Ülker’de Çalışan İşçi Kardeşlerime

Merhaba, ÜLKER’de çalışan işçi kardeşlerim. Ben sizin çalıştığınız fabrikaya yakın oturan bir işçiyim. Bazen ürettiğiniz ürünlerin kokusu oturduğumuz bölgeyi sarmakta. Bu kimi zaman hoş bir koku olarak yansısa da çoğu zaman ağır ve dayanılmaz bir biçimde hissediliyor. Sonra sizi düşünmeden de edemiyorum. Çünkü ben fabrikadan uzakta olmama rağmen rahatsız oluyorken, siz bilfiil orada çalışıyorsunuz. Çalışırken bundan etkilenmemek imkânsız olsa gerek. Bununla ilgili meslek hastalıklarına yakalanan işçi kardeşlerimin de olduğunu düşünüyorum. Sizin için zor olsa gerek. Lastik sektöründen emekli olmuş bir işçi emeklisi tanıyorum. Koku duyusunu yitirmiş. Yediği yemeğin ya da bir çiçeğin kokusunu bile hissedemez olmuş. Aklıma bu gelince patronlara bir küfür daha sallıyorum. Ama biliyorum ki biz işçiler, öfkelerini mücadelelerine yansıtmalıdırlar.

Sizler hiç İŞÇİ DAYANIŞMASI bültenini okudunuz mu? Gebze’de temsilciliği bulunan Uluslararası İşçi Dayanışması Derneğinin, işçiler arası dayanışmanın örülmesi için her ay çıkardığı bir bülten bu. Bültende, birçok fabrikadan işçi arkadaşımızın, yaşadıkları sorunlar üzerine yazdıkları yazılar bulunmakta. Sizinle ilgili bir habere ise henüz rastlamadım. Oysaki sorunlarınızın kokusu dışarıdan bile hissediliyor!

Hangi fabrikada çalışırsak çalışalım sorunlarımız ortak. Hepimiz sömürülüyoruz. Bizlerin yaşamı cehenneme döndükçe patronların yaşamı daha da güzelleşiyor. Bu dünyayı yaratan işçiler olarak, tüm nimetlerden bizlerin yararlanabilmesi gerekiyor. Ortak olan sorunlarımız için güçlerimizi birleştirmeli ve işçi dayanışmasını güçlendirmeliyiz. Başka çaremiz yok. Unutmayalım ki; ya örgütlüyüz ve her şeyiz ya da örgütsüz ve hiçbir şey!