Dünya Yerinden Oynar İşçiler Birlik Olsa!

Kapitalizm insanları her geçen gün açlığa sefalete sürüklerken, zengin parababaları ise milyar dolarlarını sürekli artırıyor. Evet dostlar, ben de bir fabrika işçisiyim. Her geçen gün elimizden bir hakkımız alınıyor. Bizden önceki işçi kuşaklarının mücadele ederek aldıkları hakları, bizim örgütsüzlüğümüz ve sessiz kalışımız yüzünden patronlar bir bir elimizden alıyorlar. Fabrika ve iş hayatına başlayalı henüz iki yıl olmasına rağmen bu süre zarfında çok şeyleri yaşayarak öğrendim. İnsanlar her türlü çileyi, parasızlığı ve yabancılaşmayı bir arada yaşıyor.

Fabrikamız vardiyalı olup (yaşadığımız şu sistemde olmayan yok zaten) her türlü zorbalığı ve sömürüyü içinde barındırıyor.

Fabrikamız tam bir askeri disiplin düzeninde çalıştırılıp, işçilere tek tip elbise giydiriliyor. Tabii kıdem arttıkça forma rengi de çamaşır suyuna değmiş gibi değişiyor. Bunun yanı sıra beraber çalıştığın arkadaşınla konuşmak yasak, yan yana gelmek yasak. Saç sakala özen gösterilecek, takı, kolye vs. takılmayacak, tuvalete gitmek için izin istenecek, en ufak bir hak aramaya kalkılmayacak, yemek yerken bayan arkadaşlarla yan yana oturulmayacak gibi bir sürü saçma sapan uygulama…

Vardiyalı çalışma; uyku ve beslenme bozukluğu yaratması gibi olumsuzluklarının yanı sıra sosyal hayattan da kopmamıza sebep oluyor. Dostlarımızla bir araya gelebilmek, etkinliklere katılabilmek, futbol maçları düzenlemek gibi faaliyetleri biz vardiyalı fabrika işçileri uykularımızdan kısarak yapmaya çalışıyoruz.

Biz işçiler çalıştığımızın karşılığını alamamanın yanında ücretlerimizi neredeyse bir ay gecikmeli alıyoruz. Geç verilen ücretler patronun parasına para katarken bizler ücretimizi gününde alamamanın verdiği sıkıntılarla boğuşuyoruz. Ev kiraları, faturalar, mutfak masrafı derken aldığımız para aynı gün elimize verildiği gibi geri alınıyor.

Sömürünün had safhaya ulaştığı bu sistemde bizler üç beş kuruş daha fazla para istemekle yetinmemeliyiz. Hayatı biz yaratıyorsak, üretimi biz yapıyorsak, yöneten de biz olmalıyız. Bunu yapabileceğimizin farkına varmalıyız. Patronlar sınıfının iktidarına son verip eşitlikçi bir sistemi kurmalıyız. Eğer biz bunların farkına varırsak o bir avuç patronlar sınıfını tükürüğümüzle boğarız.

Dünya Yerinden Oynar İşçiler Birlik Olsa!