Buradasınız
Neden 1 Mayıs?
Gebze’den bir metal işçisi
Birçok nedeni var aslında 1 Mayıs’a katılmak gerekliliğinin. Bugün dünyada ekonomik kriz kendini yakıcı bir biçimde hissettiriyor. İşsizlik artıyor, emperyalist savaş birçok bölgeye yayılıyor, yoksulluk alabildiğine artıyor. Diğer taraftan işçi haklarına karşı neo-liberal saldırılar dünyanın birçok yerinde gündeme geliyor. İşçi sınıfının kazanılmış haklarına patronlar sınıfı tarafından el koyuluyor. Diğer taraftan zenginlik bir kesimin elinde yoğunlaştıkça yoğunlaşıyor.
Gelinen dönem işçi sınıfı açısından daha karanlık günlerin habercisidir. Bunun en büyük sebebi işçi sınıfının örgütsüz oluşudur kuşkusuz. Böyle olunca yaşanan bunca soruna karşı işçi sınıfı kararlı bir mücadele yürütemiyor. Ama tarihin gösterdiği üzere süreç hep böyle durağan olmamıştır. Mesela Türkiye’de 1980 askeri faşist darbesinden sonra yasaklanan işçi eylemlilikleri, 1986’da Netaş greviyle yeniden başlamıştı. Netaş grevi uzun süren karanlığı dağıtması açısından Türkiye işçi sınıfı için önemli bir eylemlilikti.
İşte 1 Mayıs da dünya işçi sınıfı açısından önemli bir mücadele günüdür. İşçi sınıfının uluslararası düzeyde birlik, dayanışma, mücadele günü olan 1 Mayıs Amerikan işçi sınıfının dünya işçilerine armağan ettiği bir mücadele günüdür. 1886’da Amerikan işçi sınıfı uzun çalışma saatleri ve dayanılmaz hayat şartları karşısında 8 saatlik işgünü talebiyle mücadele etti. Ve bu mücadele sayesinde 14-16 saat olan normal işgünü 8 saat olarak patronlar sınıfına kabul ettirildi. Amerikan işçi sınıfı bu mücadelede birçok mücadele arkadaşını güneşe gömdü. Yani Amerikan işçi sınıfı bedeller ödeyerek 8 saatlik işgününü dünya işçilerine armağan etti. Onlar 1 Mayıs’ta kıvılcımı çaktılar, bize düşen o kıvılcımı büyük bir ateşe çevirip kapitalist sömürü düzenini yıkıp, herkesin barış ve kardeşlik içinde yaşayacağı bir dünya yaratmaktır.
Çoğu kez yaşanan tüm sorunlara kendi içimizde öfke kusuyoruz. Herkes topu birbirine atıyor ve sonra diyoruz ki: “Aman ben 1 Mayıs’a gitsem ne olacak gitmesem ne olacak.” Oysa biz önce kendimiz adım attığımızda göreceğiz ki yalnız değiliz. Biz dünyayı yaratan kocaman bir sınıfın, işçi sınıfının üyeleriyiz. Dünyaya barışı getirebilecek yegâne güce sahip bir sınıfız. Biz tüm dünyada bir gün işe gitmesek, tüm dünya yerinden oynar. İşte biz bu kadar güçlüyüz. Kuşkusuz bu bilinci kendiliğimizden kazanamayız. Ben de UİD-DER’e gitmeden nasıl bir dünyada yaşadığımı, sınıfın ne olduğunu, savaşların neden yaşandığını, bu kadar çok çalışırken neden açlıkla yüz yüze olduğumuzu, işçi sınıfının tarihinin ne olduğunu bilmiyordum. Ancak UİD-DER’le tanıştıktan sonra gördüm ki yaşanan bunca sorunun tek kaynağı kapitalist sömürü düzenidir. Ve UİD-DER’e geldiğimde gördüm ki yalnız değilim. Benim gibi sorunlar yaşayan, bu sorunlara karşı mücadele eden arkadaşlarım var.
