Buradasınız
İşçi Çocukları Yoksulluktan Nasıl Etkileniyor?
Dünyaya gözlerimizi açtığımızda ilk olarak ailemiz kucaklar bizleri. Pek çok yönümüz ailede şekillenmeye başlar. Gerçekten de hangi ailede dünyaya geldiğimiz, birçok yönden bizi etkiler, nasıl bir yaşam süreceğimizi belirler. Ailemizin bize etkisi sadece genetik özelliklerden ibaret değildir.
Ebeveynlerin genetik özellikleri kadar, gelir ve eğitim düzeyi de çocukların gelişimi üzerinde etkide bulunur. Son dönemlerde yapılan bir araştırma, ailenin gelir düzeyinin çocukların beyin gelişiminde ne kadar etkili olduğunu çarpıcı bir biçimde ortaya koyuyor. Araştırmaya göre varlıklı ve iyi eğitimli ailelerin çocuklarının beyinleri, daha alt sosyal tabakadan gelen yaşıtlarına göre daha büyük ve bu çocuklar zekâ testlerinde daha başarılı oluyorlar. Buradaki ayrımı gözden kaçırmamak gerek. Varlıklı ve iyi eğitimli ailelerden kasıt, burjuva ailelerdir. Daha alt tabaka diye adlandırılan ise bizler, yani işçi aileleridir.
Çoğu, açlık sınırının altında ücretlerle yaşamaya zorlanan işçi-emekçi ailelerin çocukları, iyi ve dengeli beslenemiyorlar. Oyun oynamaları, fiziksel ve zihinsel olarak geliştirici aktiviteler yapmaları gereken yaşta ya çalışıyorlar ya da evde ağır sorumlulukların altına giriyorlar. Hastalandıkları zaman iyi bakılmıyorlar. Eğitim düzeyi düşük okullara gitmek zorunda bırakılıyorlar. Bu okullarda çocukların yetenekleri, ilgi alanları ortaya çıkamıyor. Bir yığın bilimsel olmayan, kalitesiz ve yüzeysel eğitim almak zorunda kalıyor emekçi çocukları. Kalabalık sınıflardaki yeknesak/monoton derslerde bu kadarını bile ne kadar anladıkları sorgulanmıyor. Pek çok aile çocuklarına bu kadarını bile sağlayamıyor. Çocuklar okula gitmek yerine sokaklarda, atölyelerde çalışmak zorunda kalıyor.
Çocuklarıyla benzer koşullarda büyüyen işçi anne-babalar, mahkûm bırakıldıkları yaşam koşullarına göğüs gerebilmek için daha uzun saatler çalışmak zorunda kalıyorlar. Birçok işçinin ağzından dökülen “çocuğum da benim gibi sürünmesin, her şeye onlar için boyun eğiyorum” gibi cümleler, var olan gerçekliği değiştirmiyor.
Çocukları için ağır çalışma koşullarına katlanan, giderek daha çok çalışmak zorunda kalan aileler, çocuklarına yeterince vakit ayıramıyor, ihtiyaç duyduğu ilgiyi veremiyor. Yanı başında durduğunu zannettiği çocuklarına hasret bir yaşam sürüyor çoğu işçi ailesi. Çocuklar anne-babanın sevgisinden mahrum büyüyor. Anne-babalar hem sosyal çevrelerinden hem de çocuklarından neredeyse tümüyle kopartılıyor. Bütün bunlara rağmen işçi ailelerinin eline doğru dürüst beslenebilecekleri bir ücret bile verilmiyor. Aldığı ekmeğin bile hesabını tutmak zorunda bırakılan işçiler, iyi beslenebilmek için gereken gıdaları ancak market reyonlarında görüyorlar.
Diğer taraftaki imkânlara bakınca neler görmüyoruz ki! Doktor kontrollerinde beslenme listeleri, hastalık hallerinde mükemmel bakım, her türlü tatil ve eğlence imkânı, yetenek ve ilgi alanlarına dayalı kaliteli bir eğitim, okulun dışında müzik, dil, spor gibi özel dersler, eğitmenler... Patron çocuklarının önüne serilen böyle bir hayata karşılık, işçilerin evlatlarına sunulan yaşam çok başkadır. Onlara reva görülen, patronların saltanat sürdükleri bu sömürü düzeninde, kölece çalışarak tüketilecek bir yaşamdır, dahası değil!
Her şeyi üreten işçilerin çocuklarına reva görülen hayat işte budur! Bizler her şeyi üreten koca bir sınıfın parçası olarak, ürettiğimiz zenginliklerden mahrum bırakılıyoruz. Bir tarafta yaşamı var eden işçi sınıfı, diğer yanda o zenginliğe el koyan patronlar sınıfı. “Her şey çocuklarım için” diyen işçi anneler, babalar, daha uzun çalışma saatlerine, düşük ücretlere, sefalete katlanarak değil, bu sömürüye ve adaletsizliğe dur diyerek çocukları için bir gelecek kurabilirler!
AKP’ye Oy Vermiş Bir İşçiyle Sohbet
Tuzla Tersanesi Önünde Protesto
- “Bizim Hayallerimizi, Sizin Geleceğinizi Çaldılar”
- Bizim Mahallenin Gençleri
- Kişisel Gelişim Zırvasına Kanma, Sınıf Mücadelesine Sarıl
- Sömürü Düzenini Uçurumdan Atmak İçin Örgütlenelim
- Hindistan’da 250 Milyon Dolarlık Düğün ve Yoksulluk
- Emek Sömürüsü Kapitalizmin Fıtratında Var
- Sahip Olduğunuz Servet Bizden Çaldıklarınızdır!
