Buradasınız
Korona Bahane, Hak Gaspları Şahane!
Pendik’ten bir işçi
Malum koronavirüs salgını hayatımızın her alanını sarmış durumda. Bu virüsün fiziksel açıdan vereceği zarardan ziyade psikolojik ve ideolojik açıdan zararlarına, saldırılar ve hak gaspları için bahane edilmesine dikkat etmeliyiz. Patronlar sınıfının ve onların temsilcisi olan siyasetçilerin bu virüsü nasıl kullandıklarına, işçileri, emekçileri nasıl körleştirdiklerine yaşamımızın her alanında şahit oluyoruz. İşçilerin mücadele örgütü UİD-DER sınıfsal tutumuzun ne olması gerektiği konusunda bizlere yol gösteriyor. Web sitesinde yer alan, pek çok sektörden işçinin, öğrencilerin, işsizlerin yazdığı mektuplar ise çalıştığımız işyerlerinde arkadaşlarımıza vereceğimiz örnekleri zenginleştiriyor. Düzen güçleri, “Hayat Eve Sığar” kampanyalarıyla işçileri, emekçileri sorunlarıyla baş başa bırakıp evlerine hapsederek seslerini kısmaya çalışsa da UİD-DER bir kez daha bu sınırları aşıyor. Sorunların ortak olduğunu ve çözüm için yolu gösteriyor.
Ben de metal sektöründe çalışan beyaz yakalı bir işçi olarak tanık olduğum olayları sizlerle paylaşmak istedim. Covid-19 salgınının Türkiye’de tespit edildiğinin duyurulması ve yaratılan panikle birlikte işyeri yönetimi “teyakkuza” geçti. Önce ortak kullanılan alanlara dezenfektanlar konuldu. Sonra tuvaletlerin temizliğinin sıklaştırılması ile devam ettiler işe, sanki her daim temizlik lazım değilmiş gibi… Tabi “sık sık ellerinizi yıkayın” uyarılarını atlamamak lazım. “Tokalaşmak yasak” dediler. Sonra yemekhanede çeşitli düzenlemeler yaptılar; salata bar kapatılıp tek kişilik tabaklar hazırlandı, çatal-kaşıklar paketlere kondu… Daha önce neden yapmıyorlardı acaba, gereksiz miydi? O da yetmedi masalar birbirlerinden uzaklaştırıldı, “bir masaya en fazla iki kişi çapraz oturabilir” dendi. Kronik hastalığı olanları, yaşlı olanları evlerine gönderdiler (şimdilik idari izinliler, sonrasında ne olacağı belli değil). Bu önlemler olağanüstü olarak gösterilen virüs salgını karşısında makul görünüyor. Ancak önlem adı altında yapılanlar durmadı bir türlü. Beyaz yaka çalışanların büyük kısmını evlerine gönderdiler, “siz evden çalışın, ne kadar az kişi, o kadar az risk” dediler. Ne kadar çok işçileri düşünür oldular değil mi?! Eve gönderdikleri biz işçilerin yemek ücretleri yanlarına kâr kalırken, bizlerin artan elektrik, su ve doğalgaz faturaları ise onların zerre kadar umurlarında değil. Bu arada çalıştığım işyerinde beyaz yakalı işçilerin zamları Mart ayında belirlenir, geldik Mart sonuna ses seda yok yöneticilerden. (Ne kadar art niyetliyim değil mi, dünya korona virüsle boğuşurken ben hâlâ zam düşünüyorum!)
Neyse devam edelim “korona önlemlerine”… Sağlık Bakanının ve diğer devlet yöneticilerinin günlük açıkladıkları boş “önlem” paketleri gibi bizim işyeri yönetiminin de açıklamaları bitmiyor! Evlerine gönderdikleri temizlik işçilerinin açığını çay ocağına bakan abimizi temizlik hizmetine vererek kapattılar (3 kişi yerine 1 kişi). “Çay ocağı hizmeti self-servis hizmetine dönmüştür” dendi. (Hijyen konusunda biraz açık var ama o kadarını da görmeyiverin!) En son Cuma günü devreye sokulan “önlem” ise sinirlerimizi iyice gerdi. “Covid-19 sebebiyle yemekhane kapatılıp, ekmek arasına geçilecektir” dendi. Ama haklarını yememek lazım yanında yoğurt, ayran ve meyve de veriyorlar. Ne yaman çelişkidir ki, yemekhanede bir masanın çok kişi tarafından kullanıldığı gerekçesiyle (fazla sirkülasyon oluyormuş!) hijyen olmadığını iddia eden yönetim, işçileri plastik kokusunun, kimyasal maddelerin, tozun, pisliğin içinde yani üretimin içinde kuru ekmeğe mahkum etti. Doğru düzgün oturacak yer olmayan üretimde işçiler, mecburen uygun gördükleri alanlarda gruplar halinde karınlarını doyurmaya çalıştılar. Duruma tepki gösteren işçiler Türk Metal temsilcilerine şikâyette bulundular: “Böyle karnımızı doyuramıyoruz, daha çok hastalanacağız” dediler. Temsilciler, işçilerin tepkilerini yatıştırmak için durumu yönetimle tekrar görüşeceklerini söylediler. İşçilerin itirazı ve basıncı sonucu, neyse ki yönetim geri adım atarak sıcak yemeğe döndü.
