Buradasınız
Patronlar Kazandıkça Ne Olur?
Gebze’den bir işçi
Patronlar kazandıkça işçiler de kazanır mı? Bu soruya işçilerin bir kısmı olumlu cevap vererek, “patron çok kazandıkça yanında çalışan işçileri de düşünür ve yılsonunda ücretlerimiz böylece artar” derler. Oysa bu düşünce son derece naiftir. Sermaye sahipleri olan patronlar çok kazandıkça işçileri düşünüp ücretlerini kendiliğinden arttırmazlar. Bu kapitalizmin fıtratına yani doğasına aykırı bir durumdur. Patronlara göre işçi kaderine yani düşük ücretine razı olmalıdır. Aza kanaat getirmeli ve ayağını da yorganına göre uzatmalıdır.
Patronlar ne kadar çok kazanırlarsa kazansınlar işçileri bu kazançlarına yani kârlarını ortak etmezler. Bütün patronlar kârlarına kâr katmanın peşindedirler. Bu kârlar yani milyar dolarlar patronların tek başına zevki sefa sürmesi için biriktirilmez. Kazancını arttıran patronlar aslında pazar paylarını arttırmak isterler. Bunun için de yeni yeni fabrikalar kurmak veya yeni sektörlere adım atmak isterler. Örneğin gıda sektöründe büyümek isteyen bir patron bisküviden şekere, sakızdan marketler zincirine kadar ne denli çok büyürse o denli kârlı bir şirket haline gelir. Çok kazanıyorum diye bir tek salça fabrikasıyla yetinmez. Yani patronlar büyümek, sermayelerini arttırmak ve tekelleşmek isterler. Çok kazanan patron ister yerli-milli isterse yabancı-ecnebi olsun, yatırımlarını işçinin daha çok kazanmasına değil makineye, reklama, Ar-Ge’ye, depolama veya bakım hizmetlerine yapar.
Patronlar kârları değil de zararlarını paylaşmaya geldiğinde işçiyi derhal hatırlarlar. Onlara göre patron yani şirket zarar ediyorsa, kârları düşmeye ve batmaya başlıyorsa işçi ve patron “aynı gemide” olmaya başlar. Patronlar zararına işçiyi ortak etmek için “bir aile olduklarını” söylemeye başlar. Ücretsiz çalışmak, fazla mesailere kalmak, ücreti parça parça almak ve nihayet işten çıkartılmayı kabullenmek… İşçi her türlü fedakârlığa hazır olmalıdır! Patronların kârlarına bel bağlamak doğru değildir. Kazanan patronun işçileri de kârına ortak edeceği fikri uzlaşmacı, bürokrat tipte sendikacıların yıllardır işçilere aşıladıkları bir yalandır. Önceliği sermayeye veren bir anlayış işçi sınıfını daima en sona atar, kırıntılarla idare etmesini ister. Böylece yıllarca kazanan patronlar ve onların çanak yalayıcısı sendikacılar, kaybedenlerse daima işçiler olur.
Patronlar, işçileri kârlarına ortak etmez, zararlarını ise işçilerini sırtına yıkmaya çalışırlar. O halde ne yapmalıyız? Aslında bu sorunun cevabını da geçmişteki işçi mücadeleleri vermiştir: Hak verilmez alınır! Patronlar daha çok kazanmak, kârlarını arttırmak için işçilerin birleşmesini istemezler. Ücret ve diğer hakları patronlardan almak için işçilerin örgütlü olmaları gerekmektedir. Bu örgütlülük ancak fabrikada sağlanan, grevler ve eylemlerle büyüyen örgütlülüktür. İşçiler kendileri gibi işçi olan arkadaşlarıyla bir araya gelmenin önemini kavramaya başladıkça örgütlenebilirler. Patronların kendilerini bölmek ve güçten düşürmek için yaptığı ayrımları bir kenara bırakırlar. Örgütlenen işçi, işyerinde hangi sorunla karşılaşırsa karşılaşsın tek başına çözmeye kalkışmaz. Diğer işçilerle bir araya gelerek, ortak talepler etrafında haklarını aramaya başlar.
Birlikte davranmayan işçiler daha çok çalışıp, daha az kazanırlar. Örgütsüz işçinin sermayeye ödeyeceği bedel çok daha fazladır. Asgari ücret başta olmak üzere işçilerin büyük çoğunluğunun düşük ücret alması örgütsüzlükten kaynaklanmaktadır. Sesini ve taleplerini duyuramayan, eylemlerle sermayeyi sarsmayan işçi sınıfı, daima en kötü koşullara iş kazalarına, meslek hastalıklarına, emeklilik hakkının kaybına mahkûm olur. Türkiye’de dolar milyarderi sayısı artarken, patronlar çok kazanırken, sermayelerini büyütmekte rekorlar kırarken, işçilerin payına işsizlik, yoksulluk ve düşük ücretlerin düşmesi de bundandır.
