İşçiler Deneme Tahtası

Merhaba dostlar. Size fabrikamızdaki değişikliklerden ve işçi arkadaşlarımızın bu değişikliklere bakış açısından bahsetmek istiyorum.

Çalıştığım fabrika bu sene başından itibaren vardiya düzenini değiştiriyor. Şu ana kadar bölümlerine göre tek ya da iki vardiya düzeninde çalışan fabrikamız, 3 vardiya düzenine geçiyor. Bundan sonra 08.00-16.00, 16.00-00.00, 00.00-08.00 olmak üzere 3’lü vardiya düzeninde çalışmaya başlayacağız. Bu süreç içinde bizlere sadece bir açıklama yapıldı; o da artık bu düzende çalışacağımız oldu. Ne gelip gelemeyeceğimiz soruldu ne de başka soruları sormamız beklendi.

Geçtiğimiz hafta vardiya listeleri asıldı. Ama o kadar çok saçmalık var ki. Mesela evli arkadaşlarımızı farklı vardiyalara koymuşlar. 3 vardiyada çalışacak kimi arkadaşlarımızın gidecekleri yere servis koymamışlar, vardiya sayısını arttırmak için işçi sayısını arttırmadan vardiyaya bölmüşler. Bizler nelerin konuşulduğunu, bu değişikliklerin nasıl yapıldığını anlamıyoruz ama bir sürü yetersizlik olduğunu ince hesaplar yapmadığımız halde biliyoruz.

Şimdi cevapsız sorularımıza yenileri ekleniyor. Mesela birçok arkadaşımız ayın sonunu ancak fazla mesailerle getirebiliyordu. Bu yeni düzenle maaşlarımıza mesai ücreti olmadan geçimimizi sağlayacak bir artışın yapılıp yapılmayacağını merak ediyoruz. Bölüm sorumlularına sorduğumuzda da bir cevap alamıyoruz, çünkü onlar da bir şey bilmiyorlar. Veya fazla mesaiye kaldığımızda şu ana kadar 12 saat çalışıp çıkardık, fakat şimdi fazla mesai olduğunda servis problemi nedeniyle 16 saat kalacağımız söylentileri dolaşıyor. Oysa kimse 16 saat boyunca çalışmak istemiyor.

Patronlar her şeyi kendi çıkarlarına yontuyorlar. Üstelik bu değişiklikleri işçileri nasıl etkileyeceğini düşünmeden yapıyorlar. Bu konuda da işçileri deneme tahtası gibi kullanmaktan hiç çekinmiyorlar. Biz kendi kendimize konuşarak sorulara cevap bulamıyoruz. Tek başımıza değişikliklere karşı gelemiyor, söyleneni yapmak zorunda kalıyoruz. Ama her geçen gün bizleri zorlayacak koşullara bir yenisi ekleniyor. Bunu engellemekse ancak bizim örgütlü gücümüzle olabilir. Çalışma koşullarımızı toplu hareket etmekle, mağdur olan arkadaşımızın hep beraber yanında olmakla, 16 saat çalışmayı hep beraber reddetmekle iyileştirebiliriz. Unutmayalım o fabrikalarda her şeyi üreten bizleriz ve bizler örgütlüysek her şeyiz!