Buradasınız
Kriz Mriz Var mı Yok mu?
Gebze’den bir kadın işçi
Bir süredir fabrikadaki arkadaşlarla her molada birbirimize giriyoruz. Bir türlü anlaşamadığımız konumuz şu; “Kriz var mı, yok mu?” Enjeksiyondan bir arkadaş, “Ne krizi arkadaş! Daha yeni bir sürü makine almadık mı? Allah’ın her günü, her pazarı mesaiye kalmıyor muyuz? Bu kriz mriz lafları hep ortalığı karıştırmak için söyleniyor” diyor. Montajdaki arkadaş, “kardeşim, yeni makine alıyoruz diyorsun da, biz mi alıyoruz sanki. Makineler bizim mi oluyor da, hemen sahipleniveriyorsun. Sen hiç markete, pazara gitmiyor musun?” diye karşılık veriyor. Kaliteci arkadaş araya girerek, “bak kardeşim, Cumhurbaşkanımız ‘bizde kriz mriz yok. Bunların hepsi manipülasyon’ demedi mi?” dedi. “Eee, sen ondan iyi mi bileceksin ülke ekonomisinin durumunu!” diye karşılık veriyor hemen. Ortacı arkadaş durur mu, hemen giriyor lafa. “Doğru söylüyorsun arkadaş! Markete, pazara gidiyorsun, tezgâhta arayıp da bulamadığın bir şey mi oluyor? Elin boş mu çalıyorsun evin kapısını? Hanım bir şey istediğinde, kriz var, alamayız mı diyorsun? Yok! Eee, daha ne konuşuyorsun? Fiyatları yükseltenler kendini bilmez esnaflar. Onlara da sıkı denetim başladı zaten. Yakında bu fırsatçılığın hesabını sorarlar onlardan.”
“Kriz var” diyenlerin, faturalardan gıda fiyatlarına, okul masraflarından yakıta anlatacak o kadar çok şeyi var ki. “Kriz yok” diyenlerin de, dış mihraklardan ortalığı karıştıranlara, huzur bozuculardan kıskançlara kadar verecek pek çok cevabı var. Hani mola bitmese de fırsat olsa, bu tartışma saatlerce sürecek. Tartışmanın kazananı hangi taraf olur bilinmez. Ama bizim fabrikada çoğunluk “kriz yok” diye düşünüyor. Üretim aralıksız sürüyor, mesailer hız kesmiyor, ücretler bir şekilde hesabımıza yatıyor. Sadece çalıştığın fabrika ile evin arasında bir yaşam sürüp, gözünü kulağını dışarıya kapatınca, insanın “kriz mriz yok” diye düşünesi geliyor. Ama hayat sadece her gün gidip geldiğimiz fabrika ile ev arasındaki mesafeden ibaret değil. Fabrikanın ya da evin duvarlarıyla sınırlandırırsak kendimizi, tam da başımızdakilerin istediği şekilde düşünüp davranmış oluruz. Kendi gerçekliğimizin farkına varmadan onların ağzıyla konuşmuş, oluruz.
Hem Türkiye’de hem de dünyada krizin etkisi her geçen gün daha derinden hissediliyor. Elbette uygulanan politikalar ve alınan “önlemler” ile bizler bu krizi diğer ülkelerden çok daha farklı yaşıyoruz. Elimizdeki para diğer ülkelere nazaran daha fazla değer kaybediyor, ülkemizde işsizlik daha fazla, borç daha fazla, yokluk daha fazla. Yokluk demişken, kastettiğim tezgâhlardaki, depolardaki yokluk değil elbette. Her markette, pazarda, mağazada satılmayı bekleyen pek çok şey var. Üretim var, fazla mesai var. Ama canavara dönen enflasyonla buzdolapları boş, cepler boş, maaş kartları boş. Kriz deyince hiç de aklımıza yokluk, kıtlık, kuyruk gelmesin. “Varlık içinde kriz olur mu hiç?” de demeyelim. Oluyor işte. Bugün yaşadığımız tam da bu değil mi? Varlık içinde yokluğu yaşıyoruz işte.
Patronlar sarsılmaya başladı mı, hükümetler hemen onların yanında yer alıyor. Birikmiş fonları patronların hizmetine sunuyor, vergileri indiriyor, maliyetleri düşürüyor, kredi sağlıyor, ellerinden ne geliyorsa yapıyorlar. Bir de kendimize bakalım. İçimizdeki, ocağımızdaki öfke kıvılcımları daha ateşe dönüşmeden itfaiye misali söndürmeye çalışıyorlar. “Daha bunlar iyi günlerimiz” diyor fabrikadaki kalıp ustamız. Belki de haklıdır. Fiyatlar düşmüyor, işten atmalar yasaklanmıyor, yapılan zamlar geri alınmıyor, ücretsiz izinler ücretli izne çevrilmiyor, asgari ücret vergi dışı bırakılmıyor, ev kiraları dondurulmuyor. Bunları isteyenler “hain” ilan ediliyor. Eğer bizler, krizin faturasını ödemeyi reddetmezsek gerçekten de bu günleri mumla aratırlar. Geçmişte işçiler kaç kere deneyimledir bu gerçekliği. Bizi yalanlarla savuşturanların tarafında yer almak, içine düşürüldüğümüz çukurdan bizi çıkarmayacak. Gerçekliğin farkına varıp gözlerimizi açarak, sorumlusu olmadığımız bu krizin bedelini ödemeyi reddederek başlayabiliriz. İsteklerimizi hayata geçirmek için, sınıf kardeşlerimize güvenerek birlikte sesimizi yükseltirsek çukurda debelenmekten kurtulabiliriz.
