Başkasından Çözüm Bekleme, Derman Ellerimizde!

Bizler tekstil, petrokimya, eğitim gibi farklı sektörlerde çalışan işçileriz. Asgari ücret görüşmeleri devam ederken biz de işyerlerimizde işçi arkadaşlarımızla bu konuyu konuşuyoruz. Farklı sektörlerde çalışmamıza rağmen hemen tüm arkadaşlarımız aynı kaygıları, düşünceleri dile getiriyorlar. Herkesin ortak sorunu, geçinememek! Bir arkadaşımızın komşusu şöyle demiş mesela: “Torunuma ben bakıyorum. Oğlum ve gelinim asgari ücretin biraz üzerinde maaş alıyor, yemeklerini ben yapıyorum ama yine de geçinmekte zorlanıyorlar. Asgari ücret 30-40 bin lira olsa yetmez.” Asgari ücret alan da biraz üzerinde alan da sendikalı olan da geçinemiyor. İşçi arkadaşlarımız asgari ücrete ne kadar zam yapılırsa yapılsın enflasyon artışı ve zamlar devam ettiği sürece alım gücünün düşeceğinin farkında. Cumhurbaşkanı yardımcısının dillendirdiği yüzde 50 oranının dertlerine derman olmayacağını düşünüyorlar. Sohbetlerimizde herkesin Türk-İş Başkanı Ergün Atalay’ın asgari ücret görüşmelerine açlık sınırından başlamasına öfkeli olduğunu görüyoruz. Her ay açlık ve yoksulluk sınırını bizzat açıklayan bir konfederasyonun başkanı nasıl olur da bunu yapar? Demek ki Türk-İş yöneticileri işçiden yana değil, patrondan yana…

Asgari ücret görüşmelerini tüm işçi arkadaşlarımız takip ediyor çünkü yapılacak zam aldığımız ücret ne olursa olsun hepimiz için emsal oluşturacak. Ama fark ettik ki televizyon programlarında, haberlerde söylenenler ne ise arkadaşlarımızın düşünceleri onun üzerinden şekilleniyor. Mesela enflasyonun artmasının nedeninin asgari ücret artışı olduğuna inanmış işçi arkadaşlarımız var. Televizyon programlarında asgari ücret artışından sonra işten çıkarmalar olacağını duyup farkında bile olmadan düşük zamma razı edilmiş arkadaşlarımız da var. Bazı arkadaşlarımız da Erdoğan’ın devreye gireceğini ve zam oranını belirlenenin üzerine çıkaracağını düşünüyorlar. Bunun için aynı zamanda yerel seçimlere güveniyorlar. Önümüz seçim olduğu için iktidarın işçilerin memnun olmadığı düşük bir ücrete rıza göstermeyeceğine inanıyorlar. Diyelim ki öyle… Diyelim ki gerçekten de yerel seçimleri hesaba katan iktidar 3-5 puan daha ekledi asgari ücret zammına. Ne değişecek hayatımızda? İyice dibi bulan alım gücümüz yerine gelecek mi mesela? Ya da seçimlerden sonra ne olacak? Bir dahaki seçim zamanına kadar ücretimiz ne kadar eriyecek, biliyor muyuz? Üstelik Erdoğan asgari ücret zammının yılda bir kere yapılacağını söyledi. Bunun anlamı açık değil mi? İlk yapıldığında iyiymiş gibi görünen ücret artışı kısa sürede eriyecek ve bunun telafisi de olmayacak.

Çok açık ki seçim dönemlerine ya da kişilere bel bağlayarak alım gücümüzü arttıramayız. Bunlar gelip geçicidir. Kalıcı olan işçilerin örgütlülüğü, kararlılığı ve mücadelesidir. Biz örgütlü ve kararlı olursak kim iktidara gelirse gelsin taleplerimizi kabul ettiririz. Pek çok işçi arkadaşımız “ben tek başıma ne yapabilirim ki!” diye düşünüyor. Koca bir sınıf olduğumuzu, ailelerimizle birlikte toplumun çoğunluğunu oluşturduğumuzu bilelim. Yani yalnız değiliz ama gerçek şu ki örgütsüzüz. İşçi örgütlerinde, sendikalarda örgütlenmediğimiz ve sendikalarımızı harekete geçiremediğimiz sürece ne ücretlerimizde istediğimiz oranda iyileştirme sağlayabiliriz ne de başka sorunlarımızı çözebiliriz. Bu bize zor görünebilir ama tek gerçek çözüm yolu budur. Biz UİD-DER’li işçiler olarak bulunduğumuz her yerde arkadaşlarımıza bu gerçekleri anlatıyoruz. “Başkasından çözüm bekleme, derman ellerimizde!” diyoruz.