Buradasınız
Emekçilerin Mülteci Düşmanlığından Çıkarı Yoktur!
30 Haziranda, Kayseri’de Suriyeli bir mültecinin bir kız çocuğunu taciz ettiği iddiasının sosyal medya üzerinden yayılması sonrası Suriyeli mültecilere yönelik ırkçı saldırılar yaşandı, yaşanıyor. Mültecilerin yaşadığı mahallede Suriyelilere ait işyerleri yakıldı, camları kırıldı, araçları tahrip edildi. Irkçı grupların saldırıları kısa sürede başka illere de yayıldı. Antep’te Suriyeli bir genç bıçaklandı, işçi servisleri durduruldu, Suriyeli işçiler servislerden indirilmek istendi. Hatay, Bursa, Konya, Urfa, Kilis, Adana, İzmir ve İstanbul’da ırkçı gruplar Suriyeli mültecilere yönelik nefret yürüyüşleri yaptı, işyerlerine, araçlarına saldırdı. Mülteciler darp edildi. Antalya’nın Serik ilçesinde 17 yaşındaki mülteci işçi Ahmet Handan El Naif bıçaklanarak öldürüldü. Ahmet’i öldürenler Kayseri’de yaşananların baş aktörleri gibi sabıkalı kişilerdi.
Böylesine ırkçı saldırılar kendiliğinden gelişmez. Göçmen-mülteci sorununun kökeninde egemenlerin çıkar çatışmaları, umursamazlıkları ve toplumsal sorunları büyüten politikaları vardır. Mültecilerin yükünün hiçbir kontrol, denetim, adaptasyon politikası olmadan toplumun üzerine yıkılması vardır. Bugün yaşananların nedeni budur. Mülteci ve yerli emekçiler arasında ayrımlar körükleniyor, kışkırtılan nefret saldırıları doğuruyor. Egemenlerin ya da onların belli bir kesiminin çıkarları doğrultusunda hareket eden çeteler sahaya sürülüyor. Bu nedenle yaratılan ırkçı atmosfer daha geniş emekçi kesimleri etkisi atına alma potansiyeli taşıyor. Suriyelilere yönelik linçler, 6-7 Eylül pogromu, Sivas, Çorum, Maraş katliamı ve daha onlarca irili ufaklı katliam, saldırı… Bütün bunlar egemenlerin, toplumun dikkatini başka yöne çekmek, korkutmak, sindirmek istediği dönemlerde yaşandı. Türkiyeli emekçiler yıllarca bu katliamların ağır yükü altında ezildi. Egemenler, katliamlar sonucu yaşanan acıların üzerinden çıkar elde etmeye devam etti. İşçi sınıfı, emekçiler ise güç kaybettiler. İşçiler, emekçiler egemenlerin provokasyonlarına kanmamalı, oyunlara karşı uyanık olmalıdır.
İşçi Dayanışması’nın 190. sayısında yayımlanan “Göç Sorunu: Hangi Yola Girmeli, Kime Karşı Durmalı?” başlıklı yazıda Suriyeli mültecilerin neden Türkiye’de olduğu şu sözlerle anlatılıyordu: “Milyonlarca Suriyeli mültecinin Türkiye’ye gelmesinin nedeni Suriye savaşıdır. Bu ülkeyi yaşanmaz hale getirenler Suriyeli emekçiler değil, Batılı emperyalistler ve Türkiye egemenleridir. Şam’daki Emevi Camiinde namaz kılmaktan söz eden, savaşı kışkırtıp besleyen ve milyonlarca Suriyelinin Türkiye’ye yığılmasına neden olan bugünkü iktidardır. Bugün Suriyeliler geri dönsün diyenler acaba o gün iktidarın savaş politikalarına karşı çıktılar mı? Savaşın bittiğini söyleyerek Suriyelilerin dönmesini isteyenlere sormak gerekiyor: Gerçekten savaş bitti mi? Yakılıp yıkılmış, sanayisi ve tarımı bitirilmiş bir ülkede yaşamanın koşulları var mıdır? Kabul edelim ki Suriye’deki savaş tam anlamıyla bitmeden, ülkede demokratik ve ekonomik koşullar oluşturulmadan, can güvenliği sağlanmadan milyonlarca insanın geri dönmesi mümkün değildir. Bu durumda bile göçmenlerin küçük kısmı dönecektir. Göç edenler kolay kolay geri dönmez. Zira insanların kurulu düzenlerini yıkmaları ve yeni bir belirsizliğe yelken açmaları kolay değildir. Bu gerçeği bilmelerine rağmen göçmen düşmanlığını köpürtenler kötü niyetlidir, siyasi rant peşindedir.”
