Buradasınız
Kan Parasıyla İş Cinayetlerinin Üzerini Örtemezsiniz!
Genci yaşlısıyla, kadını erkeğiyle işçi kardeşlerimiz patronların kâr hırsından dolayı iş kazalarında hayatlarını kaybetmeye devam ediyorlar. Eli kanlı patronlar ise, hâlâ işçileri güvencesiz çalıştırmaya devam ediyorlar. Sigortaları dahi yapılmayan işçiler, canlarını Allaha emanet ederek çalışıyorlar. Alınmayan önlemler, uzun ve yorucu çalışma koşulları nedeniyle çoğu işyerinde ölümcül kazalar yaşanıyor. Bir işçinin daha kanı kurumadan, yaşanan yeni iş cinayetlerinde bu kez bir başka kardeşimiz hayatını kaybediyor. Bu iş cinayetlerinde bazen ömrünün baharında genç bir işçi, bazen de çoluğu çocuğu olan bir işçi hayatını feci şekilde kaybediyor. Fakat ne acıdır ki çoğu zaman çaresizlikten, ama esas olarak örgütsüzlükten dolayı işçi aileleri, patronların önerdiği kan parasına razı oluyorlar. “Ölenle ölünmez” veya “Allah razı olsun” diyerek yaşananları sineye çekiyorlar. Hesap vermesi gereken patronlar ise, böylece en ufak bir ceza dahi almadan kurtulmuş oluyorlar.
Daha yakın zamanda hayatlarını kaybeden Pameks tekstil ve tersane işçilerinin aileleri, patronların kan parası teklifine boyun eğdiler. 10 bin ilâ 100 bin lira arasında değişen kan parasına razı oldular. Bursa’da kömür ocağında hayatını kaybeden 19 maden işçisinin ailesi ise, örnek olacak bir tavır göstererek, patronun 15 bin liralık kan parası teklifini tereddütsüz reddettiler. Onlar canlarının, kocalarının ve çocuklarının hesabını sormak için patronun yargılanmasını istediler. Üstelik bu katil patron, bir de utanmadan kan parasını işçi ailelerine duyurmak için gazetelere ilan vermiş. Yani ona göre işçilerin canının hiçbir değeri yok! O kadar rahatlar ki, eşya satışının duyurulması gibi işçilerin canına karşılık kan parası vereceklerini gazetelerde ilan etmekten çekinmiyorlar.
Yapılması gereken, patronlara kan parası için el açmak değil, işçi kardeşlerimizin kanının hesabını sormaktır. Çünkü üç kuruş maliyet hesabı yaparak hiçbir güvenlik önlemi almayan ve bizleri ölümlere bile bile gönderenler patronlardan başkası değildir. Peki, eli kanlı patronlardan hayatlarını kaybeden işçi kardeşlerimizin hesabını sormak için ne yapmalıyız? Öncelikle, patronların ne kadar olursa olsun önereceği kan parası rüşvetini kabul etmemeliyiz. Derhal patrona ceza ve tazminat davasıaçmalıyız. İşçi ailelerinin yalnız kalmaması, davaların açılması ve davaların işçilerin lehine sonuçlanması için sendikalar üzerlerine düşen görevi yerine getirmeliler. Açılan davalarda patronların mahkûm edilmesi için, işçi kitlelerinin seferber edilmesi sendikaların en temel görevidir. Eğer patronların önerdiği rüşvet kabul edilirse, bu, bile bile yeni ölümlere davetiye çıkartmak olacaktır. Çünkü göstermelik birkaç önlemin dışında patronlar, işyerinde hiçbir önlem almayacaklar. “Ölürse veririm birkaç bin lira, kurtulurum” rahatlığıyla hareket edecek, daha fazla kâr elde etmek için işçilerin yaşamlarını hiçe saymaya devam edecekler. Hem suçlu hem güçlü patronlar diğer yandan da ölen işçileri dikkatsizlikle, cahillikle, işe zarar vermekle ve hatta kan parası için ölmekle suçlayacak kadar pervasızlaşacaklar, pervasızlaşıyorlar.