Şimdi UİD-DER 1 Mayıs’a hazırlanıyor. Bizler de, hayatta işgücünü satıp yaşamaktan başka şansı olmayan işçi sınıfının üyeleri olarak UİD-DER pankartının arkasında yerimizi almalıyız. Eğer henüz atmamışsak ilk adımı 1 Mayıs’ta atabiliriz. Mücadele için gittiğimizde göreceğiz ki yalnız değiliz. Birçoğumuz kafamızda binlerce korkuyla yaşıyor. Patronlar sınıfı bu korkuyu bize bilerek veriyor. Çünkü biz onların verdiği bu güvensizlik duygusu ile hareket ettikçe, onlar bu sömürü düzenini sürdürecekler. Kendi çıkarları için insanları ölüme, açlığa ve yoksulluğa mahkûm edecekler. Ta ki biz mücadele edip bu korkularımızı yenene kadar. İşte o zaman onların kokuşmuş düzenlerini kafalarına geçireceğiz. Ya mücadele edip güzel bir dünyada yaşayacağız ya da sıranın bize gelmesi için koyun gibi bekleyeceğiz. Mücadele etmekten başka da çaremiz yok.
Neo-liberal saldırılara karşı çıkmak için, kazanılmış haklarımızı yitirmemek için, çocuklarımızın geleceği için, gücümüzü, bize bu hayatı reva gören kan emicilere göstermek için, herkesin kardeşçe ve barış içinde yaşayacağı bir dünya için, 1 Mayıs’a katılmalı ve çevremizdeki herkesi katmalıyız.
Haydi, Uid-Der’le 1 Mayıs Meydanlarına!
Yaşasın 1 Mayıs, Biji Yek Gulan!
Uid-Der Yürüyor Mücadele Büyüyor!
Sen de yüreğini koy bu özgürlük yürüyüşüne ve Uid-Der ile 1 Mayıs’ta yerini al!
1 Mayıs’a Neden Gitmeliyiz?
UİD-DER İki Yaşında
- UİD-DER Mersin’de 1 Mayıs Etkinliği Düzenledi
- UİD-DER’de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” Etkinlikleri
- UİD-DER’de Bir Kez Daha 8 Mart Coşkusu
- UİD-DER’de 8 Mart Etkinlikleri: Geçmişten Geleceğe Yaşasın 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü!
- “Ben Rosa Luxemburg” Oyunu İşçilerle Buluştu
- UİD-DER’in Coşkulu 1 Mayıs Etkinlikleri Devam Ediyor
- UİD-DER’den Coşkulu Etkinlik: 1 Mayıs’ta ve 14 Mayıs’ta Değişim İrademizi Gösterelim!
- Rosa Luxemburg: İnsanlığın Büyük Davasına Adanmış Bir Ömür, Yaşam Dolu Cesur Bir Yürek!
- Bu Heyecan Farklı Bir Heyecan
- Heyecan ve Duygu Dolu Bir Film Şeridiydi
- İşçi Sınıfının Aktarma Kayışı UİD-DER’e Teşekkürler
- Gerçeğin Işığını Taşıyanlara Selam Olsun!
- Ekim’in İzinde: Yeni Bir Dünyaya Mecburuz
- The Strike/Grev Resmi Bana Üniversitedeki Eğitim Seviyesini Hatırlattı
- Geçmişe ve Bugüne UİD-DER’le Bakmak
- 50. Yılında Geleneğimiz UİD-DER İle Sürüyor!
- “Şiirlerle Fotoğraflarla İşçi Sınıfının Tarihini Bizlere Aktaran UİD-DER’e Teşekkür Ederim”
- Tarih Bizim Rehberimizdir
- Sınıf Penceresinden Gerçekleri Öğreniyoruz
- İşçi Sınıfının Çocukları UİD-DER’le Daha Mutlu!
Son Eklenenler
- İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çalışan sağlık emekçisi Merve Kınar, geçtiğimiz günlerde erkek kardeşi tarafından defalarca bıçaklanarak vahşice katledildi. Bunun üzerine 16 Temmuz Salı günü hastanenin başhekimliği...
