Asgari Ücret Sefalet Ücreti Olmasın!

Kardeşler!

Yeni yıla girmemize çok az zaman kaldı. Yeni yıla hep yeni umutlar ve beklentilerle giriyoruz. Bu beklentilerimizin başında ise, ücretlerimizin temel ihtiyaçlarımızı karşılayabilecek düzeye çıkartılması isteği var. Milyonlarca işçinin işsizlikle, açlık sınırının altında bir asgari ücretle geçinmek için debelenip durduğunu düşündüğümüzde bu beklenti hiç de haksız değildir.

Sendikaların açıkladığı dört kişilik aile için açlık sınırı 1.000, yoksulluk sınırı ise 3.000 liranın üzerindedir. Bu rakamlar göz önünde bulundurulduğunda dahi milyonlarca işçinin nasıl bir sefalet ve yoksulluk içerisinde olduğu açıkça görülmektedir.

Asgari geçim indirimi dâhil şu anki asgari ücret 739 liradır. Milyonlarca işçi gece gündüz, çift vardiya demeden, fazla mesai ücretleriyle gelirini arttırmaya, açlık sınırını aşmaya çalışıyor. Ama buna rağmen işçiler yoksulluk sınırına yaklaşamıyorlar bile. Yani işçiler ancak karınlarını doyurabiliyorlar. Üstelik zar zor ve sağlıksız koşullarda! Sosyal hayat diye bir şeyi çoktan unuttuk! Sevdiklerinin, çocuklarının yüzünü doğru düzgün göremeyen işçiler için ailesiyle ve arkadaşlarıyla bir çay bahçesine gitmek bile lüks haline gelmiş durumda!

Doğalgaza, akaryakıta, suya, elektriğe, gıda ve ulaşıma yapılan zamlarla işçilerin alım gücü giderek düşüyor. Nisan ayında doğalgaza tek seferde %19 oranında zam yapılmıştı. Aradan dört ay geçmeden, Ekim ayının başında doğalgaz bir kez daha %10 oranında zamlandı. Benzin, mazot ve benzeri petrol ürünlerine yapılan zamlar ise artık otomatiğe bağlanmış durumda. Bunlarla birlikte ulaşıma yapılan zamları göz önünde bulundurduğumuzda, işçinin bulunduğu yerden kıpırdaması imkânsız hale geliyor.

asgari-ucret-vergi-disi-birakilsin.jpg

Sendikaların yaptığı araştırmaya göre ortalama kira bedeli 509 lirayı bulurken, asgari ücretlinin kira ve konut harcamaları için ayırabildiği tutar sadece 226 liradır. İşçiler sosyal yaşamdan uzak, depreme dayanıksız, izbe evlere mahkûm ediliyor. Araştırmaya göre, asgari ücretle geçinen 4 kişilik bir ailenin, öğün başına 66 kuruşla karnını doyurması, 1 buzdolabı için 28 ay çalışması, 226 liraya ısınması ve barınması, çocuk başına 2,5 liralık eğitim harcaması ile çocuklarını yetiştirmesi bekleniyor! Bu sefalet ücretiyle yaşamsal ihtiyaçlarımızı nasıl karşılayabiliriz?

İşçi kardeşler, durum bizler açısından bu kadar acı ve kahrediciyken, patronlar ve onların temsilcisi hükümet yine yalnızca bir simit almaya yetecek bir zam yapma peşindedir. Patronlar utanmadan bir de asgari ücretin yüksek olduğunu ve kendileri için yük olduğunu söylüyorlar. Hatırlarsak, geçen yıl asgari ücret belirlenirken Maliye Bakanı Mehmet Şimşek “Asgari ücret belirlenirken dengeleri gözetmek zorundayız” demişti. Soruyoruz; bir tarafta her şeyi üreten işçiler için açlık ve yoksulluk derinleşirken, diğer tarafta ise zenginlik ve bolluk bir avuç patronun elinde birikmektedir. Bu nasıl bir dengedir? Nasıl bir adalettir?

Bizim açımızdan açık ve nettir ki korunmak istenen denge patronlara daha iyi hizmet etme politikalarıdır. Savaş harcamalarına, silahlanmaya bütçeden inanılmaz paylar ayrılırken, sıra işçiye gelince düşünmeye başlıyorlar. Bütçe gelirinin büyük kısmı, biz işçilerin daha cebine girmeden kesilen gelir vergilerinden, KDV, ÖTV gibi ve daha ismini bilmediğimiz birçok vergi türünden sağlanıyor. Bugün asgari ücretin vergi dışı bırakılması tartışılmaktadır. Ancak bu tartışmalar sırasında patronlar bu vergilerin kendilerine bırakılmasını talep etmektedirler. Unutmayalım ki, bu vergiler bizlerin brüt ücretleri üzerinden kesilmektedir. Asgari ücret vergi dışı kalmalı ve oluşacak fark işçinin cebine girmelidir.

Milyonlarca işçi için asgari ücret taban ücreti oluşturmaktadır. Çok az sayıda işçi asgari ücretin biraz üzerinde ücret almaktadır. Toplu sözleşme süreçleri geldiğinde sendikalı işçilerin ücretleri de dâhil olmak üzere, milyonlarca işçinin ücreti asgari ücret baz alınarak arttırılır. Dolayısıyla sendikalı sendikasız, işli işsiz, sektör fark etmeksizin milyonlarca işçi için asgari ücret en büyük toplu sözleşme demektir.

Ancak asgari ücreti her yıl Asgari Ücret Tespit Komisyonunda yer alan 15 kişi belirliyor. Bu kurulun üyelerinden beşi hükümet temsilcilerinden, beşi bünyesinde en çok patron bulunduran patron örgütünden ve beşi de bünyesinde en çok işçi bulunduran konfederasyon adına sözde işçileri temsil eden Türk-İş bürokratlarından oluşmaktadır. Tablo böyleyken, bu kuruldan işçilerin sürünmeden geçinebilecekleri bir asgari ücret tespit etmesi beklenebilir mi? Ensesi kalın kodamanlardan işçilerin halini anlaması beklenemez!

O halde asgari ücretin ihtiyaçlarımızı karşılayabilecek, yaşanılabilir bir düzeye çıkması için bu büyük toplu sözleşme sürecinde söz sahibi olması gerekenler işçilerdir. Asgari ücreti işçi kurulları belirlemelidir. İşçi kurullarının oluşturulması ve bu kurulların tartışarak ihtiyaçları belirlemesi, asgari ücretin buna göre ayarlanması mücadele hedefimiz olmalıdır.

Bizler bu hedef doğrultusunda işli, işsiz, sendikalı, sendikasız ayrımı yapmadan örgütlenmeli ve birlikte mücadele etmeliyiz. Unutmayalım ki, bizler birlikte hareket edemezsek patronlar ve onların sözünden çıkmayan AKP hükümeti bizleri açlığa ve sefalete mahkûm etmeye devam edecek ve var olan haklarımıza da el koymaktan geri durmayacaktır.

Asgari Ücret Vergi Dışı Bırakılsın, Vergiler Patronlardan Kesilsin!

Asgari/Temel İhtiyaçları Geçekten Karşılayacak Bir Asgari Ücret!

Asgari Ücreti İşçi Kurulları Belirlesin!