Buradasınız
Direnişteki THY İşçisiyle Söyleşi
Hava işkolunda grev yasağına karşı greve çıkan ve işten atılan THY işçileri direnişlerine devam ediyorlar. UİD-DER, havayolu işçilerinin direnişlerini destekliyor ve direniş yerini sık sık ziyaret ediyor. Bu ziyaretlerden birinde direnişçi bir işçiyle gerçekleştirdiğimiz söyleşi, işçilerin sektör gözetmeden birliğe ve dayanışmaya duyduğu ihtiyacı bir kez daha ortaya koyuyor.
UİD-DER: Çalışma koşullarınızdan bahseder misiniz?
Kabin görevlisi-hostes: Öncelikle şunu söylemek istiyorum, çalışma koşullarımız dışarıdan göründüğü gibi değil. Biz sadece paramızı alıp, orayı burayı gezen işçiler değiliz. Sendikamızın yaptığı toplu iş sözleşmesinde var olan haklarımız açık bir şekilde ihlal ediliyor. Haklarımıza sahip çıkmayalım diye her işe geldiğimizde, her uçuşta direncimizi kırmaya çalışıyorlar. Üzerimizde sürekli bir baskı var. Biz gece 2’de insanlar uyurken, hazırlanıp uçuşa gidiyoruz. Uçuşa giderken de bir kontrol mekanizması var: Uçuşa uygun muyuz, değil miyiz diye denetliyorlar. Saçımızdan tutun da tırnak ojelerimize kadar her şeyimize bakıyorlar. Onlara göre uygunsak uçuşa gidiyoruz. Bazen de beş soruluk sınavlara tâbi tutuluyoruz. Bu küçük testlerle teknik bilgimizi ölçüyorlar. Bunların işlevselliği tartışılır ama bizleri strese soktuğu bir gerçek. Çok sıkıntılı saatlerde çalışıyoruz. Sabah 5’te eve gidiyoruz. Günümüz uyuyarak geçiyor. Bazen de akşam vakti uçuşa gidiyoruz. Eve gelişimiz öğlen 12.00. Zaten bu saatlerde uçuşlar en az üç saattir. O saatte eve geldiğimiz gibi uyuyoruz. Sonrasında daha dinlenemeden sabah 6’da yeni bir uçuşa gönderiyorlar. Bu şekilde de uykumuzu almadan, dinlenmeden uçuşa gidiyoruz. Var olan bütün enerjimizi, gücümüzü kullanmaya çalışıyorlar. 15-16 saat mesai yaptırıyorlar. Bazen 18 saat mesai yapıyoruz. Uçuculukta ne olacağı belli olmaz. Ne zaman eve gideceğimiz belli olmuyor. Mesela 5’te evde olacağını sanıyorsun çünkü sana verilen program öyle ama gece 12’de evde oluyorsun ya da 2 gün sonra.
Neden greve çıktınız? Grev yasağının çalışma koşullarınızı nasıl etkileyeceğini düşünüyorsunuz?
Son zamanlarda, toplu iş sözleşmemizin 18 aydır yapılmamış olmasının verdiği bir sıkıntı vardı işçilerde. Görüşmeler işveren tarafından ötelendi. Uzlaşmazlıkla sonuçlandı. Sonrasında işveren “para konuşalım” dedi. Ama sendika paradan daha önemli kurallar ve öneriler olduğunda diretti. Asıl talepleri duymazdan gelen işveren bu süreci uzattıkça uzattı. Bundan dolayı hala yapılamamış olan 23. dönem toplu iş sözleşmesi var. Biz hala 22. döneme tabiyiz. Bu süreçte resmi arabulucu sürecine girildi. Ona da karşı çıkıldı. Mahkemeye verdi işveren, derken süreç Eylül’deki duruşmaya kaldı. Sendika bunu kabul etmedi ve tekrar resmi arabulucu dönemi başladı. Tam da bu süreçte grev yasağı yasası gündeme geldi. 29 Mayısta insanların iş bırakması tam da o sürecin bir sonucudur. Grev yasağının gelmesiyle, sendikanın işçileri temsilen hiçbir hükmü kalmayacak. Bunu zaten herkes biliyor. Daha doğrusu sendikalı işçiler bunu bilmek zorundalar. Dolayısıyla bu yasakla beraber, sendikanın varlığıyla yokluğu arasında bir fark olmayacak. İşveren de toplu iş sözleşmesinde istediği gibi kurallar ya da yasaklamalar koyabilecek. Eğer yine bir uzlaşmazlık sürecine girilirse yüksek hakem kuruluna gidilecek. Yüksek hakem kurulunun da nasıl bir karar çıkartacağını zaten görüyoruz. Yani grev yasağıyla patronun düdüğü çalacak bundan sonra. Biliyoruz ki bunu bütün iş kollarına getirmeye çalışıyorlar. İş koşullarımız şimdiye kadar zaten zordu. Bundan sonra daha da zorlaşacak. Mesela ayda 8 günlük dinlenme hakkımız varken, bunu 6 güne indirecekler. Hem de bu günlerin saatlerini kendileri belirleyecekler vs. İş sözleşmemizde olan dinlenme saatlerimizi düşürecekler.
