Mükellefiyet!

Merhaba arkadaşlar,

Soma’da yaşanan katliamın ardından, 1940’lı yıllardan, mükellefiyet döneminden beri aslında işçilerin çalışma koşullarında çok da fazla iyileşmenin olmadığı sonucu ortaya çıktı. Peki, mükellefiyet nedir? Mükellefiyet 1940’lı yıllarda, devletin çıkardığı yasayla Zonguldak madenlerinde işçilerin zorla çalıştırılması kanunudur. Cumhuriyetin ilk dönemlerinde TC’nin burjuva sınıfını yaratma yolunda attığı adımlardan biri olup, toplumun her kesiminden insanların gayrimüslimler de dâhil olmak üzere Zonguldak madenlerinde jandarma ve asker baskısı ile insanlık koşullarından uzak şartlarda vahşice sömürülmesidir.

Başlığı mükellefiyet olarak belirledim. Çünkü Soma’da, başka madenlerde, tersanelerde, fabrikalarda her ay yüzlerce işçi kardeşimizi iş cinayetlerinde yitiriyoruz. Soma’da işçileri can güvenliği olmadan ağır çalışma koşullarında madene indiren bir mükellefiyet değil de neydi? Açlık sınırında, yoksulluk sınırında yaşamaya iten neydi? Tüm işçiler gibi orada katledilen yüzlerce kardeşimiz de, emeğini satarak geçinmek, evine ekmek götürmek, kirasını ödemek, faturasını ödemek, çocuğunu okutmak yerin yüzlerce kat derinine indiler. Yerin derinliklerinde çalışarak yerin üstünde zenginliği yarattılar. Yerin üstünde patronları kuş tüyü yataklarında rahat rahat uyurken, madenciler yer altında onları zengin ediyorlardı. Peki, madencilere kalan neydi? Açlık sınırında yaşamak, güvencesiz çalışma, göçük, gaz, ölüm… Maden şirketlerinin patronları, işçi sınıfının emeğini, kanını, canını almaktan geri kalmıyorlar. Çünkü vahşi kapitalizm doymak bilmiyor. Para için madende işçileri, petrol için savaşları, para için HES’leri, nükleer santralleri üretiyorlar…

Biz işçiler için SOMA demek;

Madenlerde ağır çalışma koşulları demek, madenlerde cisimleşen emeğin sömürüsü demek, ihmal demek, kanunsuzluk, hukuksuzluk, katil işveren ve devlet demek, işbirlikçi sendikal bürokrasi demek, iş kazası değil iş cinayeti demek, patronların cenneti işçilerin cehennemi demek!

Patronlar için Soma demek; daha çok kâr, daha çok para, işçi hayatını hiçe saymak demek, kader demek!

Hükümet için Soma demek; ölen işçiler “güzel öldüler”, “bu işin fıtratında ölüm var” demek.

Peki, bunlar gizleyebilir mi katil burjuvazinin ve devletin mükellefiyetini?

Türkiye kömür üretiminde dünyada ilk sıralarda yer alıyor ve dünyanın 17. büyük ekonomisi konumunda bulunuyor. Bu büyümeden işçilerin payına düşen ise ölümdür. Ülke tarihinin en büyük katliamlarından biri Soma’da gerçekleşti. Tüm bunlar patronların bitmek bilmeyen kâr hırsı ve bu uğurda hükümetin her fırsatta sermayenin ayağındaki “prangaları” çözmek için patronlara kol kanat germesindendir. Çıkarılan İş Güvenliği Yasasının kâğıt üzerinde kalması, düşük ücretler, uzayan iş saatleri, alınmayan iş güvenliği önlemleri yüzlerce kardeşimizi toprağa vermemizin temel nedenleridir. Şu an ben bu yazıyı yazıyorken bile yüzlerce iş kazası meydana geliyor. İşçi kardeşlerimiz ya sakat kalıyor ya da ölüyor. Nasıl ki depremlerden sonra “deprem öldürmez binalar öldürür” deniyor ya, işçileri iş kazaları değil gerçekte patronlar, burjuva devlet ve çürümüş vahşi kapitalizm öldürüyor. Soma birçok gerçeği yerin altından çıkardı!

Hükümet milli yas ilan etti. Fakat bu, katliamda parmağı olan işverenleri, bürokrat, siyasetçi ve bakanları kurtarmaya yetmeyecek. İş cinayetleri önlenmedikçe, sorumluları kanun önüne çıkarılmadıkça, taşeronlaştırmaya son verilmedikçe iş cinayetleri önlenemez. Hiçbir açıklama işçi sınıfının yüreğini soğutamaz. Gün, işçi sınıfının birlik ve dayanışma içinde sınıfın gücünü gösterme günüdür. Sendikalar göstermelik eylemler değil hayatı durduran grevler, dayanışmalar gerçekleştirmelidir. İşçi sınıfının asıl mükellefiyeti, sınıf mücadelesini, hayatını kaybetmiş kardeşlerimiz için zirveye taşımaktır!

Yerin derinliklerinden geldiler

Ellerinde susmak bilmeyen bir yer altı güneşi ile

Ağır ağır geldiler, kadınları, çocukları, alkışları ile

Yoğurt mayalar gibi, pişkin ekmekleri bölüp paylaşır gibi

Her gün yeni ağızlar eklendi ağızlarına

Yeni kulaklar duymaya başladı

Bir kent oldular sonunda

Ve adını değiştirdiler ülkenin…

Bu mücadeleyi dizelerdeki gibi örmek gerek!

İş Kazaları Kader Değildir! İş Cinayetlerini Durduralım!