Türkiye’de emekçiler olarak zor bir dönemden geçiyoruz. Yoksulluğun, işsizliğin arttığı, ortalama ev kirasının neredeyse asgari ücrete eşitlendiği, uyuşturucu kullanımının, kadına yönelik şiddetin, çocuk tacizinin arttığı doğrudur. Yanlış olan bütün bunların sorumlusunun Suriyeli emekçiler olduğudur. Bütün bunların sebebi siyasi iktidarın yoksulun cebinden alıp sermaye sahiplerinin servetini arttırmaya dönük ekonomi politikalarıdır. Suriye’deki savaşı kışkırtan politikalarıdır. Egemenlerin kendi çıkarları uğruna, yolsuzluklarını, hırsızlıklarını normalleştirmek için her melaneti körüklemesidir.
Elbette milyonlarca göçmenin kısa sürede bir ülkeye yığılması sorunları büyütür fakat siyasi iktidarın politikaları bu sorunları daha da çetrefilli hale getirdi.İşçi Dayanışması’nın 190. sayısına dönelim: “İktidar, büyük göç dalgasının kaos yaratmasını engellemek için hiçbir önlem almadı. Dil ve kültür farklılıklarının yaratacağı sorunların giderilmesi için hiçbir entegrasyon programı hazırlamadı. Patronların kayıt dışı ve ucuz işgücü olarak mültecileri kullanmasını engellemedi, aksine önünü açtı. Milyonlarca göçmen aslında Türkiye’de rehin konumundadır. Çünkü mültecilerin haklarını tanımayan iktidar, para karşılığında AB ile anlaşarak onların gardiyanlığını yapmaktadır. Böylece göçmenler hem ucuz sömürü kaynağı hem de uluslararası siyasette bir şantaj aracı olarak kullanılmaktadır.”
Kapitalist sistemin egemenleri kendi yarattıkları krizin bedelini emekçilere ödetmekte kararlılar. Bunu yapabilmelerinin yolu ise milliyetçiliği arttırarak emekçilerin karşısına “işte tüm sorunlarınızın sorumlusu bunlar” diye gösterecekleri düşmanlar çıkarmak ve hedef saptırmaktır. Sebep oldukları ekonomik kriz, emperyalist savaş, iklim krizi nedeniyle göçmen olmak zorunda bıraktıkları yüz milyonlarca mülteciyi şimdi de milliyetçiliği köpürtmek, gerçek sorunları ve düşmanı görmesinler diye işçilerin gözlerini bağlamak için kullanıyorlar. Milliyetçilik, göçmen düşmanlığı işçileri kör eden bir zehirdir. Panzehiri ise tüm dünyada işçilerin kapitalizmin yarattığı ortak sorunlarla boğuştuğunu ve bu çok yönlü sorunlara ancak beraber mücadele ederek çözüm bulunabileceğini bilmektir. Türkiye’de de işçilerin yapması gereken, doğduğu, büyüdüğü, ekmek parasını kazandığı, atalarının mezarı olan toprakları emperyalistlerin, bölgesel güçlerin kapışma alanı olduğu için bırakmak zorunda kalan mültecilerin içinde bulunduğu durumu anlamak, onlarla birlikte hareket etmek, onlarla aynı mücadele saflarında buluşmaktır.
- “Mülteci Düşmanlığı Yapan Tezgâhıma Gelmesin”
- “Bizi Soyanlar Göçmen ve Yoksul Değil, Buralı ve Zengin”
- Göçmen Düşmanlığı Kimin İşine Geliyor?
- Emekçilerin Mülteci Düşmanlığından Çıkarı Yoktur!
- “İstanbul’da Herkes Yabancı”
- İnsanlık Aya’nın Gözlerinde Saklı
- Umut Tekneleri Ölüm Tekneleri Olmaya Devam Ediyor
- Dümen Yelpazesinde Yaşam Savaşı
- Bu Düzen Çocuklarımıza Bir Oyuncak Bile Veremez
- Bursa’da Göçmen Faciasının Hatırlattığı Acı Gerçekler
- Ortak Duygular Yapay Duvarları Yıkar
- Fakir Baykurt, “Gece Vardiyası” ve Göçmenler
- Göç Sorunu: Hangi Yola Girmeli, Kime Karşı Durmalı?
- Bir Afgan Göçmen İşçiyle Söyleşi: “Ölmek ya da Özgürce Yaşamak”
- Kimin Yanındayız, Kime Karşı Duracağız?
- Adu: Bir Çocuk ve Mültecilik
- Mülteci İşçilerle Biz Bir Sınıfız
- Fas Sınırında İnsanlık Trajedisi: Umut Tekneleri Ne Zaman Kıyıya Varacak?