Cibali
Meksika’da Zamlara Karşı İsyan Büyüyor
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
Son Eklenenler
- Çorum/Dodurga’da ODAŞ Yel Enerji’nin işlettiği Alpagut kömür madeninde çalışan Dev Maden-Sen üyesi işçiler direnişlerini yeraltında sürdürüyorlar. İşçilerin aileleri ise yer üstünde direniş nöbetine başladı. Rize’de Fındıklı Ziraat Odası ile Esnaf...
- Perfetti Gıda’da sendikalaşma mücadelesi verdiği için işten atılan, bu haksızlığa boyun eğmeyi reddeden ve direnişe geçen işçinin gölgesinde oturduğu, gölgesinde sohbetlerin koyulaştığı, sınıf dayanışmasının güçlendiği ağacın dallarının kesilmesi...
- Türkiye’de ekonomik krizin derinleşmesiyle faturanın işçi sınıfına kesilmesi, çalışma koşullarının ağırlaşması, reel ücretlerin düşmesi giderek daha fazla sayıda işçinin sendikalaşmasını beraberinde getiriyor. Ne var ki yasal bir hak olan...
- Yerel seçimlerin ardından pek çok belediyede işten atma saldırıları başladı. İzmir Büyükşehir Belediyesinde çalışan İZENERJİ ve İZDOĞA işçileri işten atma saldırısına karşı oturma eylemi başlattı. Bursa Gemlik’te sendikalaştıkları için işten...
- İşyerinde ücretlerimiz düşük olduğu için patrondan zam istedik. Kararlı olduğumuzu gören patron ara zam yapamayacağını ama Temmuzda “iyi bir zam” yaparak bu durumu telafi edeceğini söyledi ve ekledi: “Söz namustur arkadaşlar, bana güvenmiyor musunuz...
- Egemen sınıfın yani patronlar sınıfının yarattığı ekonomik kriz her geçen gün daha fazla belimizi büküyor. Gencinden yaşlısına, erkeğinden kadınına, işçisinden işsizine hepimize fatura ediliyor bu kriz. Fakat bu süreçte en fazla yok sayılan, gözden...
- İzmir’in Bayraklı Belediyesi’nde ücret kesintilerine karşı mücadele sürüyor. Maaşlarındaki haksız kesintileri 14 Mayıstan beri çeşitli eylemlerle protesto eden Tüm Bel-Sen üyesi kamu emekçilerinin ardından aynı belediyede çalışan DİSK Genel-İş 6 No’...
- Filistin halkının İsrail devleti tarafından topraklarından zorla çıkarılıp sürgün edildiği, binlercesinin öldürüldüğü, yüzlerce köy ve kasabanın yakılıp yok edildiği “Nakba” yani “Büyük Felaket”in üzerinden 76 yıl geçti. On yıllardır zulüm altında...
- Adıyaman: Besni OSB’de üretim yapan Mega Polietilen fabrikası işçileri 8 Nisanda BİRTEK-SEN öncülüğünde ücret gaspına karşı direniş başlatmışlardı. Direniş çadırları yakılan işçiler, baskı ve saldırılara rağmen devam ettirdikleri mücadeleleri sonucu...
- 2024 1 Mayıs’ını geride bıraktık. İşçi sınıfı tüm dünyada talepleriyle alanlara çıktı. Ben de örgütlü bir petrokimya işçisi olarak mücadele örgütümüz UİD-DER ile alanlara çıktım. UİD-DER’le işçi sınıfımızın patronlar sınıfına karşı sıkılı yumruğuyla...
- Öyle bir sloganla, öyle bir umut ışığıyla çıkmalı ki yola, her dokunuşun, her haykırışın binlerce kilometre uzaktaki insanın dahi evindeki sıcaklık, yüreğindeki nasırlaşmış yaraya merhem olsun. Emeğin satılması diye bir cümlenin ağırlığı altında...
- “İşçi sınıfının Süleyman’ı”, işçilerin hocası Süleyman Üstün, 19 Mayıs 2007’de 80 yaşında hayatını kaybetti. Aslen öğretmen olan Süleyman Hoca, 1970’lerde DİSK’e bağlı sendikalarda işçilere eğitim vermeye başladı. Lastik-İş Sendikasının...
- “Diplomanıza ekleyeceğiniz her belge birdenbire size tüm kapıları açacaktır.” Üniversitede kariyer gelişimi dersinde hocamızın bizlere söylediği sözler bunlar. Bu dersin amacı kariyer planı yapıp ileriye dönük hedefler belirleyerek, “Daha rahat...