Buradasınız
Akıntıya Karşı Kürek Çekmek
Bostancı’dan bir grup işçi
Bugün öyle bir akıntı üzerimize geliyor ki, azgın sularla boğuşmayı ve bu selin karşısında direnmeyi zorlaştırıyor. Ancak direngenlik, mücadele bilincini edinmekten, sınıfımızı tanımaktan ve öğrenmekten geçiyor. İşte tam da bu nedenle bizler UİD-DER’li işçiler olarak geçmiş mücadele deneyimlerimizin aydınlığında yolumuza ışık tutmaya çalışıyor ve genç işçi kuşaklarına da tarihimizi anlatıyoruz. Burjuvazi, sınıfımızın mücadele tarihini ve deneyimlerini hafızalarımızdan kazıyarak geçmişimizi yok etmeye çalışıyor. Çünkü hatırlayan ve unutmayan bir sınıf, yaşadıklarının nedenlerini asla unutmaz ve tüm bunları yaşatan burjuvaziye bedelini ödetir. Acıları ve anıları tazedir. Zaferleri aklındadır, özlemleri yüreğindedir. Ve yaşanabilir kılmak için bu dünyayı, mücadele yolundan bir adım bile uzaklaşmaz. Burjuvazinin saldırılarına boyun eğmez ve gücünü örgütlülüğünden alır.
Bu minvalde geçtiğimiz Pazar günü Aydınlı ve Bostancı temsilciliklerimizde, “İşçi Sınıfının Doğuşu” adlı etkinliğimizi gerçekleştirdik. Kapitalist sistemin doğuşuyla beraber burjuvazi kendi mezar kazıcılarını da yaratmaya başlamıştı. Eskiye dair olan ne varsa yıkılıyor ve yerini yenisine, azgın çarkın yeni dişlilerine terk ediyordu. Fabrikalar, makineler, teknolojik gelişmeler birbirinin ardı sıra yaşanmaya başlanıyor ve dünya birbirine zincirlerle bağlanıyor, küçülüyor, küçülüyordu. Eski yeni, gece gündüz, ahlak, doğa, yaş, cinsiyet her şey yıkılıyor, sınırlar dağılıyordu. Makineler fabrikaları, fabrikalar işçileri doğuruyordu. Kapitalizmin ilk ortaya çıkışından itibaren işçiler makinelere bağlı bir uzantı, vida, kol gibi bir işlevi görüyordu. Ondan ayrılmaz bir parça olmaya başlamıştı. Ve her bir gelişme işçilerin sırtındaki yükü artırıyordu; işsizlik, daha ucuz olan kadın ve çocuk emeğinin kullanılmaya başlanması gibi. Makineler geliştikçe, üretim daha da fazlalaşıyor ama çalışma saatleri hiçbir zaman kısalmıyordu, aksine daha da uzatılıyordu. İşçiler günde 14-16 saat çalışıyorlardı. Çalışma koşulları o kadar ağırdı ki işçiler henüz 40 yaşına gelmeden ölüp gidiyorlardı. Ama dünyanın kucağında iki sınıf mücadele etmeye başlıyordu: sömürücü asalak sınıf burjuvazi ve emeğini satarak yaşamaya çalışan, sömürülen proletarya!Sefalete sürüklenen işçi sınıfı öfkesini makinelere kusmaya başlamıştı. Makine kırıcılık olarak bilinen Ludizm hareketi işçi sınıfının ilk mücadele yöntemi olarak ortaya çıkmıştı. İşçiler patronların yüreğine korku salmaya başlamıştı. Bu hareket ta ki işçilerin bağımsız bir sınıf olarak ayağa kalktıkları ve hedeflerine kapitalist sistemi koydukları 1831 Lyon ayaklanmasına kadar devam etti. Fransa’da işçilerin çalışma koşulları gittikçe ağırlaşmaya başlamış ve çalışma saatleri 18 saate kadar uzatılmıştı. Fransız işçileri yeni bir asgari ücretin belirlenmesi ve zam yapılması talebiyle isyan ettiler. Ancak yeterli uyanıklığı gösteremedikleri için valinin uzlaştırma tuzağına düştüler. Bunu fark ettiklerinde işçiler Lyon’u ele geçirdiler ancak ne yapacaklarını bilemedikleri için hiç itiraz etmeden şehri geri verdiler. Kendi sınıfsal güçlerinin farkına varmışlardı ama yönetmeyi henüz bilmiyorlardı.
