UİD-DER’den Okuma-Yazma Kursu

Bizler Uluslararası İşçi Dayanışması Derneğinin düzenlediği okuma yazma kursu öğrencileriyiz. Yaklaşık beş aydır kursumuz devam ediyor. Bizler dört kader arkadaşıyız. Dördümüz de aynı sokakta benzer hallerde yaşıyoruz. Hikâyelerimiz hep birbirine benziyor. Şu anda doğduğumuz bölgeden uzakta yaşıyoruz ama İstanbul’a göçtüğümüzden beri hayat mücadelemizi aynı şartlarda sürdürüyoruz. Geçim kavgası çok genç yaşlarda başladı. Görücü usulüyle evlendirildik. Aslında hikâyemizi biliyorsunuzdur. Köyde dağ senin tarla benim, tapan senin havan benim, karın tokluğuna çalış babam çalışmaktan ibaretti. Doğuda ve gelişmemiş yörelerde kız çocuklarının okutulması gibi bir durum yoktur. Genelde “kız kısmı okuyup da ne yapacak” denilerek erken yaşta evlendirilir. Bu defa da koca evinde geçim sıkıntısı, işsizlik ve işsizliğin yarattığı huzursuzluk başlar.

Karnımızı biraz doyurmak için geldik büyük şehir İstanbul’a. Bazılarımızın eşi ise yurtdışına, gurbete gitti. Bu durumda çocuklarımızı büyütmek ve evi geçindirmek için önümüze çıkan her işte çalıştık. Ev temizliği, fabrika işçiliği, hepsini yaptık. Karın tokluğuna çalıştık. Köyde ağalar vardı bizi ezen, şehir farklı olur dedik, burada da şehir ağaları var bizim kanımızı emen. Nihayet bir gün okuma yazma bilmediğimiz için işten atıldık. Okuma yazma öğrenmeye çalıştık ama olmuyordu, gitmemiz gereken yeri bilmiyorduk. Uluslararası İşçi Dayanışması Derneği bizi buldu ve bize okuma yazmada yardımcı oldular. Ve bizlere öğretmen oldular, evlerde ders görmeye başladık. Kısa sürede okuma yazmayı öğrendik. Anne ve babalarımız bizi kız diyerek kenara atıp hayatımızı karartmışlardı, ama UİD-DER bizlere ışık oldu ve hayatımıza yeni bir yön verdi. Onun sayesinde, insanca yaşamak için mücadele etmek gerektiğini öğrendik. Uluslararası İşçi Dayanışması Derneğine çok teşekkür ederiz.

Esenkent’ten UİD-DER okuma yazma kursu öğrencileri

27 Mayıs 2007

----------------------------------------

Selam Dostlar,

Ben 51 yaşında bir ev hanımıyım. 9 yaşında babamı kaybettim. Ekonomik şartlardan dolayı okula gidemedim. 14 yaşında görücü usulüyle evlendirildim. 3 kız çocuğu, 2 torun sahibi oldum. Mütevazı bir yaşantımız var. Kıt kanaat geçinmeye çalışıyoruz. Bu arada eşimin de emekçi oluşundan dolayı Uluslararası İşçi Dayanışması Derneğiyle tanıştım. Sağ olsunlar. Bizlere okuma yazma konusunda yardımcı oldular. Bir öğretmen gönderdiler. Bizlere o kadar çok yardımcı oluyor ki öğretmenimiz. Sizlere de, öğretmenimize de çok teşekkür eder mücadelemizde başarılar dilerim.

Esenkent’ten UİD-DER okuma yazma kursu öğrencisi

29 Mayıs 2007