- Sınıf Kardeşliğini Yükseltelim
- Suriyeli Bir Emekçinin Düşünceleri
Son Eklenenler
- ABD’nin New York’tan Miami ve Houston’a kadar tüm Doğu ve Körfez kıyısı limanlarında 45 bini aşkın liman işçisi toplu sözleşme görüşmelerindeki ücret ve çalışma koşullarındaki anlaşmazlık nedeniyle 1 Ekimde greve gitti. Uluslararası Liman İşçileri...
- Türkiye’de iktidar sözcüleri sık sık “Avrupa bizi kıskanıyor”, “dünya bizi kıskanıyor” diyerek böbürleniyorlardı. Türkiye’nin her tarafında doğalgaz, petrol gibi değerli madenler olduğunu, bu madenleri çıkartarak ekonomide çağ atlayacaklarını iddia...
- Birkaç hafta önce bir ablam ile ettiğim sohbet sonrası kelebeklerin benim için farklı bir anlam kazandığından bahsetmek istiyorum. Sohbet sırasında kelebekleri çok sevdiğimi özellikle de mavi kelebeklerin çok hoşuma gittiğini anlatmıştım. O da mavi...
- Fernas Madencilik işçileri işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemlerinin alınması, ücretlerin arttırılması ve sendikalaştıkları için işten atılan işçilerin geri alınması talebiyle haftalardır mücadele ediyorlar. İşçiler, Soma’dan Ankara’ya yaptıkları 8...
- Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu (DİSK) “Artık Yeter! Geçinemiyoruz! Gelirde, Vergide, Ülkede Adalet İstiyoruz” şiarıyla düzenlediği işçi buluşmalarının sonuncusunu 3 Ekimde Ankara’da Anıt Park’ta düzenlediği mitingle gerçekleştirdi....
- Türkiye’nin çeşitli illerinde grev ve direnişlerden işçiler Emek Partisi milletvekilleriyle birlikte 3 Ekimde Mecliste basın açıklaması gerçekleştirdiler. Sabah saatlerinde Meclis’e gelen işçiler “ziyaretçi yasağı” gerekçe gösterilerek içeri...
- Manisa’nın Soma ilçesinde AKP Batman Milletvekili Ferhat Nasıroğlu’na ait olan Fernas Madencilik’te Bağımsız Maden-İş Sendikasında örgütlendikleri için işten atılan madencilerin direnişi sürüyor. 25 Eylülde Ankara’ya yürüyüş başlatan Fernas...
- Fransa’nın en büyük sendika konfederasyonu Genel İşçi Konfederasyonu CGT’nin çağrısıyla 1 Ekimde Fransa genelinde işçi ve emekçiler greve gitti. İşçiler ücretlerin yükseltilmesini, kamu hizmetlerine ayrılan fonların arttırılmasını, işsizlik...
- Katil İsrail devleti, Gazze’deki saldırılarını bir yıldır sürdürürken Lübnan’a yönelik son saldırılarıyla bölgeyi daha da büyük bir yıkıma sürüklüyor. Gazze’de 42 bine yakın insanı öldüren, Lübnan’ı bombalayarak birkaç günde bine yakın insanı...
- 24 Eylülde Avustralya’nın en büyük sağlık sistemi NSW’ye bağlı çalışan binlerce sağlık işçisi iş bıraktı. Eylül ayı içerisinde 2 kez iş bırakan işçiler, Sidney’deki Hyde Park’tan Parlamento Binasına yürüyerek “yüzde 15 zam istiyoruz” sloganlarını...
- Belediye otobüslerinde boşsa karşılıklı dörtlü koltuklardan şoför tarafında cam kenarına otururum. Oturduğum yerde sola yaslandığımda rahat ederim. Sebebi omurgamdaki eğikliktir. Bedenimdeki daha doğrusu omurgalarımdaki eğikliğin nedeni, 1989 Bahar...
- Siyasi iktidar sürekli ekonominin iyiye gittiğini propaganda ediyor. Muhalifinden yandaşına tüm ekonomistler de ekonominin düze çıkması için hep birlikte fedakârlık yapmamız gerektiğini söylüyorlar. Ekonomi büyüdüğünde patronundan işçisine hepimiz...
- Yıllık ücretli izinler çalıştığımız her bir yılın karşılığında biz işçilere tanınmış yasal bir haktır. Bu hakkı bütün bir yılın yorgunluğunu atmak için genelde yaz aylarında kullanmayı tercih ederiz. Kimimiz köyüne gider ailesine yardımcı olmak için...