Arızlı Halkı Dayanışma Gecesinde Buluştu

17 Ağustos depreminde evlerini ve yakınlarını kaybeden Kocaeli-Arızlı’daki depremzedeler Irak Kızılay’ı tarafından hibe edilen konutlara yerleştirilmişlerdi. Fakat 2000’li yılların başından beri devlet her türlü hukuksuzluk ve baskıya başvurarak burada yaşayan insanları çıkartıp yerlerine bürokratları yerleştirmeye çalışıyor. Kendilerinden kira alınmaması gerekirken, imzalatılan kira sözleşmeleri nedeniyle devlet depremzedelere icra davası açtı. Çok sayıda depremzede de kira ve aidatları ödeyemedikleri için bu konutlardan zorla atıldılar. Yıllardır her türlü baskıya ve hukuksuzluğa karşı mücadele yürüten Arızlı halkı, 8 Aralıkta Kocaeli’de bir dayanışma gecesinde buluştu.

Dayanışma gecesinde depremzedeler adına konuşma yapan Recep Uğur, yaşam hakkından sonra gelen en önemli hususun barınma hakkı olduğuna değindi. Uğur, barınma haklarının güvence altına alınmasını istediklerini dile getirdi. Başlangıçta bürokratları yerleştirmeye çalışan devletin, şimdi burayı öğrenci yurdu yapacağını söylediğini dile getiren Uğur, “Eğer devletin öğrenci yurdu yapacak parası yoksa bizler kendi aramızda Arızlı halkı olarak bir yardım kampanyası başlatıp devlete verelim” dedi. Devletin depremzedeleri TOKİ konutlarına yönlendirmek istediğini, ama deprem korkusu yaşayan Arızlı halkının 10 katlı binalarda yaşamını sürdüremeyeceğini ifade etti. Uğur, bugüne kadar kira ve aidat ödemeleri adı altında alınan paraların geri ödenmesi gerektiğini de sözlerine ekledi. Konuşma sırasında salonda sık sık “Arızlı Halkı Yalnız Değildir”, “Barınma Hakkımız Engellenemez” sloganları atıldı.

Bugüne kadar hem hukuki yollardan hem fiili eylemlilikler yolu ile barınma hakları için mücadele eden depremzedelerden son olarak 4 kişi açlık grevine başladı. Dayanışma gecesinde açlık grevine başlayan Huriye Özdemir isimli depremzede fenalaşarak hastaneye kaldırıldı. Arızlı halkını UİD-DER’li işçiler, Tüm-Sen Kocaeli Şubesi, Eğitim-Sen, KESK Kocaeli şubesi, Tez-İş, Dev Sağlık-İş temsilcileri de yalnız bırakmadı.

Yaşanan sürece dair depremzedelerle sohbet ettik.

UİD-DER: Yıllardır burada yaşanan bir sorun var ve sizler barınma hakkınızı korumak için bir mücadele yürütüyorsunuz. Bu süreç nasıl başladı, mücadeleye nasıl karar verdiniz, biraz bahseder misiniz?

Sebahattin Abi: Bizlere oturduğumuz konutlar Irak hükümeti tarafından hibe edilmişti. Sakarya Bölge İdari Mahkemesinde kira davası açıldı. Bizim avukatımız ile valilik gizlice kendi aralarında anlaşmışlar. Biz açılan davayı kazanmış olmamamıza rağmen bunu sonradan öğrendik. Bunların açığa çıkması üzerine valilik “davayı kazandınız, oturma sürenizi 5 yıl daha uzatıyoruz” dedi. Önce bürokratlar buraya yerleştirildi. Sonra bizim tepkilerimiz üzerine burayı üniversite öğrencileri için yurt yapacaklarını söylediler. Eğer bir devlet gidecek yerleri olmayan mağdur insanları çıkartıp yerine “bu konutları öğrenci yurdu yapacağım” diyorsa, o devlet bitmiştir artık.

