Çoğaldıkça Umudumuz Büyüyor

İşçi, öğrenci gençler olarak UİD-DER’de bir araya gelip sohbet ettik, şarkılar türküler söyleyip, şiirler okuduk. Halayla, horonla bitirdiğimiz günü, birlikte yemeklerimizi hazırlayarak başlattık. Keyifle yaptığımız kısır, sohbetimizin de espri konusuydu. Kısır bahane dertleşmek, sohbet etmek şahane diye takıldık birbirimize... Hem dertleştik, hem güldük, eğlendik. Bizleri karanlığa mahkûm etmek isteyen egemenlere inat kendimizi iyi hissettiğimiz, nefes aldığımız bir gün geçirdik. Gençlerin sorunlarını ve sorunlara karşı gerçekleştirdikleri eylemleri gösteren bir video izledik. Ekonomik sorunlar, işsizlik, gelecek kaygısı, kiraların artması, yurt sorunu, eğitim sorunu gibi yaşadığımız pek çok sorunu konuştuk. Videoda konuşan 17 yaşlarında bir gencin “buradan eve giderken araba çarpsa da ölsem” sözü çok çarpıcıydı. Bu nasıl bir acı durumdur, nasıl bir çıkışsızlıktır… Bize reva görülen bu kahredici, boğucu atmosferi nasıl kıracağımızı, sorunlarımızı nasıl çözeceğimizi de konuştuk. Derneğimizin sitesine mektup yazan arkadaşlar “Genç Arkadaş! Merak Ediyoruz, Sen Nasılsın?” diye sormuşlardı. Bir araya gelmek bizlere çok iyi geldi. Çünkü sıkıntılarımız ortak. Bunları paylaştıkça tek olmadığımızın farkına daha çok varıyoruz. Duygularımızı, düşüncelerimizi paylaşarak yalnızlık duygusuna kapılmıyoruz. UİD-DER’in web sitesinde ve İşçi Dayanışması gazetesinde tüm dünyada sorunların olduğunu ama bunlara karşı her sektörden işçilerin, gençlerin isyan ettiğini, grev yaptıklarını okuyor, görüyoruz. Bu haberler bizleri hem heyecanlandırıyor hem de sorunlara karşı ne yapmamız gerektiği konusunda fikir veriyor. Umudumuzu büyütüyor.

İşçi Dayanışması’nın gençlik sayfasında dendiği gibi bizleri karanlığa boğan bu düzene karşı bir araya gelip ne kadar çoğalırsak, sesimizi çıkartırsak karanlık o kadar azalır. Sadece biz gençler için değil tüm insanlık için karanlığı dağıtıp aydınlatabiliriz. UİD-DER çatısı altında bir araya geldikçe inancımız da, kararlılığımız da büyüyor. Birlik olup çoğaldıkça kendimizi daha güçlü hissediyor ve çarkı bozuk bu düzeni değiştireceğimize dair umudumuzu büyütüyoruz.

Arkadaşlarımıza günün sonunda neler hissettiklerini, nasıl olduklarını sorduk? Neler hissettiklerini birlikte okuyalım…

genclerde-issizlik-yuzde-43-caps.webp

Perihan: Bugün UİD-DER’le birlikte bir araya geldik. Çok güzel, çok heyecanlıydı. Müzikler, şiirler ve biraz da kısır… Sorunlarımızı konuştuk ama çözümlerini de… Çok güzeldi. Ben en büyük çözümün bir araya gelmekten, sesimizi çıkarmaktan, kendimizi duyurmaktan geçtiğine inanıyorum. Savaşın, yoksulluğun, işsizliğin, kadına şiddetin cinayetlerin son bulacağına bugün daha da inancım büyüdü. Bu tarz etkinliklerle bir araya gelmelerin devamını diliyorum.

İsmail: Kısır bahane sorunları konuşmak, dertleşmek, içimizdekileri dökmek şahane... Kendimi bildim bileli umutsuzluk içinde olan ben, umut etmeyi tekrar tekrar umut etmeyi başardım. Teşekkürler UİD-DER.

Şenay: Bugün burada olmaktan gurur duyuyorum. Çok güzel bir gündü. Geleceğe umutla bakıyoruz.

Murat: Kaybolan ümitlerimin yeniden yeşermesini sağladığın için teşekkürler UİD-DER.

Gülse: Şarkılar, şiirler çok çok iyiydi. Sizler daha iyisiniz. Sizi çok sevdim.

Umut:

Bakıyorum…
Aslında bakmak için değil
Görmek için bakıyorum…
Karanlığa ve derinden gelen çığlığa
Bu sese…
Çoğalıyoruz ve karanlığı azaltmaya bir mum olmaya gidiyoruz…
Gelin… Kalkın artık
Umuda…

Fırat: İlk defa katıldığım gençlik buluşmasında gördüğüm ve önemli olan hissettiğim duygular tarif edilemez. Gençlerde umut, mücadele ve direniş ruhunu görünce daha çok umutlandım. Asla yalnız olmadığımız ve örgütlü bir yerde olduğumu hissettim.

Demet: Katıldığım için çok mutluyum. Güzel zaman geçirmek, sizlerin söylemiş, anlatmış olduğunuz bilgilerden yola çıkarak birlik ve beraberlik içinde hareket etmek gerçekten yaşamımıza renk katıyor. Hep beraber yapılan her şey bir gün bizleri aydınlatacak.

Gül: İnsan kendi karanlığında yitip gitmemek için bir ses, bir hareket, kısacası bir insan ister hayatında. Çünkü bilir tek başınaysa aslında hiçbir şeydir. İşte böyle zamanlarda UİD-DER gibi örgütlü bir çatının altında olmak şüphesiz ki bu sisteme yapabileceğimiz en büyük darbedir. Bu çatının altında olduğum için çoğu insandan çok daha şanslı olduğumu düşünüyorum. Çünkü biliyorum ki ben karanlık diye tabir ettiğimiz dünyada yalnız değilim. “Karanlığa küfredeceğine bir mum yak.”

Melih: UİD-DER’de olmak zamanın karanlığının içinde ışık bulmak, umutsuzluğunun içinde umut bulmak ve kıtlığında dostlukların, arkadaşlıkların, ailelerin en güzelini, en hakikisini yaşamak demek.