Buradasınız
Birleşerek ve Kardeşleşerek 1 Mayıs’a!

İşçi emekçi kardeşler!
1 Mayıs’ta meydanlarda bir araya geleceğiz. Haksızlıklara, zulme, sömürüye, uzun çalışma saatlerine, düşük ücretlere, iş kazalarında işçilerin ölmesine, taşeronlaştırmaya “dur” diyeceğiz. İnsanca çalışma ve yaşam koşulları isteyeceğiz. Tüm işçi kardeşlerimiz şimdiden, bu büyük güne, bu kardeşlik gününe hazırlanmalılar.
Neden 1 Mayıs?
Çünkü 1 Mayıs işçilerin uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günüdür. Emeğin bayramıdır 1 Mayıs! Bu büyük günde, dünyanın dört bir köşesinde değişik dinlere ve milletlere mensup işçiler aynı duygu ve heyecanla meydanlara çıkacaklar. İnsanın insanı sömürmediği, savaşların olmadığı, bolluk ve barış dolu bir dünyada yaşamak istediklerini haykıracaklar.
1 Mayıs, yeni bir toplum kurma talebinin güçlü şekilde dile getirildiği bir gündür aynı zamanda.
İnsanlara rekabeti, bireyciliği, hırs ve kıskançlığı dayatan; paylaşımcılığı, dayanışmayı, kardeşliği reddeden kapitalist sömürü düzeninde yaşamaya mecbur değiliz.
Ancak işçileri sömürmeye devam etmek isteyen patronlara göre, “böyle gelmiş böyle gider, kapitalizm değiştirilemez.” Bu tümüyle yalandır, amaç işçileri kandırmaktır!
Ezelden beri, nerede bir haksızlık, zulüm ve sömürü varsa, orada daima mücadele eden insanlar olmuştur. İnsanlar, haksızlıkların olmadığı dayanışmacı ve paylaşımcı bir toplum kurmak için mücadele vermişlerdir. İnsanlığın bu ortak hayali için mücadele devam ediyor.
Zinhar değişmez denilen kapitalizmin, şunun şurasında 250 yıllık bir tarihi var. İnsanlık tarihi dikkate alındığında devede kulak!
Paranın/sermayenin egemen olduğu bu sömürücü sistem tüm yönleriyle çürümüş durumda. Şu hale bir bakın:
Dünyada 1 milyardan fazla insan her gün aç yatıyor.
Milyarlarca insan yoksulluk sınırında yaşıyor.
Her sene, 11 milyondan fazla çocuk basit hastalıklar ve açlık yüzünden ölüyor.
Buna karşın, yaklaşık 2 trilyon dolar silaha harcanıyor.
Patronlar ve onların aileleri zevk-ü sefa içinde yaşarken; işçiler uzun ve ağır çalışma koşulları altında, açlık ve yoksullukla boğuşarak acı ve kahır dolu bir yaşam sürdürüyorlar.
Afganistan, Irak, Libya, Suriye ve pek çok Afrika ülkesinde pazar ve yatırım alanlarına, enerji yataklarına sahip olmak için yürütülen emperyalist savaşlarda yüz binlerce insan can veriyor, sakat kalıyor, evini ve yurdunu terk ediyor.
Halklar din, mezhep ve milliyet temelinde kışkırtılarak karşı karşıya getirilmeye çalışılıyor.
Tüm bunların sebebi kapitalist kâr düzenidir.
Çünkü bu düzende önemli olan insan değil, sermayedir. Bu nedenle, toplumun ortak çıkarları değil, patronların özel çıkarları dikkate alınır. Böyle bir düzen insanlığa ne verebilir?
Meselâ, kapitalist ekonomi durup durup krize giriyor ve bunun bedelini her seferinde işçiler ödüyor.
Sistemin çarklarında meydana gelen tıkanmadan dolayı patlak veren küresel kriz, tüm dünyada etkisini sürdürüyor.
Gece gündüz demeden çalışıp üreten işçiler, ama krizin bedelini işten atılarak ödeyen de işçiler. Avrupa ülkeleri başta olmak üzere, işsizlik dünyada çığ gibi büyüyor. Türkiye’de ise, 3 milyona yakın işsiz var. Üstelik bu resmi rakam.
Patronlar, işçilerin birlik ve dayanışma içinde olmamasından yararlanarak, fazla mesailerle birlikte çalışma süresini 12 saate çıkardılar. Yasalara göre çalışma haftası 45 saat. Fakat gerçekte, fazla mesailerle birlikte çalışma haftası 75 saate kadar yükseliyor. Patronlar, fazla mesaileri işçilere dayatmak için ücretleri özellikle düşük tutuyorlar.