UİD-DER: 9 Aralıkta icra davalarında bir karara varılması söz konusu, buna dair ne söylemek istersiniz?

Sebahattin Abi: Bizim gidecek hiçbir yerimiz yok. Ne karar çıkarsa çıksın biz sonuna kadar direneceğiz.

UİD-DER: Açlık grevine başlayan depremzedeler var. Kaç kişi açlık grevinde?

Sebahattin Abi: 4 kişi açlık grevine başladı. 1 kişi sabit olarak devam etti. Biz ise dönüşümlü olarak devam ediyoruz.

UİD-DER: Peki açlık grevinin çözüm getireceğine inanıyor musunuz?

Sebahattin Abi: Çözüm getirse de getirmese de yapmak zorundayız. Hakkımızı korumak için ne gerekiyorsa onu yapacağız.

UİD-DER: Arızlı halkı eylemlilik kararlarını nasıl alıyor? Derneğiniz veya buna benzer bir oluşum var mı?

Sebahattin Abi: Derneğimiz yok. Bir komitemiz var. Burada hep beraber kararlar alıyoruz.

UİD-DER: Aynı sorun başka yerlerde de devam ediyor. Örneğin Gebze’de de buna benzer bir süreç kentsel dönüşüm projesi adı altında Adem Yavuz ve Cumhuriyet Mahallelerinde yaşanmıştı. Sizinle aynı sorunu yaşayan insanlara neler söylemek istersiniz?

Sebahattin Abi: Öncelikle sakın mücadelelerinden yılmasınlar. Kararlı bir şekilde mücadele etmeye devam etsinler. Bizler de sonuna kadar onların destekçisiyiz.

UİD-DER: Bizler de UİD-DER’li işçiler olarak insanın en temel hakkı olan barınma, yani parasız konut hakkını savunuyoruz. Siz ne söylemek istersiniz bu konuya ilişkin?

Sebahattin Abi: Tabii ki barınma herkesin en temel hakkıdır. Herkesin eşit şekilde bundan yararlanması gerekiyor. Ayrıca derneğinize de bugün yanımızda olduğu için çok teşekkür ediyorum.

UİD-DER: Bugüne kadar neler yaşandı biraz bahseder misiniz?

Nakiber Abla: 2 yıldır polisle karşı karşıyayız. 5 yıldır bizden kira alıyorlar ama almadık diyorlar. Ödediğimiz her kiranın dekontları bizde. Vali çıkıp gazetelerde 3 kuruşa 5 köfte olmaz diyor. Bu nasıl bir saygısızlıktır? Yıllardır yüreklerimiz yanıyor. Yıllardır uyku uyumuyorum, tedavi görüyorum. Vali ise benim ölülerime köfte diyor. Ben evlatlarımı toprağa verdim. Ben kendi imkânlarımla çıkardım çocuklarımı göçük altından, devlet çıkarmadı. Beni hakkımı aradığım için gözaltına aldılar. Biz işgalci değiliz. Önce bürokratları yerleştirmek istediler sonra da yurt yapacağız diyorlar. Sonuna kadar direneceğiz. Bizim artık kaybedecek hiçbir şeyimiz yok.

* * *

Arızlı’da yıllardır yaşanmakta olan sorun, içinde yaşadığımız sistemin insan hayatına ne kadar değer verdiğini gözler önüne seriyor. Her şeye kâr güdüsü ile bakıldığı kapitalizmde, insanların en temel hakları olan barınma hakkı bile karşılanmamaktadır. Peki bu sistem en temel ihtiyaçlarımızı bile karşılamıyorsa neden hâlâ ona katlanıyoruz? İnsanca yaşayacağımız bir dünya ancak biz işçilerin yürüteceği örgütlü mücadele ile hayat bulacaktır.

Kurtuluş Yok Tek Başına, Ya Hep Beraber Ya Hiçbirimiz!