Emekçi Kadınlar: “Biz ve Çocuklarımız UİD-DER’de Değişip Dönüşüyoruz!”

İşçi sınıfın mücadele örgütü UİD-DER’de, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününü, kadınıyla erkeğiyle hep birlikte coşkuyla andık ve kutladık. Sahnesinden misafirlerimizin ağırlanmasına her aşamada görev aldığımız etkinliğimizin ardından yine bir araya geldiğimizde UİD-DER’in emekçi kadınlar olarak bize ve hayatımıza neler kattığı üzerine sohbet ettik. Emekçi kadın kardeşlerim duygularını öyle güzel ifade ettiler ki çok etkilendim ve bu duyguları sizlerle paylaşmak istedim.

Bir emekçi kadın arkadaşımız, şöyle dedi: “Ben birçok topluluğa girdim. Ama hiçbir yerde UİD-DER’deki gibi bir samimiyet görmedim. Tıpkı etkinlikte izlediğimiz videoda bir kadın kardeşimizin söylediği gibi UİD-DER’li kadınlarda, işçilerde rekabet, kıskançlık, kadir kıymet bilmezlik gibi habis duygular yok. Kadınlar arasında dayanışma var, birbirini ileri çekme çabası var. Burada birinin açığı ya da eksikliğiyle dalga geçilmiyor, bu eksikler, hatalar yok sayılmıyor. Nasıl düzeltebiliriz, nasıl ilerletebiliriz düşüncesi hâkim. Herkes bildiğini başkasına öğretiyor ve herkes çok yetenekli. Bizler buraya gönül rahatlığıyla çocuklarımızla geliyoruz. Ailelerimizle birlikte UİD-DER’li olduğumuz için çok gururluyuz. Çocuklarımızın burada kendilerine olan güvenleri gelişiyor. Doğruyu eğriyi öğrenerek büyüyorlar. Diğer çocuklardan üstün ya da geride olmadıklarını öğreniyorlar. Bu bizlerde inanılmaz bir güven ve mutluluk yaratıyor. Burada sizlerle büyüdükleri için çok şanslıyım diye düşünüyorum. Biz de çocuklarımız gibi değişiyor, dönüşüyoruz.  

Bir başka kadın arkadaşımız ise heyecanını şu sözlerle dile getirdi: “8 Mart vesilesiyle biz de sahnede yer alarak şiirlerimizi okuduk. Normalde etkinliğe gelip izler ve giderdik. Böylesine güzel geçen bir etkinliğin perde arkasında ne kadar çok emeğin olduğunu fark ettim. Biz de az da olsa hazırlığında yer aldığımızdan dolayı çok mutlu olduk. Burada ne anlatıldığını artık daha iyi anlıyorum. Daha çok keyif alıyorum.”

Bir başka kadın arkadaşımız, “çocuklarımız burada çok güvende ve mutlular” diyerek bunun nedenini ve dönüşümün onu ne kadar mutlu ettiğini anlattı: ‘UİD-DER’e ne zaman gideceğiz?’ diye soruyorlar. Evleri gibi, çok rahatlar. İlgilenen arkadaşlar onlarla nasıl iletişim kuracaklarını, hangi oyunları oynayacaklarını çok iyi biliyorlar. Kreşin, ortamın hazırlanmasından tutun hangi oyunların öğretici olduğuna kadar, en ince ayrıntısına kadar düşünüyorlar. Eskiden çocuklarımı etkinlik esnasında çocuk odasında sık sık ziyaret ederken şimdi etkinlik sonunda alıyorum. Gözüm arkada kalmıyor. Hep birlikte gelişiyor olmaktan çok mutluyum. Şiirlerimizin ne anlatmaya çalıştığını anlamaya çalışırken eşime ‘bana kapitalizmin ne olduğunu anlat, kapitalizmin ne olduğunu daha iyi anlamalıyım’ dedim. Daha önce diğer arkadaşların bazılarını dinlesinler diye uyarırdım. Şimdi hep birlikte can kulağıyla dinliyoruz.”

Bir başka kadın arkadaşımızsa şöyle dedi: “Ben kendimi topluluk karşısında hiç ifade edemezdim. Yanlış bir şey söylerim, insanlar beni yadırgar, bana kızar korkusu vardı. UİD-DER ile bu korkularımı aştım. İlk defa coşkulu bir kalabalığın önünde ayaklarım titreye titreye de olsa mücadele şiirleri okudum. Kalbim dışarı fırlayacakmış gibi oldu. Ama çok mutlu oldum. Eşim de beni kutladı. Onu çok şaşırttığımı ve gururlandırdığımı söyledi. Bunu duymak beni çok mutlu etti. Çocuklarım da özgüvenli yetişiyor ve doğruları öğreniyor. Burada onlara öğretilenler beni çok mutlu ediyor.”

UİD-DER’li bir kadın işçi olarak benim de duygularıma tercüman olan bu sözleri sizlerle paylaşmak istedim. Sohbet ettiğimiz emekçi kadın kardeşlerimizin ortak çağrısını da eklemek isterim: “Tüm emekçi kadınlar UİD-DER’le tanışmalı, UİD-DER’e gelmeli.”