Buradasınız
İki Fabrika Aynı Sömürü
Gebze’den bir metal işçisi
Merhabalar, metal sektöründe çalışan bir işçiyim. Geçenlerde patronumuz fabrikadaki bütün işçileri bir araya toplayarak, yeni yol haritasını açıklamak üzere bir toplantı gerçekleştirdi. Toplantıda, çalışma grupları oluşturulmuş ve her bir çalışma grubuna takımyıldızlarının isimleri verilmişti. İnsan kaynakları bölümünden muhasebeye, üretimden proje bölümüne kadar her bölümün müdürleri konuşmalar yaptılar. Her bir bölümün yöneticisi, kârlılığı arttırıp maliyetleri nasıl düşüreceklerini tek tek açıkladılar. En sonunda, patron mikrofonu eline alıp, kriz koşullarında ayakta kalmanın zorluklarından, 2008 krizini aşan bir krizle karşı karşıya olduğumuzdan bahsetti. Çalışanlarının daha fazla fedakârlık yaparak, fabrikalarını ayakta tutmaları gerektiğini söyledi. İstediği takdirde Kanal İstanbul gibi projelerde yer alarak milyonlar kazanacağını, fakat kendisinin üretimden yana olduğunu, bunun milli bir servet olduğunu anlattı. Aynı zamanda Polonya’da yapılan yeni fabrikanın fotoğraflarını göstererek, hepimizin orada dalgalanan bayrak ile gurur duymamız gerektiğini söyledi. Toplantı bittikten sonra işçiler dağıtılan içecekler ve pasta eşliğinde sohbet etmeye başladılar.
Ahmet Abi: “Ulan, helal olsun bizim patrona. Adam gâvur memlekette bile bizim bayrağımızı dalgalandırmış.”
Hatice Abla: “Bizim bu patron, adam gibi adam. Müteahhitlik etse aynı parayı kazanır. Ama üretim diyor, bize de ekmek veriyor, helal olsun.”
Harun: Sağda solda duyuyoruz abi, bir sürü fabrika kapanıyor. En iyisi mi biz mesaileri aksatmayalım. Bak patron yatırım yapıyor. Ne kadar kazanırsa, bize de o kadar verir.
Gelin, şimdi hep beraber bu sohbetlerden çıkan birkaç soruyu soralım ve cevap arayalım. Gerçekten patronlar sınıfı mı işçilere ekmek veriyor? İşçiler olmazsa patronlar zenginlik ve kâr elde edebilirler mi?
Yaşadığımız dünyada gözümüzün gördüğü, elimizin değdiği kullanım araçlarının hepsi işçiler tarafından üretiliyor. Eğer işçiler üretmezlerse, o makine yığınları, taş duvar fabrikalar hiçbir işe yaramaz. Madenler demire, demirler uçaklara dönüşmez. O koca gökdelenler yükselmez, toprak ekilmez, mahsul alınmaz. Yani işçiler emek veriyor, üretiyor, ortaya değerler çıkıyor ve patronlar da bu değere el koyup ufacık bir kısmıyla yetinmemizi bekliyorlar. Patronlar durmaksızın zenginlik biriktirirken, işçilerin payına hep yoksulluk düşüyor. İşçiler üretmediğinde zenginlik birikemez.
Peki, nasıl oluyor da patronlar sınıfı, koca bir sınıf olan işçileri bu ücretli kölelik sistemine razı edebiliyor? Edebiliyor çünkü işçi sınıfı örgütsüz! Bu yüzden kapitalist krizin faturasını bizlere kesebiliyorlar. Fazla mesailerle tepemize binip, düşük ücretlerle bizleri çalıştırabiliyorlar. Patronlar sınıfı medyasıyla, eğitim sistemiyle, devlet imkânlarıyla, baskı ve korkuyla işçilerin bilinçlerini bulandırıyor, hak arayamaz hale getiriyor. İşçi sınıfını yapay temellerde bölüyor, kutuplaştırıyorlar. Bölündükçe yalnızlaşan işçiler, yanı başlarındaki çalışma arkadaşlarına bile güvensizlikle bakıyorlar. Kötü çalışma koşullarına boyun eğiyor, hakları için dövüşmekten, birleşmekten kaçınır hale geliyorlar. Ama atalarımız boşuna dememiş, “korkunun ecele faydası yok!”
Patronumuz “yurtdışında bayrağımızı dalgalandırdık” diyerek gurur duymamızı istiyor, diğer tarafta, ay sonunu dahi getiremediğimiz ücretlerle çalışmak zorunda kalıyoruz. Bu çelişkili durumla birlikte, fabrikada yılsonu zammı gündeme geldi. Dedim ya biz metal sektöründe çalışıyoruz ve ağır sanayi işkoluna giriyoruz. Ağır sanayi dediysem, işimiz ağır, fakat maaşlarımız pul olmuş durumda. Çoğumuzun ücreti asgari ücretten hallice, 100-200 lira üstünde alıyoruz.
Hepiniz biliyorsunuz, asgari ücrete bu sene %15 civarında zam yapıldı. Sağ olsun hükümetimiz çarşıda, pazarda ya da mutfaktaki %40’ları aşan enflasyon yerine, TÜİK’in açıkladığı %11,8 enflasyona ezdirmedi bizi. Eee, bizim patron da durur mu? O da zamları performanslara göre %11,8-%15 arasında vereceğini duyurdu. Bu da demek oluyor ki, o çok düşündüğü işçiler daha çok çalışacak ve açlık sınırında bir ücretle boğuşmaya devam edecek.