Bizler çok iyi bilmeliyiz ki, patronların dini imanı tek kelimeyle paradır. Ölen işçi kardeşlerimizin hiçbiri onların umurlarında değildir. Patronlara göre ne üzülmeye ne de önlem almaya gerek vardır. Çünkü dışarıda her türlü riskli işi yapmaya hazır binlerce işsiz işçi vardır. Patronlarda, “eğer güvencesiz bir iş yaptırırsam işçiler bunun hesabını benden sorarlar” korkusu yoktur. Onlara göre önlem almaya gerek yoktur, çünkü onca ölen arasında ne bir patron ne de bir patron çocuğu vardır.
Ölümleri engellememizin en temel yolu işçilerin örgütlenmesidir. Patronların vaatlerine kanmamalı ve örgütlü gücümüzle işyerlerinde iş güvenliği önlemlerinin alınmasını sağlamalıyız. Eğer işçi sınıfı örgütlü olsaydı iş cinayetleri bu denli artar mıydı? Elbette hayır! Eğer işçi sınıfı örgütlü olsaydı, ağır ve tehlikeli iş kollarında verilmeyen molalar verilir, gerekli önlemler alınırdı. Eğer işçi sınıfı örgütlü olsaydı hiçbir işçi riskli işleri, “yapmazsam patron beni işten atar, işsiz kalırım” korkusu ile yapmaya girişmezdi. Her iş gününün sonunda “şükür bugün de sağ kaldık” diye çaresizce dua etmezdi.
Eğer üreten ve ürettiği halde üç kuruş karşılığında ölen bizlersek, hesap sormasını bilmesi gerekenler de bizler olmalıyız. Gerek yasalar yoluyla gerekse örgütlü gücümüzle, uğradığımız haksızlıkların ve işçi kardeşlerimizin akan kanının hesabını sormalıyız. Patronlardan rüşvet istemiyoruz. Ama şunu istiyoruz: Hayatını kaybeden her işçinin ailesine maaş bağlanmalı ve bu yasal güvenceye kavuşturulmalıdır. Sendikalar bu noktada da devreye girmek, söz konusu hakkın yasalaşması için mücadele yürütmek zorundalar. Haklı olmak tek başına yetmiyor. Hakkımızı almak için örgütlü olmamız da gerekiyor. Ancak o vakit iş cinayetlerinin önüne geçebiliriz. Ancak o zaman iş cinayetlerinin sorumlusu katil patronlar kan parası değil hesap vermek zorunda kalırlar. Demek ki yapmamız gereken belli: İşçi kardeşlerimizin kanlarının yerde kalmaması ve yeni iş cinayetlerinin yaşanmaması için örgütlenmek ve mücadele etmek!
46. Yılında Kavel Destanı
Madenci Grevi ve Büyük Yürüyüş
- İşçi Sınıfının Mücadele Saflarını Güçlendirelim
- İşçi Dayanışması 193. Sayı Çıktı!
- Her İşyerine, Her Mahalleye Kreş İstiyoruz!
- Hayat Pahalı Ama Hayatımız Çok Ucuz!
- “Neyin Yoksa Ondan Sakın Vazgeçme Oğlum”
- Yarına Gidenler, Yarınlar İçin Mücadele Edenler
- Büyüyen Yoksulluk ve Sosyal Yardımlar
- Rakamların Ardına Gizlenen Gerçekler
- Sermayenin ve İktidarın Saldırılarını Püskürtmek İçin 1 Mayıs Ruhuyla Birleşelim
- İşçi Dayanışması 192. Sayı Çıktı!
- Bumerang Geri Döner!
- Engelli Koşu ve Örgütlülük
- “İş Barışı” mı Hak Arayışı mı?
- Dünden Bugüne Barış ve Adalet Özlemimiz İçin
- Yoksulluk Azaldı mı?
- Sermayenin Saldırılarına Karşı Birliğimizi Örgütleyelim!
- İşçi Dayanışması 191. Sayı Çıktı!