- “Sayende Sigortalı Çalıştım, Emekliliğime Az Kaldı”
- Bayramları Bayram Gibi Yaşamak İçin!
- Dünya Üzerinde Yaşayan Herkesin Evi Olmalı
- Onlar Yok Ediyor, Biz Yenisini Yapacağız!
- Suyun Lüksü Olur mu Hiç?
- “Senin Yolundan Gideceğim Amca”
- Her Günü Doğa ve İnsanlık Günü İlan Etmek İçin…
- “Kıpır Kıpırsın, Heyecanın Ne Güzel Ey Yolcu”
- “Bence, Sevgi Emektir”
- Ah, Cemal Ah!
- Bir Fotoğraf Karesinin Hissettirdikleri
- Davulun Sesi Uzaktan Hoş Gelir
- İstanbul’da Yaşam: Deniz Kıyısında Deniz Görememek!
Son Eklenenler
- Ankara’dan UİD-DER’li işçiler olarak özelleştirmeye ve hak gasplarına karşı eyleme geçen Çayırhan Termik Santrali ve Linyit İşletmesi işçilerini eylem alanlarında ziyaret ettik. 20 Kasımda maden işçileri iş bırakarak direnişe başlamış, ardından...
- “Eğer öleceksem, burada size karşı mücadele ederken öleceğim. Benim düşmanım sizsiniz. Vietnamlılar ya da Çinliler, Japonlar değil. Benim düşmanlarım ben özgürlüğümü istediğimde buna karşı duranlardır. Adalet istediğimde buna karşı duranlardır....
- Adana’da SASA Polyester’in PTA tesis şantiyesinde Gemont Endüstri adlı taşeron şirket bünyesinde çalışan inşaat işçileri gasp edilen 2 aylık ücretleri ve tazminatları için 20 Kasımdan beri fabrika önünde eylem yapıyor. Yapı ve Yol İşçileri...
- Hatay’ın Payas ilçesinde bulunan Atakaş Çelik fabrikasında Birleşik Metal-İş üyesi üç işçi, geçtiğimiz günlerde işten çıkarılmıştı. UİD-DER’li işçiler olarak fabrika önünde direniş başlatan işçilere direnişin beşinci gününde dayanışma ziyaretinde...
- “Her şeyin içinde ve her şeyin dışındayız”. Bu söz bir market çalışanı arkadaşımın ağzından işçilerin yaşamını özetleyen bir söz olarak döküldü. Uzun zamandır büyük bir mağazada çalışan arkadaşım, marketin günlük cirosunun rekorlar kırmasına rağmen...
- 40 yıllık kısacık yaşamına yüzlerce hikâye ve roman sığdıran Amerikalı sosyalist yazar Jack London 22 Kasım 1916’da hayatını kaybetti. Aradan geçen uzun yıllar London’ın eserlerinin güncelliğinden hiçbir şey kaybettirmedi. Çünkü o işçi sınıfının...
- Ankara’nın Nallıhan ilçesinde bulunan Kömür İşletmeleri AŞ (KİAŞ) bünyesindeki Çayırhan Termik Santralinde çalışan madenciler, madenin özelleştirilmesine karşı 20 Kasımda direnişe başladı. Sabah 08.00’de gece vardiyası dışarı çıkmadı, gündüz...
- Emperyalist savaş Ortadoğu başta olmak üzere dünyanın her yerinde kendini hissettiriyor. Egemenler yıllık bütçelerin büyük kısmını “savunma” adı altında savaş sanayisine ayırıyorlar. Burjuva siyasetçilerin politikaları hızlı bir şekilde sertleşiyor...
- Fotoğraftaki reklam panosu kaldırımın ortasında duruyor, gündüz gece. Arka tarafında medya maymunu Hülya Avşar sanki “hadi EYT’liler koşun, sakın geç kalmayın” dercesine sırıtıyor. Mağazada çalışan genç işçi kızımıza EYT reklamını sordum. Kendine...
- Bağımsız Maden-iş üyesi Fernas Madencilik işçilerinin direnişi çeşitli sendika ve işçi örgütlerinin desteği ile kazanımla sonuçlandı. Fernas patronu Ocak 2025’te işçilerin ücretlerine zam yapılmasını ve atılan işçilerin hak kaybı olmadan işe geri...
- Fransa’da devlet demiryolu şirketi SNCF’de örgütlü CGT-Cheminots, UNSA-Ferroviaire, SUD Rail ve CFDT-Cheminots sendikaları, 11 Aralıkta süresiz grev kararı aldı. Dört demiryolu sendikası, grev kararını SNCF’nin yük taşımacılığı birimi olan SNCF Fret...
- Gürcistan’ta madencilik şirketi Georgian Manganese’e ait Zestafoni ferroalyaj tesisi ve Chiatura manganez madeni 1 Kasımdan Nisan 2025’e kadar üretimi durdurduğunu açıkladı. Gürcistan’ın en büyük madencilik şirketi Georgian Manganese’in tesislerinde...
- Çocukların mutlu olduğu, gelecek endişesi taşımadığı, ayrımcılığa maruz kalmadığı; eşitlik, özgürlük, barış dolu bir dünyada yaşamalarını kim istemez ki? Fakat biliyoruz ki dünyamız çocuklar için sıcak bir yuva değil. Kol kanat gerdiğimiz...