İşte kardeşler bizim fabrikada durumlar böyle. Patron, sınıf bilincinden yoksun işçilerin kafasını bayrak sallandırarak, şatafatlı sözler söyleyerek bulandırıyor. Fakat açlık, yoksulluk, ne bayrak dinliyor ne de ırk. Eğer biz işçiler haklarımız temelinde birleşir ve örgütlenirsek önümüzde hiçbir engel duramaz. Çünkü biz örgütlendiğimizde kocaman ve güçlü bir sınıfız. Birlikte hareket edebilirsek, korkularımızın üzerine birlikte gidebilirsek önümüzde hiçbir kuvvet duramaz.
Şu günlerde, sohbetlerimiz tam da bu konu üzerine yoğunlaşıyor. Korkularımızın üzerine birlikte gidebilmek ve bir araya gelerek tepkimizi göstermek üzerine. Düşük zamlara itiraz etmeye karar verdik arkadaşlarla. Aramızda öneri sunan arkadaşlarımız oldu. Sakal bırakma eylemi, mesaiye kalmama eylemi, yemek yememe eylemi gibi birçok seçenek konuşuluyor. Bu öneriler de gösteriyor ki, işçiler birlikte düşünmeye ve harekete geçmeye karar verdiğinde seçeneksiz ve çaresiz değildir. İşçi sınıfı örgütlüyse güçlüdür!
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
Son Eklenenler
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- İngiltere’de 7 Ekimden bu yana her Cumartesi ulusal çapta eylemler düzenleyerek Filistin halkının yanında yer alan işçi ve emekçiler, egemenlerin savaşına karşı meydanlarda yerlerini almaya devam ediyor. 20 Nisanda ülke çapında çeşitli kent...
- İtalya’da büyük işçi sendikaları iş cinayetlerine karşı binlerce işçinin katıldığı kitlesel bir miting düzenledi. 20 Nisan’da işçiler “Artık Yeter!” sloganıyla işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği, kamu sağlığı hakkı, adil vergi reformu ve...
- İşyerinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerinden okunan yorgunluk ve mutsuzluk dikkatimi çekiyor. Öfke, mutsuzluk, umutsuzluk bir virüs gibi yayılmaya başladı. “Ama insanlar neden bu kadar mutsuz?” diye düşündüm kendi kendime....
- 1 Mayıs’ın gelmesiyle emekçiler, kadınlar, üniversiteli gençler, emekliler kendi taleplerini haykırmak için alanları doldurmaya hazırlanıyor. Ben de genç bir işçi olarak kendi talebimi haykırmak için alanda yerimi alacağım. Benim talebim çalışma...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER Mersin temsilciliğinde de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlik gerçekleştirildi. Etkinliğe çeşitli...
- Bugünün stajyer öğrencileri, yarının sağlık işçileri olarak 1 Mayıs’ta sesimizi duyurmaya geliyoruz. Kimimiz ailelerinden uzakta farklı şehirlerden gelip yurtlarda kalan, kimimizse aileleriyle İstanbul’da yaşayan öğrencileriz. Biliyoruz ki stajyer...
- 2021 yılı sonunda Mesleki Eğitim Kanunu’nda yapılan değişiklikle birlikte MESEM’e (Mesleki Eğitim Merkezleri) kayıtlı kişi sayısında patlama yaşandı. Bugün MESEM’e kayıtlı, 300 bini ise 18 yaşından küçük, 1,5 milyon öğrenci var. MESEM’lerin daha...
- Bizler Gebze’den işçi ve öğrenciler olarak 1 Mayıs yaklaşırken sizlerle duygu ve düşüncelerimizi paylaşmak istiyoruz. Birçoğumuz 1 Mayıs’ı UİD-DER’in geçen sene Uğur Mumcu Kültür Merkezinde gerçekleşen 1 Mayıs etkinliği ile tanıdık. Bu tanışma...
- UİD-DER’li işçiler, grevlerinin 9. gününde Mersen işçilerine dayanışma ziyaretinde bulundu. “İşçiler Boyun Eğmiyor Mücadele Ediyor! Yaşasın Sınıf Dayanışması!” pankartı arkasında grev çadırına yürüyen UİD-DER’li işçiler hep birlikte “Yaşasın Sınıf...
- Emekçi kadın kardeşimiz, nasılsın? Pek sorulmaz nasıl olduğumuz, neler hissettiğimiz ve en önemlisi ne istediğimiz. Bu düzende bir rol biçilmiştir biz emekçi kadınlara ve ona uygun davranmamız, rolümüzü iyi oynamamız beklenir bizden. Hem de öyle...
- Bizler kamuda çalışan sağlık emekçisi kadınlarız. 1 Mayıs yaklaşırken içimizdeki heyecan ve umutla bir araya geldik ve sağlık emekçileri olarak “neler talep ediyoruz?” diye konuştuk. Kadınların oldukça yoğun çalıştığı bir sektörde olmamıza rağmen...
- Sorunlarımız her geçen gün katmerlenerek büyüyor. Mutfak masrafları, faturalar, barınma sorunu, düşük ücretler… Ama yalnızca sorunları sıralamakla bir yere varamayız. Yaşadığımız sorunları çözüme kavuşturmak için öncelikle sorunun kaynağını...