Buradasınız
Kanlar Temizlenip Üretime Devam
Avcılar’dan bir kadın tekstil işçisi

Merhaba dostlar,
Sizlere yeni başlamış olduğum tül fabrikasından bahsetmek istiyorum. 110 kişi üç vardiya çalışıyoruz. Gündüz vardiyasında işbaşı yaptığım sabah, bir işçi arkadaşımızın gece vardiyasında iki katlı dev makinada kasnağın altında kalarak can verdiğini duydum. 22 YAŞINDA GENÇ BİR ARKADAŞIMIZ!
Ya sonra? Sonra ne mi olmuş? Kanlar temizlenip üretime devam, “nasıl olsa biri gider, bir gelir”! Bir arkadaşımızın feci bir şekilde can vermesinin yanında bir de kötü olan hiç kimsenin tepki vermemesi tabii ki. Ne yazık ki bu kapitalist sistemde insanlarımız birbirine yabancılaştırılmış, silikleştirilmiş; hafızası silinmiş, kulakları duymayan, gözleri görmeyen bir toplum yaratılmıştır. Bu yüzden bu sistem kendi ideolojisini bizlere pompalamaya kolayca devam etmektedir.
Kazaya gelince, birçok fabrikada olduğu gibi bu iş “kazası” da (katliam) yine işçinin dikkatsizliğinden kaynaklanıyordu! Ah bu dikkatsiz işçiler! Söylenenlerden biri de, Allah işte, ömrü bu kadarmış!
Bu olaydan birkaç gün sonra bütün bölümlerde toplantı yapıldı. Sayın müdür beyimiz bakın neler diyordu: “Biliyorsunuz ki başımızsan üzücü bir olay geçti. Öncelikle hepimizin başı sağolsun arkadaşlar. Hiç birimiz böyle üzücü bir olayın başımıza gelmesini istemezdik. Kesinlikle sizin tırnağınızın ucuna bile zarar gelsin istemiyoruz. Dileriz Allahtan böyle bir olayla bir daha karşılaşmayız. KARŞILAŞMAMAMIZ İÇİN DEEE çalışma kurallarına uymamız gerekiyor.” Şu işçiler kurallara uysalar hiç kaza olmayacak!
Bu olayı örtbas etmek isteyen müdür, bizleri motive etmek için aylardır geç ödenen maaşlar hakkında bakın neler dedi: “Geçtiğimiz dönem tatsız şeyler yaşadık (sendikalaşma süreci), hepiniz biliyorsunuz. İşçi çıkarmalar, eleman eksikliği, neyse bu konuda fazla yorum yapmaya gerek yok. Ayrıca çalışanlarımız neredeyse uyuyor. Üretim çok düşük, dolayısıyla sürekli fazla mesai yapmak zorunda kalıyoruz. Aksilikler hep üst üste geldi ve bunları size açıklama gereği duyduk.”
Bankanın sahibi değişmişmiş, Yunanlılar satın almış (Ah bu Yunanlılar neler çektirdi bize!), kredileri çekmişmiş. Ayrıca kazanılan paralar bu fabrikada bir kenarda biriktirilmiyor, yeni yeni yatırımlar yapılıyormuş. Fabrika sahibinin evi bile yokmuş. (Vah vah! Sadece şimdilik 5 fabrikası var.) Bu fabrika ne kadar kazanç sağlarsa biz de o kadar çok kazanırmışız! Hep birlikte el ele verip bu fabrikayı kalkındırmalıymışız. Bir de bize güzel haberleri varmış: 1) Maaşlar ayın 15’ine kadar ödenecek (yaaa!), 2) bayramdan önce erzak verilecek (daha ne istiyorsunuz!), 3) artık prim verilecek.
Ama nasıl? Üretimi %10 arttırırsak, devamsızlık yapmazsak, mesailere kalırsak, yani hiç durmadan 16 saat çalışırsak.
“Evet arkadaşlar sizden bir şey söylemek isteyen vardı” dedi bizleri çook düşünen müdürümüz.
