“Felsefe Yapma Birader!”

Sevgili işçi kardeşlerim,

Felsefe yapmak, olgular, olaylar, süreçler, varlıklar üzerine düşünce üretmektir, neden ve sonuçlar üzerine düşünmektir, sormaktır, açıklama getirmektir. Ama sıradan insanlar, mesela örgütsüz işçiler gerçek manada düşünmeyi, düşünce üretmeyi genellikle kendilerinden uzak, soyut bir uğraş olarak görürler. Düşünceleri, felsefeleri siyasetten ve sınıf mücadelelerinden uzak, soyut laflar sanırlar. Oysa her şey gibi felsefe de sınıfsaldır. İki tür felsefe vardır: Burjuvazinin felsefesi ve işçi sınıfının felsefesi. Biri sömürüyü ve her türlü zulmü meşrulaştırır, diğeri insanı kölelikten kurtarır, özgürleştirir. Yani felsefe, felsefe yapmak küçümsenecek bir şey değildir, dünyanın en mühim meselesidir!

Ben sınıfsal bakışı ustamdan öğrendim. Bir gün ustabaşı, iş yavaşlatma yaptığımızda bunun nedenini açıklayan ustama “felsefe yapma Rahmi!” dedi. Ustam ise sessizce gülümsedi. Sonra bana dönüp “fazla haftalık istemiyor musun?” dedi. İşte ustabaşının kast ettiği felsefe buydu: Sınıfsal bilinçle davranmak.

Yıllar sonra, sendikal mücadelede de benzer sözlerle karşılaştım. Patronlar, patron yandaşı işçiler, sarı sendikacılar, hatta kendi kardeşim bile “felsefe yapma birader” derdi. Ama şimdi aynı kardeşim, bu sözü bana diyen Şeref’e “şerefsiz” diyor. Çünkü Şeref 35 yıl çalışmış ama SGK’da yalnızca 1160 günü görünüyor. Sendikaya üye olmamış, engelli raporu almamış. Şimdi ise “keşke dinleseydim seni” diyor.

Evet, patronlar işçilerin bilincini köreltmek için türlü şeyler yaparlar, bazen hakkını arayan işçiye “felsefe yapma” derler. Ama örgütsüz işçi, fark etmeden patronun felsefesini taşır, yayar, büyütür. Patronun çıkarlarına uygun davranır, hak arama bilinci taşımadığı için daha derin biçimde sömürülür.

İşçi sınıfının felsefesi ise sömürüye son vermektir. İnsanın insanı sömürmesine son vermek için mücadele edebilecek tek sınıf işçi sınıfıdır. Bu gerçek güneş gibi parlar, balçıkla sıvanmaz. Bu felsefe ile önce kendimizi, sonra öncü işçileri örgütlemeliyiz. Unutmayalım ki günü geldiğinde insanlık, sınıfsız bir dünya felsefesiyle mücadele edenler sayesinde gerçek eşitliği, barışı, kardeşliği, mutluluğu tadacaktır.