Kadrolu işçilik büyük ölçüde ortadan kaldırılmış durumda.
Taşeronluk sistemiyle tüm çalışma yaşamı esnek ve güvencesiz hale getirilmek isteniyor. 6 aylık ya da 1 senelik sözleşmelere dayalı, güvenceden yoksun, kıdem tazminatının olmadığı bir çalışma düzeni dayatılıyor.
Daha fazla kâr elde etmek isteyen patronlar, gerekli iş güvenliği önlemlerini almadıkları için iş kazaları durmuyor. İşçiler ölmeye ve sakat kalmaya devam ediyorlar.
Kısacası tablo şu: Patronlar ve onların aileleri zevk-ü sefa içinde yaşarken; işçiler uzun ve ağır çalışma koşulları altında, açlık ve yoksullukla boğuşarak acı ve kahır dolu bir yaşam sürdürüyorlar.
Zenginlik ve ihtişam bir tarafta, yoksulluk ve sefalet öbür tarafta! Neden böyle bir yaşamı kabul edelim ki?
Biz işçiler başka bir dünya istiyoruz!
Bilim ve teknoloji sayesinde, iş saatlerini kısaltmak ve tüm işsizlere iş vermek mümkün. İş kazalarının olmadığı, işçilerin ölmediği ve sakat kalmadığı, işçi ailelerinin acı ve gözyaşına boğulmadığı bir çalışma sistemi talep ediyoruz! Sermayenin egemenliğine dayanmayan, insanın insanı sömürmediği, insanı esas alan, eşitlikçi ve paylaşımcı bir dünya istiyoruz!
Kardeşler!
Dünyanın dört bir yanında, kapitalist sömürüye karşı işçilerin öfkeli sesi yükseliyor. Yunanistan’dan Hindistan’a, Mısır’dan Çin’e, İspanya’dan Güney Afrika’ya kadar işçiler, peş peşe yaptıkları grevlerle haklarını arıyorlar. Krizin bedelini ödemek istemeyen işçi kitleleri, patronlara şunu söylüyorlar: Pılınızı pırtınızı toplayıp gidin, size ihtiyacımız yok!
Türkiye’de de, çalışma koşullarını düzeltmek için sendikalaşan ve işten atılan, ücretleri ödenmeyen, haklarına sahip çıkan işçilerin mücadelesi sürüyor. Bu mücadeleyi daha da büyütmeli ve patronlara şunu göstermeliyiz: İşçiler boyun eğmiyor, birleşerek ve kardeşleşerek hakları için mücadele ediyorlar!
1 Mayıs, birliğimizi, dayanışmamızı ve gücümüzü ortaya koyacağımız bir gün olacak. Irk, dil, din ayrımı yapmaksızın sınıfımızın bayrağı altında birleşmeliyiz.
Türk ve Kürt işçilerinin birliğini sağlayamadan patronların saldırılarına gerektiği gibi yanıt veremeyiz. Şunu bilelim ki, Kürt halkının ezilmesinden Türk işçilerinin hiçbir çıkarı yoktur. Bu nedenle, Kürt halkının demokratik taleplerini desteklemeli, kardeşliğe ve işçilerin birliğine giden yolu açmalıyız.
Son sözümüz de şu olsun: Dünyanın dört bir köşesinde, milyonlarca işçiyle aynı duygu ve heyecanla meydanlarda buluşmak üzere çalışmalarımızı hızlandıralım!
- “Ekonomi Tıkırında” Masallarına Devam!
- Grev Hakkımıza Sahip Çıkalım!
- Mücadele İçinde Dönüşenler: Derby’den 15-16 Haziran’a!
- Kurtuluş Ellerimizde, Örgütlü Gücümüzde!
- İşçi Dayanışması 206. Sayı Çıktı!
- Sabırla, İnatla, İnançla: Sıra Bize de Gelecek!
- Tarihin Tekerleğini Geriye Çevirmek İsteyenler
- Kasırgalar Kimleri Vuruyor?
- ABD’den Türkiye’ye Ülkeyi Şirket Gibi Yönetenler
- Gençliğe Çağrı: Bize Kılavuz Gerek!
- Anna’nın Annesi ve Anneler Günü
- Baskılara, Zorbalığa, Sömürüye, Emperyalist Savaşa Karşı Umut Örgütlü Mücadelede!
- İşçi Dayanışması 205. Sayı Çıktı!
- “Kıyamet Sığınakları” ve Bizim Sığınağımız
- Bu Kadar Çok Parayı Nereden Buluyorlar?
- “Çingene Kızı” ve İşçi Sınıfının Birliği
- Nefes Almak İçin…
- Sadeleştirince Açığa Çıkanlar…
- Kurtuluş Yok Tek Başına, Ya Hep Beraber Ya Hiçbirimiz!
