Buradasınız
Haramilerin Kavgasına Ortak Olmayalım!
Şubat 2014, No:71

17 Aralıkta başlatılan yolsuzluk ve rüşvet operasyonunun etkileri devam ediyor. Neredeyse her gün ses kayıtları yayınlanıyor. AKP’nin içine gömüldüğü yolsuzluk bataklığı, bazı büyük patronlarla nasıl kirli işlere girdiği ve medyayı nasıl susturduğu ifşa ediliyor. AKP, elindeki tüm devlet gücünü kullanarak yolsuzlukların ve rüşvetin üzerini kapatmaya çalışıyor. Üstelik kendisine karşı darbe yapıldığını iddia ederek, utanıp sıkılmadan mağdur rolü oynuyor.
Geçen sayımızda sormuştuk, bir kez daha soralım: Gerçekte ne oluyor? Aslında egemen sömürücü sınıfı oluşturan patronlar ve onların partileri arasında kıran kırana bir iktidar kavgası yaşanıyor. Bu kavga devlet gücünü ele geçirme kavgasıdır; bu kavga sermayenin hangi kesimlerinin daha fazla palazlandırılacağının kavgasıdır; bu kavga iç ve dış siyasetin nasıl belirleneceğinin kavgasıdır. Bu kavga haramilerin saltanat kavgasıdır. Bu kavganın bir tarafında AKP var. MÜSİAD gibi devasa patron örgütleri, birçok medya grubu ve onlarca cemaat, AKP’nin arkasında yer almaktadır.
Burjuva muhalefet ise birkaç cepheden oluşmaktadır. En büyük patronların bir araya geldiği TÜSİAD, Gülen Cemaati, bu cemaatin patronlarının örgütü olan TUSKON, CHP ve önemli medya grupları, MHP gibi parti ve güçler burjuva muhalefet cephesini oluşturuyorlar. Her iki cephenin amacı da işçi-emekçileri aldatmak ve kendi yanına çekmektir. Öyle gözüküyor ki bu kavga; yerel seçimler, cumhurbaşkanlığı seçimleri ve hatta genel seçimler sonuçlanana kadar da devam edecek. Bu iktidar kavgasında belediye seçimleri çok önemli bir yer tutmaktadır. Belediye seçimlerinde başarılı olacak parti ya da güçlerin, cumhurbaşkanlığı seçimleri ve genel seçimler için güç kazanması kuvvetle muhtemeldir. İşte bu nedenle kavga alabildiğine sertleşmiş durumdadır.
Bir bütün olarak burjuva muhalefet cephesi, yolsuzlukları ve kirli ilişkileri ifşa ederek AKP’yi halkın gözünden düşürmeyi ve seçimlerde oy toplamayı hedefliyor. Aslında AKP’nin ortaya saçılan kirli ilişkileri devede kulaktır. Ama bu kadarı bile yolsuzluğun, çürümenin, arsızlığın ne boyutlara vardığını gözler önüne sermektedir. Ne var ki yolsuzluk ve rüşvet yalnızca AKP’ye mahsus değildir. Yolsuzluk, rüşvet, yalan dolan kapitalist sömürü düzeninin mayasında var. AKP, CHP ve MHP gibi partiler ise, bu çürümüş düzenin partileri olarak siyaset yapmaktadırlar.
Bu düzende patronlar ve hükümetler daima içli dışlıdırlar. Milletvekillerinin büyük çoğunluğu ve pek çok bakan aynı zamanda patrondur. TÜSİAD, MÜSİAD ve TUSKON gibi örgütlerde bir araya gelen patronlar, hükümetin politikalarını kendi çıkarları doğrultusunda oluşturmaya çalışırlar. Kapitalist sömürü düzeninde hükümetler, bir bütün olarak patronlar sınıfının çıkarları için çalışırlar. Ancak iç içe geçtikleri sermaye gruplarının palazlanması için daha fazla çalışırlar. Başbakan Erdoğan, bakanlar ve patronlar arasında geçen konuşmaları içeren ses kayıtları, bu gerçeği gözler önüne sermektedir. Patronların “rica”larını dinleyen Başbakan Erdoğan ve bakanlar, derhal onların arzusu temelinde harekete geçmektedirler. Karşılığında da onlardan kendi kişisel çıkarları doğrultusunda taleplerde bulunmaktadırlar.
Her işçi kardeşimiz şu soruları sormalıdır: Düşük ücretlerden, uzun iş saatlerinden, taşerondan ve esnek çalışmadan rahatsız olan hangi işçi, Başbakan’ı arayıp şikâyet edebiliyor? Hangi işçi, kendi çıkarları için Başbakan’ı harekete geçirebiliyor? Dahası hangi işçi, doğrudan Başbakan’a ulaşabiliyor? Bu soruları uzatmak mümkün, ancak hakikat kabak gibi ortadadır: AKP ve Erdoğan patronların hizmetindedir. Aynı Başbakan’ın hakkını arayan işçilere, “ayaklar baş mı olacak” demesi boşuna değildir.