Grev günü neler hissettiniz? Daha önce grev-direniş deneyiminiz ya da ziyaretiniz oldu mu?
Raporluydum, evdeydim. Kesinlikle desteklemem gerektiğini düşündüm. Daha önce herhangi bir grev ya da direnişi ziyaret etmedim. Ama haberlerden takip ediyordum. İnsanın başına gelince anlayabiliyor. Normalde hayatımın hiçbir anında apolitik biri olmadım. İşyerinde ya da normal hayatımda haksızlıklara karşı tepkimi gösterdim. Türkiye’de çok fazla hak ihlali var. Ama bu da örgütlenme sorunundan kaynaklanıyor. Bu örgütsüzlük durumu, insanların şevkini kırıyor. Normal olarak yaşanan bir süreç. Ama insanlar bir şekilde örgütlenmeyi öğreniyorlar. Ya bu tür direnişlere katılarak ya da başka şeyler yaşayarak. Burada çalışan işçilerin çoğu sınıf bilincinden yoksun, habersiz.
Taşerona bağlı çalışan işçiler grevi nasıl karşıladı, desteklediler mi?
İçeride korkan var, cesaretli olan var. Onlar da yanımızdalar. Üniformalarıyla gelip, yanımıza oturup sohbet ediyorlar bizimle. Moralimiz düzelsin diye tatlısıyla gelen var. Bu çok önemli bir dayanışma. Grev günü uçuşa gidenler, bugün yanımızdan korkup geçenler var. Ama ben onları anlıyorum. Yaşam kaygıları var. Tek başına kurtulabileceklerini sanıyorlar. Başka işçileri görmüyorlar. Ama bu da bilinçle alakalı bir durum! Onların desteği bizim için çok önemli tabii ki. Ama insanların korkuları var.
Yasa meclisten geçti, yani grev yasağı onaylandı. Her şey bitti mi, yoksa bu saldırıyı geri püskürtmek için eylemleriniz sürecek mi?
Ben ne görüyorsam onu söyleyebilirim. Belki işveren kendisi çağırır. Belki yasal süreç başlamadan hallolur. Toplu iş sözleşmemiz hakem kurulunda. Bugün değil ama Ocak ayından sonra burada çalışanları çok kötü koşullar bekliyor. Çünkü bu yasa artık meclisten geçti. Bu yasa şirketin çıkarları için çıkarıldı. Yani biz öyle ya da böyle öleceğiz. Fiziksel olarak olmasa da ruhumuz çöker. Ama ben bunun böyle gitmeyeceğine inanıyorum. Hem de kutsal bir şeye inanmak gibi bir inanç değil. Gerçekte var olmuş ve var olacak bir inanç.
Direnişinizde, mücadelenizde başarılar diliyoruz.