Öte taraftan İngiltere’de de işçi hareketi yükseliyordu. Chartist hareket olarak anılan ve işçilerin parlamentoda da söz hakkına sahip olması gerektiğini savunan hareketin sonucunda grevler yükselmeye başlamıştı. İngiliz burjuvazisi işçilerin grev mücadeleleri karşısında sendika hakkını tanımak zorunda kalmıştı. 1832 yılında işçiler siyasal taleplerini de haykırmaya başlayacaklardı.
1844 yılında ise Alman işçiler mücadele kıvılcımını çakacaklardı. Bu ülkede de işçiler açlığa ve sefalete karşı isyan etmişler ve şehrin merkezinde çatışmalar yaşanmıştı.
Sınıfımızın tarihine baktığımızda, işçi sınıfının en basit hakkını bile mücadele ederek kazandığını ve koruyabildiğini görüyoruz. İşte böyle bir tarihi, burjuvazi bizlere unutturmaya çalışıyoruz, biz de inadına hatırlatıyoruz. Etkinliğimize katılan arkadaşlarımızın birçoğu 1800’lü yıllardan başlayarak tarihimizin anlatılmasını önemli buldular. Ve bugüne kadar tarih kitaplarında olmayan başka bir tarihi, kendi tarihlerini öğrendiklerini söylediler. Aslında kapitalizmin o “vahşi” dönemine geri dönülmüş olduğunu, 12-14 saat düşük ücretlerle çalıştıklarını anlattılar. Gasp edilen haklarımızı yeniden kazanmak ve yeni kazanımlar elde etmek için sınıfımızın ataları gibi mücadeleye atılmak gerektiğini söylediler.
Yaşasın Proletarya Enternasyonalizmi!
Gülsuyunda Müzik ve Şiir Etkinliğimiz
- UİD-DER Mersin’de 1 Mayıs Etkinliği Düzenledi
- UİD-DER’de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” Etkinlikleri
- UİD-DER’de Bir Kez Daha 8 Mart Coşkusu
- UİD-DER’de 8 Mart Etkinlikleri: Geçmişten Geleceğe Yaşasın 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü!
- “Ben Rosa Luxemburg” Oyunu İşçilerle Buluştu
- UİD-DER’in Coşkulu 1 Mayıs Etkinlikleri Devam Ediyor
- UİD-DER’den Coşkulu Etkinlik: 1 Mayıs’ta ve 14 Mayıs’ta Değişim İrademizi Gösterelim!
- Rosa Luxemburg: İnsanlığın Büyük Davasına Adanmış Bir Ömür, Yaşam Dolu Cesur Bir Yürek!
- Bu Heyecan Farklı Bir Heyecan
- Heyecan ve Duygu Dolu Bir Film Şeridiydi
- İşçi Sınıfının Aktarma Kayışı UİD-DER’e Teşekkürler
- Gerçeğin Işığını Taşıyanlara Selam Olsun!
- Ekim’in İzinde: Yeni Bir Dünyaya Mecburuz
- The Strike/Grev Resmi Bana Üniversitedeki Eğitim Seviyesini Hatırlattı
- Geçmişe ve Bugüne UİD-DER’le Bakmak
- 50. Yılında Geleneğimiz UİD-DER İle Sürüyor!
