MESS’in TİS görüşmelerindeki teklifinde işçiler için yine düşük ücret, esnek çalışma, taşeronlaşma, ikramiyelerin kırpılması, telafi çalışması gibi saldırılar var. Tüm bunlar işçilere kölelik koşullarını dayatmaktan başka bir şey değildir.
Metal patronlarının örgütü Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası MESS’e bağlı işyerlerinde, 100 bin işçiyi ilgilendiren 2012-2014 Grup Toplu İş Sözleşmesi süreci uyuşmazlık aşamasına geldi. Birleşik Metal-İş, Türk Metal ve Çelik-İş sendikalarına üye işçiler, MESS’in önerdiği zam miktarına tepki gösteriyorlar ve eylemler düzenliyorlar.
MESS’in TİS görüşmelerindeki teklifinde işçiler için yine düşük ücret, esnek çalışma, taşeronlaşma, ikramiyelerin kırpılması, telafi çalışması gibi saldırılar var. Tüm bunlar işçilere kölelik koşullarını dayatmaktan başka bir şey değildir. MESS patronları, utanmadan “işçileri enflasyona ezdirmeyeceğiz” diyorlar, ama %4,6 oranında zam önermekten de geri durmuyorlar.
MESS’in dayatmaları karşısında sendikalar kendi tekliflerini açıkladılar. Metal patronlarıyla işbirliği yapan ve işçileri bezdiren Türk Metal, hazırladığı taslakla övünüyor: “31 Ağustos 2012 tarihinde saat ücretleri 5,50 ve üstünde olan üyelerimizin saat ücretlerine yüzde 18 zam istiyoruz. Böylelikle genel ortalamada ücretlere aylık net 229 lira bir artış istiyoruz. İkinci altı ayda enflasyon, üçüncü altı ayda ise enflasyon artı 2 puan, son 6 ayda ise enflasyon oranında saat ücretlerine zam yapılacak.”
İşçilerin öfkesi ve basıncı altında kalan Türk Metal, MESS’e karşı mücadele verdiğini iddia ediyor, 38 bölgede eylem gerçekleştirmekle övünüyor. Ancak talep ettiği zammı elde etse bile bu, işçilerin koşullarında gözle görünür bir düzelme yaratmayacak. Diyelim ki 1000 lira ücret alan bir işçinin ücreti 200 lira zamlandı, işçinin yaşamında olumlu anlamda nasıl bir değişiklik olacak? Bu ücrete mahkûm olan işçi, açlık sınırında ücret almaya devam edecek ve yoksulluk sınırına bile yaklaşamayacak. Türk Metal, talepleri karşılanmazsa üretimi durduracağını söylemektedir. Sözünde ne kadar duracağını göreceğiz. Ancak Türk Metal bürokrasisinin, tabandaki huzursuzluğu ve öfkeyi yatıştırmak amacıyla böyle konuştuğunu, ayrıca Türk-İş yönetimine oynadığı için bu tür sözler ettiğini de biliyoruz.
Birleşik Metal-İş’in hazırladığı taslakta ise toplam zam oranı yüzde 19’a denk geliyor. Taslakta ayrıca haftada 5 gün, günde 7,5 saatten 37,5 saatlik bir iş haftası talep ediliyor. Cumartesi ve Pazar günlerinin hafta tatili olması ve ücretlerin 45 saatlik çalışma haftası üzerinden hesaplanması, yıllık izin sürelerinin arttırılması isteniyor. Ayrıca çay ve yemek molası gibi ara dinlenmelerin çalışma süresinden sayılması, tüm mazeret izinlerinin süresinin uzatılması, vergi dilim artışlarını işverenin üstlenmesi ve sözleşmede kıdem tazminatına ilişkin İş Yasasına yönelik yapılan atıfların kaldırılması talepleri de var. Tüm bunlar, Türk Metal’in taleplerini fazlasıyla aşmaktadır ve uğruna mücadele edilmesi gereken taleplerdir. Türk Metal’in tasarısında çalışma saatlerine, yıllık izinlere, esnek çalışmaya, ağır iş koşullarına yönelik hiçbir madde yoktur.
Birleşik Metal-İş sözleşme sürecinde 63 maddede uyuşmazlık tutulduğunu ifade ederek, bütün metal işçilerini kendi teklifi altında ortak mücadele etmeye çağırdı. BMİS, örgütlü olduğu fabrikalarda yeniden Cuma yürüyüşleri organize etmeye başladı. Uyuşmazlık nedeniyle ülke genelinde yapılacak miting ve basın açıklamasının takvimini açıkladı. Ancak BMİS’in ortaya koyduğu önemli taleplerin kazanılması, sınıf sendikacılığı ilkelerini hayata geçirmekle olur. MESS’in ve işbirlikçi Türk Metal’in işçiler üzerindeki basıncını kırabilmek için kararlı bir mücadeleyi örgütlemek gerekir.
Sermayenin saldırılarının arttığı, çalışma koşullarının ağırlaşıp ücretlerin düştüğü bu dönemde, TİS sürecini işçilerin lehine dönüştürebilmek, MESS’e gereken yanıtı verebilmek için öncü işçilere ve mücadeleci sendikalara çok iş düşüyor.