Çekinerek birkaç arkadaşımız söz isteyip, “çocuklar okula başlıyor paramızı kesin verecek misiniz?” diye sordu.
Müdür: “Tabii, vericez dedik ya!”
Son anda bir arkadaşımız daha söz isteyip, “ben 10 yıldan beridir çalışıyorum, 380 milyon yetmiyor, depo bölümünde mesai olmuyor, mesai olmasını istiyoruz” dedi.
Müdür: “Evet karşımıza böyle isteklerle gelmelisiniz. Hani az önce söylemiştim. Ne kadar çok çalışırsanız o kadar çok kazanırsınız!”
Evet dostlar toplantı böyle bitti ve ben toplantı süresince ve sonrasında içimden bütün küfürleri saydım yine bu iğrenç sisteme!
İçimden haykırmak geldi: yeter! Ama biz Marksistler biliyoruz ki tek başımıza hiçbir şeyiz!
22 yaşında ölen arkadaşımız dikkatsizlikten ölmedi! Onu öldüren burjuvazidir, egemenlerin iğrenç sistemidir. 4 kişi çalışması gereken yerde 2 kişi çalıştırılması, biraz paraya kıyıp alarm sistemi taktırılmaması ve en büyük faktör olarak gece vardiyası. Bu insanlığın doğasına aykırıdır ama kimin umurunda. Patronlar için biz işçiler böcek kadar değersizizdir, bütün güzellikleri üreten bizler olmamıza rağmen.
Toplantıya gelince; müdür tam da patronun çıkarları doğrultusunda görevini yerine getirdi. Üretimin düşük olması, bankanın sahibinin değişmesi, bunların hepsi palavradan ibaret. Biz işçilerin sömürülmesiyle elde edilen paralar patronun cebine, pardon, müdürün dediği gibi yeni yatırımlarına yani yeni fabrikalarına gidiyor. Evet dostlar, kapitalist sistem devam ettiği sürece onun doğurduğu iş “kazaları” (katliamları), yoksunluk, yoksulluk, sefalet ve birçok iğrençlik devam edecek, ta ki karşısında işçi sınıfının örgütlü gücünü bulana dek. Bu örgütlü gücü bizler yaratmak zorundayız! Başka Kurtuluşumuz Yok!
1986 NETAŞ Grevi
Çin’de İşçi Hakları
- Nurtani İçin Adalet, Adalet İçin Mücadele Gerek
- Sorumluluğu İşçiye Yıkmanın Yolu: “Ya Güvenli Çalış Ya Hiç Çalışma”
- “Benim Suçumdu Abla”
- Toplu Konut Değil, Toplu Mezar!
- Örgütlenmeye İhtiyacımız Var
- Kâr Hırsı Doğayı ve İşçileri Katlediyor
- Gençlerimiz Ölmeye Devam Ediyor
- Kocaeli’de “MESEM’e ve Çocuk İşçiliğine Son”Eylemi
- Sağlıksız ve Kötü Çalışma Koşullarına Karşı Birleşelim
- Mesleki Eğitim mi Kâr Hırsı mı?
- Hayatımızı Değiştirecek Parolayı Unutmayalım!
- Gizli Açlık Tehlikesi Büyüyor
- Biz Mücadele Edersek Her Şey Düzelir!
- Hasköy Sanayi Sitesinden Sonra Şimdi Sıra Kimde?
- Ya Beni İşten Atarlarsa?
- İSG-SEN Ankara’da Siyah Baret Eylemi Yaptı
- Patronların Prestiji Yangın Riskinden Daha Önemli
- “El Cerrahisi 7/24 Yanınızda”
- Yangından Haberimiz Bile Olmadı!
- TMO Silosundan Fabrikalara Patlamalar ve Yangınlar Ne Anlatıyor?
Son Eklenenler
- İşçi sınıfı örgütlü olduğunda gücü ve cüreti büyüktür. Örgütsüz olduğu durumlarda ise ne yazık ki sınıf bilinci geriye gider. Örneğin çevremizdekilerden arada bir duyarız: “Aman boş ver! Malmış mülkmüş hepsi hikâye... Bak Sabancı’nın oğlu bir...