- İran’da 1979’dan beri hüküm süren zalim molla rejimi can almaya devam ediyor. Molla rejimi son olarak 45 yaşında bir kadına, Şerife Muhammedi’ye (Sharifeh Mohammadi) idam cezası verdi. Şerife’nin 10 sene önce yasal bir sendikaya üye olması, sendikal...
Bizler çeşitli fabrikalarda çalışan sendikalı kadın işçileriz. Çalıştığımız işyerlerinde birbirine benzeyen birçok sorunla mücadele etmek zorunda kalıyoruz. Bunlardan bir tanesi yıllık izinlerimiz. Bazı fabrikalarda işveren...
- Sokak ortasında yürürken elektrik kaçağından ölmek kaza olarak görülemez. Gencecik insanların ölmesinin nedeni kamu hizmetlerine insan, toplum odaklı değil kâr odaklı bakan, parayı insan canının önüne koyan kapitalist zihniyettir. Bu zihniyet...
- Güney Kore merkezli Samsung Electronics’te toplu iş sözleşmesinde anlaşma sağlanamaması üzerine 8 Temmuzda 3 günlük greve çıkan binlerce işçinin mücadelesi sürüyor.
- Özellikle işçi sınıfının genel örgütlülük ve bilinç düzeyinin gerilediği, siyasi iktidarın her türlü kanunsuzluğu yapan patronların arkasında durduğu günümüzde, Eti Krom patronunun tutumu patronların ortak tutumu haline gelmiştir. İktidarın gücünü...
- UİD-DER Web TV, filmleriyle işçi sınıfını anlatan Ken Loach’u Türkiyeli işçilere anlatmak üzere “İşçi Sınıfının Yönetmeni Ken Loach: HANGİ TARAFTASINIZ?” adlı mini bir belgesel hazırladı. İşçi sınıfının bu büyük yönetmenini anlatan belgeselimizi...
- Birleşik Metal-İş Sendikasının örgütlü olduğu Purmo Group'ta grev, 66. gününde kazanımla sonuçlandı. Elazığ’ın Alacakaya ilçesinde faaliyet gösteren Eti Krom AŞ’de, düşük ücretlere ve hak gasplarına karşı 1 Temmuzda iş bırakma eylemi başlatan maden...
- Sabahtan akşama kadar televizyon izlesek, kanal kanal gezip tartışma programlarına, dizi ve filmlere baksak hiçbirinde işçilere ve sorunlarına dair gerçekleri göremeyiz. Yüksek tirajlı gazetelerde, çok tıklanan haber sitelerinde işçilerin...
- Trafikte, toplu taşımada, market alışverişinde, hastane kuyruğunda, hatta yolda yürürken bile birbiriyle tartışan veya kavga eden insanlara şahit oluyoruz. Hatta bizler de kimi zaman bu tartışmaların bir parçası oluyoruz. Peki bu gerginlik nedensiz...
- Yaz aylarında havaların bir anda ısınmasıyla birlikte işyerleri adeta fırın gibi oldu. Gün içerisinde işçilerin sırtındaki ter birkaç kez kuruyor. İşte bu koşullarda her şeye rağmen Ramazan ve Kurban Bayramı tatilleri biz işçiler için bir can simidi...
- 6 Şubat depremlerinin üzerinden 1,5 yıl geçti. On bir kenti etkileyen depremlerde enkaz altında kalan on binlerce insanın ve yakınlarının feryatları günlerce dinmedi. Enkazdan sağ kurtarılabilecek binlerce insan, arama kurtarma çalışmalarının...
- Hatay’ın Payas ilçesinde bulunan ve Özçelik-İş Sendikasının örgütlü olduğu Yolbulan Metal fabrikasında çalışan işçiler Toplu İş Sözleşmesinde anlaşma sağlanamaması üzerine 20 Haziranda greve çıkmışlardı. UİD-DER’li işçiler olarak bizler de...