- “Şiirlerle Fotoğraflarla İşçi Sınıfının Tarihini Bizlere Aktaran UİD-DER’e Teşekkür Ederim”
- Tarih Bizim Rehberimizdir
- Sınıf Penceresinden Gerçekleri Öğreniyoruz
- İşçi Sınıfının Çocukları UİD-DER’le Daha Mutlu!
Son Eklenenler
- Geçen gün metal işçisi arkadaşımla bir araya geldik. Çayımızı içerken sohbet etmeye başladık. Konumuz toplu iş sözleşmesiydi.
- İlk kez UİD-DER’le 1 Mayıs’a gelen arkadaşımız, 1 Mayıs’ın daha önce duyduklarından, anlatılanlardan bambaşka bir şey olduğunu söyledi. Kadınlar, çocuklar, işçiler el ele halaylar çektik, hepimiz kardeş gibiydik.
- Merhaba, ben İzmir de yaşayan bir gencim. İstanbul’a UİD-DER’le 1 Mayıs’a katılmak için geldim. 1 Mayıs öncesi hazırlıklar için derneğe gittim. Çok sıcak bir ortam ve dayanışma duygusu sarmıştı her yeri.
- Sarayları süsleyen altın, sultanların ve soyluların yaşamında zenginliğin en önemli ölçüsü olmuştur. Fakat bu zenginliği üreten zamanın köleleri ve günümüzün işçileri için bu maden her zaman acı, gözyaşı ve ölüm getirmiştir. Altın madenlerinde...
- Çalıştığım işyerinde uzun yıllardır çalışan ve EYT yasası çıktıktan sonra SGK’ya başvurup emekli olanlar var. Malûm, emeklilik maaşı iktidar eliyle kuşa çevrildi. Bizim patron da sayıları azımsanmayacak kadar çok olduğu için EYT’li işçileri bir an...
- DİSK, 3 Mayısta Türkiye İstatistik Kurumunun (TÜİK) Ankara’daki merkez binası önünde basın açıklaması gerçekleştirdi. Burada konuşan DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu, TÜİK’in enflasyon sepetindeki maddelerin fiyat listesini 2 yıla yakın bir...
- Geçenlerde yeğenimle sohbet ederken “kolajenlerin içerisinde en kalitelisi hangisi bilgin var mı?” diye sordu. Ben de doğal olarak “bir sağlık sorunun mu var, neden kolajen kullanma gereği duyuyorsun?” diye sordum. O da yarı utanarak “hep güzel...
- Dünya genelinde yoksulluk ve baskılar büyüyor, emperyalist savaşın alevleri gün geçtikçe yayılıyor. Kapitalist sömürü düzeninin yarattığı sorunlar, krizler derinleşiyor. İşçi sınıfı ise kapitalist sömürüye karşı mücadele etmekten, birlik olup...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta Türkiye’nin dört bir yanında yüzbinlerce işçi ve emekçi alanlara çıktı, ekonomik yıkımın bedelini ödemek istemediklerini haykırdı. Sendikaların ve demokratik kitle...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- İngiltere’de 7 Ekimden bu yana her Cumartesi ulusal çapta eylemler düzenleyerek Filistin halkının yanında yer alan işçi ve emekçiler, egemenlerin savaşına karşı meydanlarda yerlerini almaya devam ediyor. 20 Nisanda ülke çapında çeşitli kent...
- İtalya’da büyük işçi sendikaları iş cinayetlerine karşı binlerce işçinin katıldığı kitlesel bir miting düzenledi. 20 Nisan’da işçiler “Artık Yeter!” sloganıyla işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği, kamu sağlığı hakkı, adil vergi reformu ve...
- İşyerinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerinden okunan yorgunluk ve mutsuzluk dikkatimi çekiyor. Öfke, mutsuzluk, umutsuzluk bir virüs gibi yayılmaya başladı. “Ama insanlar neden bu kadar mutsuz?” diye düşündüm kendi kendime....