Bu da gösteriyor ki, işyerinde örgütlü olan Türk Metal yöneticilerinin, işçilerden basınç gelmedikçe kıllarını kıpırdatmayacakları ayan beyan ortadadır. Durumun ne olacağını önümüzdeki günlerde göreceğiz. Şurası çok açık ki biz birleşip “önlem” adı altında girişilen hak gasplarına itiraz etmedikçe, yıllar içerisinde kazanılmış olan haklarımıza bir bir el konulacak. Hem de “sizi ve ailenizi düşünüyoruz” diyerek, gözlerimizin içine baka baka, pişkince yapacaklar bunu! İşte önümüzde bir sürü mücadele konusu. Ya saldırılara hayır diyeceğiz ya da yine hayır diyeceğiz. Yok başka seçeneğimiz!
- Gevrek “Susamlı Tavuk”
- Koronavirüs Sınıf Ayrımı Yapmıyor mu?
- Salgında İşçi Sağlığı Hiçe Sayılıyor!
- Patrondan Covid-19 Önlemleri
- Koronavirüsle Geçirdiğimiz 9 Ayın Bilançosu
- Maskeye Emanet Edilmiş İşçi Sağlığı ve İşten Atmaların Yeni Bahanesi Maske
- Patronlar Koronavirüsü Tepe Tepe Kullanırken Asıl Faturayı Biz İşçiler Ödüyoruz
- Şantiyede Sözde Korona Önlemleri
- Hayat Eve Sığar mı?
- İşçi Sınıfıdır Bizim Asıl Ailemiz
- Bakan’a mı İnanalım Yaşadıklarımıza mı?
- Adımız Koronalıya Çıktı!
- Metal İşçileri: “İşçinin Hakkı İşçiye!”
- Sözde Pandemi Önlemleri ve Küresel Açlık
- “Hijyene Dikkat Edin Ama Fazla Su, Sabun, Peçete Harcamayın”
- “Yeni Normal” Koşullarında Öğrencilerin Sınav Maratonu
- Gebzeli İşçiler Koronavirüsün İşçiler Üzerindeki Etkilerini Anlatıyor
- Gebzeli İşçiler Yeni Normali Değerlendiriyor
- Koronavirüsle Yaşamayı Öğrenmeli miyiz?
- Yağlı Ekmekleri Ballandı!
Son Eklenenler
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...
- İktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin haklarına pervasızca saldırıyor, işçiler mücadele ediyor. Adıyaman Besni’de Mega Polietilen fabrikasında ücret gaspına karşı başlayan direniş sonuç verdi, işçilerin 2 aylık ücretleri yatırıldı....
- Birleşik Metal-İş Sendikası Gebze 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu Mersen’de işçiler, sendika ve toplu sözleşme hakları için 19 Nisanda greve çıktı. Sendikadan yapılan açıklamada şu sözlere yer verildi: “Fransa sermayeli Mersen’in merkez yöneticileri...
- İşçi Dayanışması’yla tanışmış işçi kardeşlerimiz, gazetemizin kendilerinde yarattığı değişimi çok iyi bilir. UİD-DER ile yolları kesişen her işçi kardeşimizin zihni açılır, doğru bir ifadeyle dünyaya ve her şeye sanki üç boyutlu bir gözlükle bakar...
- Bu dünyaya sadece çalışmak için gelmiş gibiyiz. İşyerinde arkadaşlarımın ağzından sürekli şu sözler dökülüyor: “Ya biz bu dünyaya çalışmak için mi geldik? Evde iş, fabrikada iş… Sürekli bir döngünün içinde dönüp duruyoruz. Neden bu kadar çok...
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...
- Öz Gıda-İş Sendikasında örgütlü işçilerin 7 Marttan beri grevde olduğu Abalıoğlu Lezita fabrikasında 16 Nisanda jandarma işçileri ve sendikacıları darp etti ve ters kelepçeyle gözaltına aldı. Yaralanan 8 işçi hastaneye kaldırıldı. İzmir Kemalpaşa’da...
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...
- İşçi sınıfının 8 saatlik işgünü için mücadelesinden doğan 1 Mayıs’ın 138 yıllık bir tarihi var. Kuşaklar boyunca kadın ve erkek işçiler işgününü 8 saate indirmek için mücadele ettiler ama bu mücadele işgününün kısaltılması talebiyle sınırlı kalmadı...