Buradasınız
Yoksulluk Alarmları Çalıyor, Şikâyetçi Olmak Yetmez!
Çerkezköy’den bir kadın işçi
Merhabalar. Tahmin ediyorum ki sizlerin işyerlerinde de olduğu gibi, artan hayat pahalılığı, liranın her geçen gün değer kaybetmesi fabrikamızdaki yegâne konu. Çalışırken ve molalarda hep bu konu konuşuluyor. Üstelik eskiden sohbet edecek konu açmak için kırk takla atardım, bugün buna hiç ihtiyacım kalmadı. Hangi konuyu konuşsak dönüp dolaşıp hayat pahalılığına geliyor.
Trakya bölgesinde çalıştığım için işçi arkadaşlarım önceden hafta sonu Bulgaristan’a gidip alışveriş yaptıklarını ama şimdilerde her AVM’de, her markette Bulgarlarla karşılaştıklarını, onların gelip Türkiye’den alışveriş yaptıklarını anlatıyorlar. Geçen gün işyerinden ayrıldığı için bizimle vedalaşmaya gelen bir işçi arkadaşımız, “8 yaşındaki çocuğum gitar öğrenmek istiyor ama karşıma geçip ‘kurslar çok pahalı baba, sana masraf çıkarmak istemiyorum’ dedi. Bir baba için çok ağır bir şey bu” diye dert yandı. Üstelik bunları söyleyen 11 yıldır çalışan bir ustabaşı, kalifiye bir işçiydi. Bu işçi babanın anlattıkları bölümümüzdeki tüm işçileri derinden etkiledi, o yanımızdan ayrıldıktan sonra da sohbet bu konu üzerinden yürüdü.
İşçi Dayanışması gazetemizin 163. sayısının “İşsizlik ve Yoksulluğa Karşı Gücümüzü Birleştirelim” başlıklı başyazısında “eğer cep telefonlarında yoksullaşmamızı gösteren bir sayaç olsaydı, ücretlerimizin her saniye değer kaybettiğini, rakamların durmaksızın eksiye gittiğini, bazı anlarda ise düşme hızının şiddetinden dolayı alarm çaldığını görürdük” ifadesi yer alıyordu. Ne çarpıcı bir örnek! Yazının yayınlandığı günden bugüne sayaç daha da hızlı dönmeye, doların 10 lirayı bulmasıyla da alarmların acı acı çalmaya başladığını görüyoruz.
Yoksullaşıyoruz, hem de uçurumdan düşercesine yoksullaşıyoruz. Hayatın her alanında bunu konuşur olduk. Birlikte alın teri döktüğümüz işçi arkadaşlarımızla, mahallelerimizde komşularımızla, dostlarımızla, akrabalarımızla dertleşmek, sorunlarımızı paylaşmak elbette çok kıymetli. Şikâyetlerimizi dile getirmek de öyle. Ancak yetmez! Sadece şikâyet etmek bugüne kadar hangi derdimize derman olmuş? Şikâyet etmek aynı zamanda durumu değiştirmek için sorumluluk almayı gerektirir. Dertleştiğimiz sınıf kardeşlerimizle oturup çözüm yolunu da konuşmayı ve gereğini yapmayı gerektirir. Bulunduğumuz her alanda sorunlarımıza; çözümleriyle birlikte kafa yormazsak, sorumluluk almazsak daha şikâyet edecek çok şey çıkacak karşımıza.
- “İstanbul’da Mezar Yeri Alamayız”
- Battaniyelere Değil Sınıfımıza Sarılalım
- Sağlıksız Gıdalara Mahkûm muyuz?
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- Hani Bu Topluma Güven Olmazdı!
- Sabancı’nın Mutlu Yaşam Sırları
- Rahat Yaşamın Sırrı
- Kent Ekmek Kuyruğu: “Ben Öyle İstediğim İçin”
- Sistem Ne Ölümüze, Ne de Dirimize Saygı Duyuyor!