Yarın
- Bursa’dan Bir Özel Okul Öğretmeniyle Söyleşi
- Malatyalı Kadın Tekstil İşçisi İle Deprem ve Kadın İşçiler Üzerine Söyleşi
- Nilgün Soydan ile Kemal Türkler Söyleşisi
- Genel-İş İzmir 8 No’lu Şube Başkanı Gümüştekin ile Söyleşi
- İş Güvenliğimiz İçin 1 Mayıs’ta Sınıfımızın Saflarındayız
- Avukatlar Anlatıyor: Yasalar Yetmez, İşçi Sınıfını Örgütlülük Kurtarır
- Bir Afgan Göçmen İşçiyle Söyleşi: “Ölmek ya da Özgürce Yaşamak”
- Ekmekçioğulları İşçileri ve Anadolu Şube Başkanı Deniz Ilgan’la Direniş Üzerine
- Söz Hakları İçin Direnen Ekmekçioğulları İşçilerinde
- Trelleborg İşçileriyle Grev Üzerine Söyleşi
- Cargill İşçileriyle Sohbet
Son Eklenenler
- Her işçinin hayalidir bir gün emekli olmak, hayatının kalan kısmında çalışmadan mutlu mesut yaşamak ve kendini güvende hissetmek… Bunun için sigortalı bir işte çalışmaya, SGK primlerimizin gerçek ücretimiz üzerinden ödenmesine dikkat ederiz. İşe ilk...
- Geçenlerde manava yolum düştü, eve bir iki parça şey alayım diye uğradım. Alışveriş bitti, tam para ödeme esnasında 17 yaşlarında bir genç gelerek kasadaki kişinin kulağına bir şeyler fısıldadı. O ise kafasını sallayarak “tamam tamam al” dedi. Genç...
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...
- Merhaba arkadaşlar, işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs yaklaşıyor. Bu sömürü düzeni kapitalizm dünya işçi sınıfının hayatını alt üst edip zindana çeviriyor. Dolayısıyla her 1 Mayıs’ın biz emekçiler için ayrı bir...
- Siyasi iktidarın ve sermaye sınıfının saldırıları arttıkça işçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları kötüleşiyor, iş cinayetleri sürüyor. Bu koşullarda düşük ücretlere, sendikal baskılara, ağırlaşan çalışma koşullarına karşı pek çok sektörde...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER temsilciliklerinde “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlikler gerçekleştirildi. 20-21 Nisanda...
- Son yıllarda mülteci, göçmen, sığınmacı ve yabancı sözlerini çok duyduk, duymaya da devam edeceğiz. Nedeni dünya üzerindeki 8 milyar insanın neredeyse 300 milyonunun, doğup büyüdükleri, yaşadıkları topraklardan kaçmak zorunda kalmalarıdır. Ve...
- Yunanistan’da en büyük işçi sendikası olan Yunanistan İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun (GSEE) çağrısıyla artan hayat pahalılığını protesto etmek amacıyla bir günlük genel grev gerçekleştirildi. 16 Nisan’da yüzbinlerce işçi ve emekçi başta Atina...
- Ben Mersin’den, sendikasız bir fabrikada çalışan metal işçisiyim. Yaşamımı devam ettirebilmek için ben de sizler gibi çalışmak zorundayım. Çalıştığım fabrikada birçok sorunla karşı karşıyayız. Bu sorunlar Türkiye’de işçilerin genelinin yaşadığı...
- Türkiye’nin her yerinde pıtrak gibi çoğalan özel okullar, bir süredir ülke gündemine pek çok sorunla birlikte yerleşmiş durumda. 22 yıldır sanayi şehri Bursa’da çalışan bir özel okul öğretmeniyle sektördeki sorunlar üzerine gerçekleştirdiğimiz...
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...
- İktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin haklarına pervasızca saldırıyor, işçiler mücadele ediyor. Adıyaman Besni’de Mega Polietilen fabrikasında ücret gaspına karşı başlayan direniş sonuç verdi, işçilerin 2 aylık ücretleri yatırıldı....
- Birleşik Metal-İş Sendikası Gebze 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu Mersen’de işçiler, sendika ve toplu sözleşme hakları için 19 Nisanda greve çıktı. Sendikadan yapılan açıklamada şu sözlere yer verildi: “Fransa sermayeli Mersen’in merkez yöneticileri...