- Bir Ana ile Tanışmak…
- Sağlığımızı Mucizelerle Değil Birliğimizle Koruyabiliriz
- Koca Yusuf’tan Köroğlu’na, Onlardan Bize Kalan
Son Eklenenler
- Bugün 13 Mayıs 2024. Soma madenci katliamının 10. yıldönümü. 10 yıldır dinmeyen bir acı ve öfkedir Soma Türkiye işçi sınıfının kalbinde. Çünkü Soma’nın hesabı sorulmadı, çünkü Somalar devam ediyor, çünkü kapitalistlerin kâr hırsı yeni Somaların...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- Çorum’un Dodurga ilçesinde bulunan maden ocağında faaliyet gösteren ODAŞ Elektrik bünyesindeki Yel Enerji’de çalışan işçiler patronun sendika düşmanlığına karşı 9 Mayısta direnişe başladı. Yel Enerji işçileri kötü çalışma koşulları ve düşük...
- Sınıfımızın uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs’ı geride bıraktık. Mücadele örgütümüz UİD-DER, bu sene 1 Mayıs’ı işçi kentleri olan Bursa ve Lüleburgaz’da kutlama kararı aldı. Bizler de bu doğrultuda tüm hazırlıklarımızı yaparak...
- Öz İplik-İş Sendikası, Başkanlar Kurulunu, direnişteki Durak Tekstil işçileriyle dayanışmak amacıyla Bursa’da gerçekleştirdi. Kurulun ardından sendika yöneticileri direnişlerinin 83. gününde Durak Tekstil işçilerini ziyaret etti. Burada yapılan...
- 1 Mayıs işçi sınıfının uluslararası birlik ve mücadele günü. Her 1 Mayıs’ta UİD-DER’li mücadeleci işçiler bir gelincik tarlasını andırır gibi dolduruyorlar meydanları. Her 1 Mayıs’ta, işçi sınıfının bu çalışkan evlatları coşku dolu, disiplinli...
- Merhaba dostlar, uzun zamandan beri çalışma şartlarım nedeniyle birçok etkinliğe katılamıyordum. Yaşımın genç olmasına rağmen heyecanımı yitirmiştim. Hem yaşadığım şehirlerde etkinliklerin olmaması hem de maddi imkânsızlıklar yüzünden uzak kalmıştım...
- İstanbul Eyüpsultan’da özel bir lisenin müdürü 74 yaşındaki emekli öğretmen İbrahim Oktugan öğrencisi tarafından silahla vurularak öldürüldü. Öğretmenler “Can Güvenliğimiz Sağlansın, Gerekli Tedbirler alınsın!” talebiyle İzmir’den Bursa’ya, Mardin’...
- 21-28 Nisan Ebeler Haftası ve 12-18 Mayıs Dünya Hemşireler Haftası vesilesiyle 10 Mayısta İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi önünde bir araya gelen hemşire ve ebeler basın açıklaması gerçekleştirdi.
- Bu sene 1 Mayıs’a UİD-DER’le birlikte bir işçi kenti olan Lüleburgaz’da katıldım. 1 Mayıs heyecanımız sabah saatlerinde başladı. Yol boyunca türkülerimizle, marşlarımızla 1 Mayıs alanına gittik. Tabii içimizde İstanbul’da kitlesel ve birleşik bir 1...
- 1 Mayıs’a gitmeden önce egemenlerin yarattığı algı yüzünden benim de endişelerim vardı. Fakat “Ben hakkımı savunmalıyım” diye düşünerek, arkadaşlarımın ısrarlı daveti sayesinde UİD-DER’le birlikte Bursa’da 1 Mayıs’a katıldım. İlk 1 Mayıs’ımdı, iyi...
- Ağır sorunlar altında bunalan işçi sınıfının bu sorunlar karşısında bir çıkış yolu bulabilmesi için sendikalarına sahip çıkması, sermayenin ve sendika bürokratlarının planlarını, niyetlerini boşa düşürmesi büyük önem taşımaktadır. Özellikle siyasi...
- Bartın’ın Amasra ilçesinde Türkiye Taşkömürü Kurumu’na (TTK) bağlı maden işletmesinde 14 Ekim 2022’de patlama meydana gelmiş, 43 maden işçisi yaşamını yitirmiş, 9 işçi de yaralanmıştı. Patlamaya ilişkin 7’si tutuklu 23 sanığın yargılanmasına 8...