Haksız Savaşları Kabul Etmeyen Deli mi?

22 Mayıs Pazar günü Esenyurt’ta işçi dostlarımızla birlikte “Sürgün” filmini izledik. Film 1916 yılında, 1. Dünya Savaşında, Yeni Zelanda ordusundaki savaş karşıtı 14 askerin mücadelesini anlatıyor. Bu 14 asker, kendilerini cepheye sürmek ve Alman askerleriyle savaştırmak isteyen komutanlara karşı direnir ve asker kıyafetlerini giymezler. Direnmenin karşılığı acılarla doludur. Cepheye sürüldüklerinde kendilerini ve savaşın kime hizmet ettiğini diğer askerlere duyurmaya çalışırlar. “Biz kardeşlerimizi öldürmeyiz, bu savaş bizim savaşımız değildir. Bu savaş zenginlerin savaşıdır, biz kardeşlerimize silah tutmayız” derler.

Filmde de bir kez daha görmüş olduk ki, egemenler işçileri savaşa karşı milliyetçi duygularla öyle bir ikna ediyor ki, emekçiler öldürdüğü insanın da onun gibi bir insan olduğunu unutuyor. Ona bir düşman olarak bakıyor. Savaşa ikna edilen emekçiler savaşın yüzünü cephelere gönderildiğinde görüyorlar. Filmin sonunda savaşa karşı duran askere doktor deli raporu veriyor. Asker doktora “ben deli değilim” diye karşılık veriyor. Doktor askere “savaş aklı olanın işidir” diyor.

Filmden sonra işçi kardeşlerimizle sohbetler ettik. Sohbetlerimizde emperyalist savaşların yıkıcılığını, acılar ve yıkımlar getirdiği konuşuldu. Kahramanlık, zafer kazanma, övünme duygularının işçiler için anlamı olmadığı anlatıldı. Geçmişte Birinci Dünya Savaşı ve İkinci Dünya Savaşları yaşandı. Milyonlarca insan öldü. Milyonlarca insanı katletmenin neresi akıllılık?

Bugün de 3. Dünya Savaşı yaşanıyor. Düzen güçleri işçileri nasıl milliyetçileştiriyor, kardeşi kardeşe düşman hale getiriyor hepimiz görüyoruz. Olmayan evlatlarını feda etmek kolaydır. Bizler neden patronların çıkar savaşlarında ölelim, öldürelim? Bizim başka ülkelerdeki işçilerle ya da aynı topraklarda yıllarca yaşamış olan Kürt kardeşlerimizle ne alıp veremediğimiz var? Egemenlerin savaşları işçilerin savaşı olamaz. İşçi sınıfının geçmişte yaşamış olduğu çok önemli bir örnek var. Rusya işçi sınıfı 1917’de iktidarı ele alarak silahları kardeşlerine değil onları savaşa sürükleyen patronlara doğrultmuşlar. Kapitalistler devrimin yayılmasından korkarak birinci dünya savaşını bitirmişler. İşçi sınıfının tarihinde öğrenmemiz gereken çok şey var. Bizlerin tek düşmanı bu tepemizdeki patronlar ve onları temsil eden zatlardır. Onun için örgütlü olmak hayat kurtarır.