İSTEMEM
Genel-İş: Krizin Bedeli Patronlara!
- Ekonomik Sorunların Kaynağı Bulundu: İşçi ve Emekçiler!
- Vergiler Patronlardan Kesilsin!
- Soğanı Bile Lüks Hale Getiren Bu Rejim Gitmeli!
- Bakandan Dâhiyane Buluş: Kış Tatili!
- Bizim Yoksulluğumuz, Onların Yalanları Büyüyor
- Nasıl Küçüldük, Kimi Büyüttük?
- Bir İşçi Çocuğunun Gözünden Hayat Pahalılığı
- “2023’ü Beklerken” Neler Oldu?
- Zamlardan Haberi Olmayanlar da Var!
- Enflasyonu Asgari Ücret Zammı mı Arttırıyor?
- Büyüdüğümüzü Hissedebiliyor musunuz?
- Evsiz Kalmak mı Mücadele Etmek mi?
- Ekmeğimizi Büyütmek İçin!
- Haklı Olan Biziz!
- İktidarın Enflasyon Masalı
- Yağa Neden Zincir Vuruluyor?
- Yüksek Elektrik Faturalarına Tepkiler Sokaklara Taştı
- İşten Çıkarma Yasağı Sona Erdi, Saldırılar Başladı!
- Doların Yükselmesi Bizi İlgilendirmez mi Dediniz?
- Maaşlar Eriyor: Bu düzen Değişmeli!
Son Eklenenler
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta Türkiye’nin dört bir yanında yüzbinlerce işçi ve emekçi alanlara çıktı, ekonomik yıkımın bedelini ödemek istemediklerini haykırdı. Sendikaların ve demokratik kitle...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- İngiltere’de 7 Ekimden bu yana her Cumartesi ulusal çapta eylemler düzenleyerek Filistin halkının yanında yer alan işçi ve emekçiler, egemenlerin savaşına karşı meydanlarda yerlerini almaya devam ediyor. 20 Nisanda ülke çapında çeşitli kent...
- İtalya’da büyük işçi sendikaları iş cinayetlerine karşı binlerce işçinin katıldığı kitlesel bir miting düzenledi. 20 Nisan’da işçiler “Artık Yeter!” sloganıyla işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği, kamu sağlığı hakkı, adil vergi reformu ve...
- İşyerinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerinden okunan yorgunluk ve mutsuzluk dikkatimi çekiyor. Öfke, mutsuzluk, umutsuzluk bir virüs gibi yayılmaya başladı. “Ama insanlar neden bu kadar mutsuz?” diye düşündüm kendi kendime....
- 1 Mayıs’ın gelmesiyle emekçiler, kadınlar, üniversiteli gençler, emekliler kendi taleplerini haykırmak için alanları doldurmaya hazırlanıyor. Ben de genç bir işçi olarak kendi talebimi haykırmak için alanda yerimi alacağım. Benim talebim çalışma...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER Mersin temsilciliğinde de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlik gerçekleştirildi. Etkinliğe çeşitli...
- Bugünün stajyer öğrencileri, yarının sağlık işçileri olarak 1 Mayıs’ta sesimizi duyurmaya geliyoruz. Kimimiz ailelerinden uzakta farklı şehirlerden gelip yurtlarda kalan, kimimizse aileleriyle İstanbul’da yaşayan öğrencileriz. Biliyoruz ki stajyer...
- 2021 yılı sonunda Mesleki Eğitim Kanunu’nda yapılan değişiklikle birlikte MESEM’e (Mesleki Eğitim Merkezleri) kayıtlı kişi sayısında patlama yaşandı. Bugün MESEM’e kayıtlı, 300 bini ise 18 yaşından küçük, 1,5 milyon öğrenci var. MESEM’lerin daha...
- Bizler Gebze’den işçi ve öğrenciler olarak 1 Mayıs yaklaşırken sizlerle duygu ve düşüncelerimizi paylaşmak istiyoruz. Birçoğumuz 1 Mayıs’ı UİD-DER’in geçen sene Uğur Mumcu Kültür Merkezinde gerçekleşen 1 Mayıs etkinliği ile tanıdık. Bu tanışma...
- UİD-DER’li işçiler, grevlerinin 9. gününde Mersen işçilerine dayanışma ziyaretinde bulundu. “İşçiler Boyun Eğmiyor Mücadele Ediyor! Yaşasın Sınıf Dayanışması!” pankartı arkasında grev çadırına yürüyen UİD-DER’li işçiler hep birlikte “Yaşasın Sınıf...
- Emekçi kadın kardeşimiz, nasılsın? Pek sorulmaz nasıl olduğumuz, neler hissettiğimiz ve en önemlisi ne istediğimiz. Bu düzende bir rol biçilmiştir biz emekçi kadınlara ve ona uygun davranmamız, rolümüzü iyi oynamamız beklenir bizden. Hem de öyle...
- Bizler kamuda çalışan sağlık emekçisi kadınlarız. 1 Mayıs yaklaşırken içimizdeki heyecan ve umutla bir araya geldik ve sağlık emekçileri olarak “neler talep ediyoruz?” diye konuştuk. Kadınların oldukça yoğun çalıştığı bir sektörde olmamıza rağmen...