- 1 Mayıs: Gün Gelir Zorbalar Kalmaz Gider!
Son Eklenenler
- ABD’nin her yıl “özgürlük ve bağımsızlık günü” olarak kutladığı 4 Temmuz, bu yıl resmi törenlerin ve barbekü partilerinin ötesine geçerek işçi ve emekçilerin öfkesine sahne oldu. “Amerika’ya Özgürlük” sloganıyla onlarca şehirde gerçekleşen...
- Şüphesiz ki koşullar insanın ruh halini belirlemede çok etkili olur. Aynı şekilde tersine, bilinçlenen, ruh halleri değişen insanlar koşulları belirlemekte ve değiştirmekte çok etkili olur. Örneğin yoğun bir kış mevsimin yarattığı ruh hali, öyle bir...
- “Kamu imkânlarını amacı dışında kullanmak, kamuya ait işleri yavaşlatmak ya da aksatmak, verilen görevleri layıkıyla yerine getirmemek hem vebal hem de günahtır. Kamu hizmetlerini sunarken insanlar arasında ayrım yapmak, tanıdığı kişilere öncelik...
- Petrol-İş Sendikasında örgütlü grevci TPI Kompozit ve Temel Conta işçileri ile grevlerini kazanımla sonuçlandıran DYO Boya işçileri ve sendika düşmanlığına, işten atma saldırılarına karşı direnen TEKSİF üyesi Digel Tekstil işçileri, İzmir Menemen...
- Yıllar önce çalışıp ayrıldığım işyerinden bir işçi arkadaşım anlattı. Patron ekonomik krizden dolayı iflas ettiğini, işyerini kapatacağını söylemiş işçilere. Sonra patronla birlikte oturup ağlaşmışlar; “ne güzel bir işyerimiz vardı, ne güzel bir...
- Başlıkta yer alan ifadeler, Hakkı Özkan’ın “Grevden Sonra” romanındaki öncü işçi Nuri’nin eşinin sözleridir. Nuri, grevde öncüdür; mayası sağlam, kararlı bir işçidir. Yazar Hakkı Özkan matbaa işçiliği yapmıştır, yaşadıklarını romana aktarmıştır. “...
- Gebze Sendikalar Birliği, İsrail devletinin Gazze’de yürüttüğü katliamı, emperyalist savaşı lanetlemek, Filistin halkının sesi olmak, işçilerin dayanışmasını büyütmek için Filistinli sendikacılarla birlikte Gebze Kent Meydanında bir eylem düzenledi...
- Kenya’da, geçtiğimiz sene Haziran ayında, IMF’nin dayattığı kemer sıkma politikaları doğrultusunda yeni vergi yasası hazırlanmıştı. Bu yasa tasarısı, işsizlik, yoksulluk ve artan hayat pahalılığıyla boğuşan işçilerin ve emekçi gençliğin öfkesini...
- Petrol-İş Sendikası Gebze Şubesinin örgütlü olduğu, Kocaeli Dilovası ve İzmir Çiğli’de üretim yapan DYO Boya fabrikalarında, düşük zam dayatmasına karşı greve çıkan işçilerin mücadelesi 44. gününde kazanımla sonuçlandı. İlk yıl için yüzde 73...
- İşçi sınıfının tarihsel mücadele mirasını yaşatmak ve bu mirastan güç alarak işçilerin birliğini büyütmek için çalışan UİD-DER, 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişinin 55. yılı vesilesiyle 29 Haziranda, “Gelenekten Geleceğe: Umut Örgütlü Mücadelede!”...
- Petrol-İş Sendikasının örgütlü olduğu Kocaeli’nin Körfez ilçesinde faaliyet gösteren Gübretaş fabrikasında yüzde 30 sefalet dayatmasına karşı işçiler, 3 Temmuzda greve başladı. Devrimci Sağlık-İş Sendikasının, kamu işçilerine dayatılan sefalet...
- Geçtiğimiz hafta sonu, 15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişinin 55, UİD-DER’in kuruluşunun 19. yılı vesilesiyle Uğur Mumcu Kültür Merkezi’nde yüzlerce işçi arkadaşımızla yan yanaydık. Grevleri devam eden Petrol-İş üyesi DYO işçileri, DİSK’in kurucusu...
- Sivas katliamının 32. yılında Türkiye’nin birçok kentinde anma etkinlikleri ve eylemler düzenlendi. Katledilen 33 aydın ve sanatçı anıldı, katliam bir kez daha lanetlendi. Sivas katliamının unutulmadığının, tüm katliamların er ya da geç hesabının...