Bozuk düzende sağlam çark olmaz! Çürümüş kapitalizmden işçilere hayır gelmez. Dolayısıyla AKP gidip de yerine CHP ya da MHP geldiğinde farklı olmayacak! Yolsuzluk, rüşvet, yalan dolan ortadan kalkmayacak. Her şeyin para üzerine kurulu olduğu bu aşağılık sömürü düzeni birden bire aklanıp paklanmayacak. İşte bu nedenle işçilerin, izlediği işçi düşmanı politikaları ve yolsuzlukları doruğa çıkaran AKP karşısındaki alternatifi ne CHP ne de MHP’dir. Bunların hepsi defolup gitmelidirler!
Asıl gerçeği görmek zorundayız: Büyük bir iktidar kavgası yaşanıyor. Peki, işçiler bu iktidar kavgasında kimin yanında duracaklar? Bir başka soru daha soralım: İşçiler ile patronların ve onların hizmetindeki partilerin çıkarları bir mi? Elbette ki değil. Durmaksızın “millet iradesi”nden söz eden AKP, o “millet iradesi”nin %99’unu oluşturan işçi-emekçilerin sorunlarını çözmek için ne yapmaktadır? Emeklilik yaşını uzatan, taşeronluk ve esnek çalışma sistemini alabildiğine yaygınlaştıran, işçilerin iş kazalarında ölmesine “kader” diyerek patronları aklayan ve ceza vermeyen, asgari ücreti sefalet ücreti olarak tutan AKP değil mi? Ya CHP ve MHP’ye ne demeli? Gece gündüz çalışan, üreten, alın teri akıtan işçiler, bu partilerin umurunda değildir. O nedenle işçilerin sorunlarını da gündemlerine almıyorlar.
Belediye seçimlerinde emekçilerden oy isteyen tüm bu partilerin emekçi mahallelerine dönük hiçbir plan ve programı yoktur. Oysa tam anlamıyla “dökülen” emekçi mahallelerinin altyapı sorunları çözüm bekliyor. Kentsel dönüşüm adı altında emekçilerin evleri başlarına yıkılırken, nasıl bir kentsel dönüşüm istedikleri onlara sorulmuyor. Evlerinden atılan emekçiler, kentin dışına, kuş uçmaz kervan geçmez yerlere sürülüyorlar. Özellikle kentin dışında yer alan emekçi mahallelerinin ulaşım sorunu devam ediyor. Emekçi mahallelerinde, yerleşim alanıyla uyumlu büyük parklar, tiyatro ve sinema gibi sosyalleşme alanları yoktur. Çocuk bakımını hafifletecek ve emekçi kadınlara nefes aldıracak ücretsiz mahalle kreşlerinin açılması gündeme bile getirilmemektedir.
Ne AKP ne CHP ne de MHP, işçilerin çalışma ve yaşam alanlarına dair sorunları gündeme getiriyor. O halde işçilerin yeri asla bu partilerin yanı olamaz. Biz işçiler bir sınıfız ve bizim çıkarlarımız ortaktır. Bu nedenle işçiler olarak birleşmeli, birlikte hareket etmeli ve sürüp giden iktidar kavgasında şu ya da bu egemen kesimin yanında yer almamalıyız. Eğer birleşirsek kendi sınıfımızın çıkarları için mücadele ederiz. Ama eğer dağınık bir şekilde kalırsak, şu ya da bu sermaye partisini savunmaya devam ederiz; patronların çıkarları için sürüp giden kavganın peşine takılırız. Bu su götürmez bir gerçektir.
İşte bu nedenle, bir taraftan kendi sınıfımızın çıkarları için bir araya gelirken, öte taraftan da belediye seçimlerinde tavrımızı ortaya koyalım: Patronların kâr düzenini savunan partilere oy vermeyelim. Sonuçta asıl alternatif elbette ki işçilerin birleşmesi ve kendi örgütlü gücüyle kapitalizme karşı mücadele etmesidir. Ama bu uğurda mücadeleyi sürdürürken, bugünkü seçim sürecinde, işçilerin, emekçilerin çıkarlarını savunan, bizlerin sorunlarını gündemine alan, demokratik hak ve özgürlüklerin genişletilmesini hedefleyen emekten yana adayları destekleyelim.
İşçilerin Sordukları/21
- Mücadele Geleneğimizin İzinde: Bayrak Elden Ele
- En Büyük Engelimiz Kapitalizmdir
- “Ekonomi Tıkırında” Masallarına Devam!
- Grev Hakkımıza Sahip Çıkalım!
- Mücadele İçinde Dönüşenler: Derby’den 15-16 Haziran’a!
- Kurtuluş Ellerimizde, Örgütlü Gücümüzde!
- İşçi Dayanışması 206. Sayı Çıktı!
- Sabırla, İnatla, İnançla: Sıra Bize de Gelecek!
- Tarihin Tekerleğini Geriye Çevirmek İsteyenler
- Kasırgalar Kimleri Vuruyor?
