi Sınıfını Örgütlülük Kurtarır
- Bir Afgan Göçmen İşçiyle Söyleşi: “Ölmek ya da Özgürce Yaşamak”
- Ekmekçioğulları İşçileri ve Anadolu Şube Başkanı Deniz Ilgan’la Direniş Üzerine
- Söz Hakları İçin Direnen Ekmekçioğulları İşçilerinde
- Trelleborg İşçileriyle Grev Üzerine Söyleşi
- Cargill İşçileriyle Sohbet
Son Eklenenler
- Merhaba, ben Elazığ’dan Ankara’ya gelmiş genç bir işçi ve uidder.org takipçisiyim. Bir Elazığlı olarak Eti Krom AŞ işçilerinin mücadelesi karşısında duygularımı sizlerle paylaşmak istiyorum.
- Ekonomik yıkım, işsizlik, barınma sorunu, artan siyasi baskılar, din, dil, ırk, cins ayrımcılığı, savaşlar, göç sorunu, toplumsal ilişkilerin yozlaşması, iklim krizinin getirdiği aşırı sıcaklar, yangınlar, seller… Dünyanın neresine gidersek gidelim...
- İşçi ve emekçi kardeşlerim, bu satırları yazarken bile gözlerim doluyor, boğazım düğümleniyor. Daha birkaç gün öncesi çalıştığım fabrikada korkunç bir iş kazası oldu. Aynı bölümde çalıştığım bir arkadaşım ne yazık ki enjeksiyon kalıbının mapasının...
- Bu düzende tüm gerçekler baş aşağı edilip çarpıtılıyor, adeta gözümüze perde iniyor. Gerçekler bir sis perdesinin arkasına itiliyor, biz de olanı göremez hale geliyoruz. Kapitalist sistemin yarattığı sorunlara karşı durabilmemiz ancak gözümüzdeki...
- Fabrikalarda, işyerlerinde şans ve bahis oyunları oynayarak “kolay yoldan para kazanma” hayaline kapılan işçilerin sayısı giderek artıyor. “Bahis oyunlarıyla çok para kazananların” hikâyeleri kulaktan kulağa yayılsa da etrafımızda böyle işçileri...
- Elazığ/Alacakaya’da bulunan ve Yıldırımlar Holding bünyesinde faaliyet gösteren Eti Krom AŞ’de çalışan maden işçilerinin 1 Temmuzda başlattığı iş bırakma eylemi şirketle yapılan anlaşma üzerine 16 Temmuzda sonlandırıldı.
- 31 Mart seçimleri sonrası onlarca belediye “tasarruf tedbirleri”, “borcumuz çok”, “işçilerin maaşını ödeyemiyoruz”, “seçim öncesi işe alınan işçiler” gibi bahanelerle işten atma saldırısına başladı. Belediye işçileri bu saldırılara boyun eğmeyerek...
- Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu (KESK) ve emekli örgütlerinin çağrısıyla 16 Temmuzda Ankara, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Bursa, Diyarbakır gibi büyükşehirler başta olmak üzere pek çok kentte eylemler yapıldı.
- İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çalışan sağlık emekçisi Merve Kınar, geçtiğimiz günlerde erkek kardeşi tarafından defalarca bıçaklanarak vahşice katledildi. Bunun üzerine 16 Temmuz Salı günü hastanenin başhekimliği...
- İran’da 1979’dan beri hüküm süren zalim molla rejimi can almaya devam ediyor. Molla rejimi son olarak 45 yaşında bir kadına, Şerife Muhammedi’ye (Sharifeh Mohammadi) idam cezası verdi. Şerife’nin 10 sene önce yasal bir sendikaya üye olması, sendikal...
Bizler çeşitli fabrikalarda çalışan sendikalı kadın işçileriz. Çalıştığımız işyerlerinde birbirine benzeyen birçok sorunla mücadele etmek zorunda kalıyoruz. Bunlardan bir tanesi yıllık izinlerimiz. Bazı fabrikalarda işveren...
- Sokak ortasında yürürken elektrik kaçağından ölmek kaza olarak görülemez. Gencecik insanların ölmesinin nedeni kamu hizmetlerine insan, toplum odaklı değil kâr odaklı bakan, parayı insan canının önüne koyan kapitalist zihniyettir. Bu zihniyet...
- Güney Kore merkezli Samsung Electronics’te toplu iş sözleşmesinde anlaşma sağlanamaması üzerine 8 Temmuzda 3 günlük greve çıkan binlerce işçinin mücadelesi sürüyor.