- “7 Kitap, 7 Defter, 1 Litre Su, Yarım Ekmek”
- Siz Kimi Taşıyorsunuz Sırtınızda?
- Yalanlara Değil Birleşmeye İhtiyacımız Var
- Kupona ve Kuraya Bağlanan Umutlarımız
- “Artık Kiracı Kalmaz”, TOKİ’ye Hücum!
- Yoksulluk Utanılacak Bir Şey Değil!
- İşçi Aileleri ve Kreş Çilesi
- Yaz Tatilinde Kriz Var!
- “Yok mu Arttıran?”
- Bakan Nebati’den “Işıl Işıl” Yorumlar ve Uçurumlar
- “Nehir, Nehir, Çocuğumu Geri Verin!”
Son Eklenenler
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...
- Merhaba arkadaşlar, işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs yaklaşıyor. Bu sömürü düzeni kapitalizm dünya işçi sınıfının hayatını alt üst edip zindana çeviriyor. Dolayısıyla her 1 Mayıs’ın biz emekçiler için ayrı bir...
- Siyasi iktidarın ve sermaye sınıfının saldırıları arttıkça işçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları kötüleşiyor, iş cinayetleri sürüyor. Bu koşullarda düşük ücretlere, sendikal baskılara, ağırlaşan çalışma koşullarına karşı pek çok sektörde...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER temsilciliklerinde “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlikler gerçekleştirildi. 20-21 Nisanda...
- Son yıllarda mülteci, göçmen, sığınmacı ve yabancı sözlerini çok duyduk, duymaya da devam edeceğiz. Nedeni dünya üzerindeki 8 milyar insanın neredeyse 300 milyonunun, doğup büyüdükleri, yaşadıkları topraklardan kaçmak zorunda kalmalarıdır. Ve...
- Yunanistan’da en büyük işçi sendikası olan Yunanistan İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun (GSEE) çağrısıyla artan hayat pahalılığını protesto etmek amacıyla bir günlük genel grev gerçekleştirildi. 16 Nisan’da yüzbinlerce işçi ve emekçi başta Atina...
- Ben Mersin’den, sendikasız bir fabrikada çalışan metal işçisiyim. Yaşamımı devam ettirebilmek için ben de sizler gibi çalışmak zorundayım. Çalıştığım fabrikada birçok sorunla karşı karşıyayız. Bu sorunlar Türkiye’de işçilerin genelinin yaşadığı...
- Türkiye’nin her yerinde pıtrak gibi çoğalan özel okullar, bir süredir ülke gündemine pek çok sorunla birlikte yerleşmiş durumda. 22 yıldır sanayi şehri Bursa’da çalışan bir özel okul öğretmeniyle sektördeki sorunlar üzerine gerçekleştirdiğimiz...
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...
- İktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin haklarına pervasızca saldırıyor, işçiler mücadele ediyor. Adıyaman Besni’de Mega Polietilen fabrikasında ücret gaspına karşı başlayan direniş sonuç verdi, işçilerin 2 aylık ücretleri yatırıldı....
- Birleşik Metal-İş Sendikası Gebze 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu Mersen’de işçiler, sendika ve toplu sözleşme hakları için 19 Nisanda greve çıktı. Sendikadan yapılan açıklamada şu sözlere yer verildi: “Fransa sermayeli Mersen’in merkez yöneticileri...
- İşçi Dayanışması’yla tanışmış işçi kardeşlerimiz, gazetemizin kendilerinde yarattığı değişimi çok iyi bilir. UİD-DER ile yolları kesişen her işçi kardeşimizin zihni açılır, doğru bir ifadeyle dünyaya ve her şeye sanki üç boyutlu bir gözlükle bakar...
- Bu dünyaya sadece çalışmak için gelmiş gibiyiz. İşyerinde arkadaşlarımın ağzından sürekli şu sözler dökülüyor: “Ya biz bu dünyaya çalışmak için mi geldik? Evde iş, fabrikada iş… Sürekli bir döngünün içinde dönüp duruyoruz. Neden bu kadar çok...