Bu Ablalar Daha Ne kadar Dayanacaklar?

Merhabalar. Sizlere fabrikamızdaki kötü çalışma koşullarından bahsetmek istiyorum. Ama hangisinden başlayayım bilemiyorum, o kadar çok ki! En çok canımı yakan ve zoruma giden olayı anlatayım en iyisi. Fabrikamızda son kontrol yapan kadın işçiler çalışıyor. Bunlar yıllarca gözlerinin nurlarını gece gündüz demeden hep aynı parçalara akıttılar. Son birkaç aydır bu parçaları yollayan firma fabrikamızla çalışmıyor artık. Bu yüzden de o kadın işçi arkadaşımız da bizim yaptığımız ağır ve tehlikeli işlerde çalıştırılıyorlar. Patronumuz bu arkadaşlarımızın bütün haklarını verip işten çıkarmak istemiyor. Onun yerine kadın işçilerin ağır ve tehlikeli işten yılıp kendi istekleriyle işi bırakmalarını bekliyor.

Evlerine bir lokma ekmek götürebilmek için bu duruma katlanan kadın işçiler, gün geçmiyor ki bir iş kazası geçirmesinler. İşten atılırız korkusuyla geçirdikleri iş kazaları için iş kazası tutanağı tutturmuyorlar. Daha geçtiğimiz gün bir kadın işçi arkadaşımız ağır bir parçayı askıya asmaya çalışırken kafasına düşürdü ve kaşı açıldı. Laboratuarda, açılan yere bir yara bandı yapıştırılıp işçi tekrar üretime yollandı. Neden hastaneye gitmediğini sorduğumuzda, ağlamaklı, iyi olduğunu, canının acımadığını söyleyerek kaldığı yerden çalışmaya devam etti. Çay molasında bu olayı konuşuyorduk. Kadın arkadaşın bu işi neden yaptığını konuşuyorduk. Onunla aynı mahallede oturan ve onu tanıyan bir arkadaşım, eşinin 3 aydır işsiz olduğunu ve evinin kira olduğunu, 2 tane de çocuğunun okuduğunu ve onun maaşıyla geçindiklerini söyledi. Kadın işçiler, üstelik bütün gün o ağır işte çalışıp gidip evde ev işleri yapıyorlar.

Ertesi günlerde başka bir iş kazası atlatan ablamız bakalım daha kaç gün çalışabilecek? Oysaki o kadın işçiler işler yoğunken günde 12-15 saat çalışıyorlardı. Ama şimdi iş olmadığı için patronun gözünde tek kullanımlık eşya konumundalar. Patronun tek arzusu iş aksamasın, üretim hep devam etsin, kadın-erkek hiç fark etmez, kanının son damlasına kadar sömürmektir. İstediği de oluyor. Çünkü fabrikamızda 6’sı kadın 90 bilinçsiz ve de örgütsüz işçi çalışıyoruz.