- 1 Mayıs 1977’de hayatını kaybeden emekçiler, DİSK, KESK, TMMOB ve TTB’nin çağrısıyla Taksim Kazancı Yokuşunda bir araya gelinerek anıldı. “Yaşasın 1 Mayıs” pankartının açıldığı anmaya sendikalar, emekten yana kurumlar, siyasi partiler ve UİD-DER...
- İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi ve İstanbul Tabip Odası (İTO) 28 Nisan İş Cinayetlerinde Ölenleri Anma ve Yas Günü dolayısıyla Kadıköy’de Süreyya Operası önünde “Çocuk İşçiliğiyle Mücadeleye” şiarıyla basın açıklaması gerçekleştirdi.
- İşçi sınıfının Uluslararası Birlik Dayanışma ve Mücadele Günü 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı. Tüm dünyada ekonomik yıkımın emekçileri, emekçi gençliği çıkışsız bıraktığı bir dönemde, Türkiye’de de baskıları, yasakları arttıran, korku iklimi yaratarak...
- Merhaba kardeşler. Biz İstanbul Avrupa Yakasında yaşayan kadınlarız. Kimimiz çeşitli sektörlerde çalışan işçileriz, kimimiz emekliyiz, kimimiz de ev emekçisiyiz. Ankara’dan, Gebze’den UİD-DER’li kadınların 1 Mayıs’ta haykıracakları taleplerini...
- Bizler genç işçi ve öğrencileriz. Kendimizi bildik bileli, “böyle gelmiş böyle gider” denildi bize hep. “Bu insanlardan bir şey olmaz, sen sesini çıkarırsan yalnız kalırsın”… Fakat geçtiğimiz günlerde neredeyse bütün kentlerde işçi ve emekçiler, ön...
- Bugün dünyanın pek çok ülkesinde büyük kitleler, sömürüye, baskılara, emperyalist savaşa karşı meydanlara çıkıyor, isyan ediyor, genel grevler örgütlüyor. Tarih gösteriyor ki sömürüye ve faşizme son verebilecek, kitlelerin isyanını başarıya...
- 1 Mayıs işçilerin çalışma koşullarını düzeltmek için bir araya geldiği tarihsel bir günün adıdır. Bizler de her yaştan, her meslekten işçiler olarak çalışma koşullarımızı düzeltmek için 1 Mayıs’ta bir araya gelmeli, taleplerimizi hep bir ağızdan...
- UİD-DER’li gençler 1 Mayıs’a hazırlanıyor. İstanbul Anadolu Yakasından genç kardeşlerimiz neden 1 Mayıs alanında olacaklarını anlatıyorlar.
- Zenginlerin milyonlarca dolar ödeyerek kendilerine “kıyamet sığınakları” inşa ettirdiklerini biliyor muydunuz? Sığınak deyince aklınıza öyle soğuk ve karanlık, daracık mahzenler gelmesin. Bu sığınaklarda yok yok! Yapay zekâ destekli tıbbi bakımdan...
- Sırrı Süreyya Önder, Türkiye’de önemli bir siyasi figür. Ama biz UİD-DER’li işçiler, onu, önce temsilciliklerimizde, ev buluşmalarımızda izlediğimiz Beynelmilel filmiyle tanıdık ve sevdik. Sonra “Kıdem Tazminatımızı Gasp Ettirmeyeceğiz!”...
- Mersin’de “1 Mayıs: Umut Örgütlü Mücadelede” adlı etkinliğimizin ardından biz emekçi kadınlar olarak 1 Mayıs’ta alanlarda haykıracağımız taleplerimizi dile getirdik. 1 Mayıs coşkumuzla tüm emekçi kadınları 1 Mayıs’ta birlik olmaya, dayanışmaya...
- Hizmet-İş Sendikasında örgütlü Ankara Altındağ Belediyesi işçilerinin 21 Nisanda başlayan grevi devam ediyor. İstanbul Şişli Belediyesi işçileri alacakları ödenmediği için 24 Nisanda belediye önünde eylem yaptı. 31 Mart yerel seçimleri sonrası İzmir...