- ABD’den Türkiye’ye Ülkeyi Şirket Gibi Yönetenler
- Gençliğe Çağrı: Bize Kılavuz Gerek!
- Anna’nın Annesi ve Anneler Günü
- Baskılara, Zorbalığa, Sömürüye, Emperyalist Savaşa Karşı Umut Örgütlü Mücadelede!
- İşçi Dayanışması 205. Sayı Çıktı!
- “Kıyamet Sığınakları” ve Bizim Sığınağımız
- Bu Kadar Çok Parayı Nereden Buluyorlar?
- “Çingene Kızı” ve İşçi Sınıfının Birliği
- Nefes Almak İçin…
- Sadeleştirince Açığa Çıkanlar…
Son Eklenenler
- İspanya’nın Cadiz kentinde 23 Hazirandan bu yana süresiz grevde olan metal işçileri, 8 Temmuzda eylemlerini sonlandırdılar. Yetkili sendika UGT sendikasının işverenle imzaladığı ön anlaşmayı kabul etmeyen yaklaşık 30 bin metal işçisi, 18-19...
- 600 binden fazla kamu işçisini ilgilendiren Kamu Çerçeve Protokolü (KÇP) görüşmelerinde siyasi iktidarın dayattığı düşük zam oranları sağlık işçileri tarafından “sefalet dayatması” olarak değerlendiriliyor. Yüksek enflasyon ve ağır vergi yükü...
- Gebze Sendikalar Birliği, geçtiğimiz hafta İsrail’in Filistin’deki zulüm ve katliamını protesto etmek için bir eylem organize etti. Biz de UİD-DER’li işçiler olarak, zulme uğrayan Filistinli işçi ve emekçilerin haklı mücadelesine destek olmak için...
- 9 Temmuzda Hindistan genelinde milyonlarca işçi, emekçi, çiftçi ve genç, Modi hükümetinin işçi düşmanı politikalarına karşı ülke çapında greve çıktı. Kentlerden köylere, fabrikalardan tarlalara kadar yaşamı durduran dev grev, Hindistan’daki tüm...
- Annem, ablamla birlikte dördüncü katta oturur. Sokağa inmez ama mahallede, köyde, Almanya’daki akrabalarda ne olup bittiğini mutlaka bilir. Evden her çıktığımda balkonundadır. Selamlaşır, iki laf ederiz. Başımda bazen UİD-DER yazılı kırmızı şapkam,...
- Karanlık ve aydınlık… Ölüm ve yaşam… Emek ve sermaye… Sonsuz evrenimizde her şey karşıtıyla birlikte var. Sömürü ve zulüm varsa isyan da var. Sınır, din dil, ırk farkı tanımadan dünya meydanlarında tek ses tek yürek olan işçiler, işçi sınıfımız var...
- Emperyalist savaşın alevlerini büyüten, milyonlarca masum insanı, doğayı katleden, kentleri yok eden egemenler ne yaparlarsa yapsınlar emekçilerin birbirleriyle dayanışmasının önüne geçemiyorlar. İşçi ve emekçiler fabrikalardan limanlara,...
- İzmir Büyükşehir Belediyesi grevinde yaşananlar hakkında Marksist Tutum’da bir makale okudum. Tam da içimden geçenleri, cümlelere dökemediklerimi noktasına virgülüne kadar yansıtan bir yazıydı. Konuyu derinlemesine ele alan bu yazı her mücadelede...
- Zeytinlik alanları maden ve enerji işletmeciliğine açacak yasa teklifine karşı tepkiler sürüyor. Çeşitli illerden Ankara’ya gelen köylüler, talan yasasına karşı TBMM yakınında bulunan Cemal Süreya Parkı’nda direniş nöbetindeler.
- Türkiye işçi sınıfının mücadele tarihinde önemli mücadeleler, dönemeç noktaları vardır. 1970 Haziran’ı bu tarihte önemli bir yere sahiptir. Bugün halen aşılamamış bir zirve olan 15-16 Haziran direnişi sürecinde, işçi sınıfı yapay kutuplaştırma...
- Zamanın çarkları döner, takvim yaprakları birer birer savrulur, yaşananlar birer birer unutulur. Fakat bazı değerler, deneyimler vardır ki, kuşaklar değişse de yitip gitmez, çünkü onlara sahip çıkanlar, onları geleceğe taşıyanlar vardır. İşçilerin...
- İktidar, yıllardır Türkiye’yi “şahlandırdığını”, ekonomiyi büyüttüğünü anlatıp duruyor. Televizyonlarda bol bol rakam gösteriyor, beton kulelerle övünüyor. Ama sokakta, evde, işyerinde bambaşka bir hayat yaşanıyor. Milyonlarca genç ne okulda ne işte...
- Artık eski kuşak bir işçi olarak, gençliğimde başımdan geçen bir olayı anlatacağım. Yıllar evvel “iş kazası” nedeniyle biri ağır iki ayrı ameliyat olmuştum. Sonrasında bir buçuk seneye yakın yatalak kalmıştım. Bu sürenin 7 ayını evde geçirmiştim....