Unutmadık, Unutmayacağız, Hesabını Soracağız!

Sene 1980, ben doğmadan 10 yıl öncesinden bahsediyorum. Belki benim doğmama on sene vardı ama o yıl ben doğar doğmaz hayatımı etkilemeye başladı. 12 Eylül 1980 yılında patronlar ve onlara hizmet eden generaller tarafından yapılan darbenin izi bugüne kadar gelmiştir. Bu darbeyle birlikte biz işçi ve emekçilerin, sendikal, siyasal ve demokratik hakları yasaklanmıştır.

Cumartesi günü derneğimiz UİD-DER’in Tuzla temsilciliğinin açık hava sinemasında izlemiş olduğumuz “Beynelmilel” filminde darbenin bizim üzerimizdeki etkisini bir kere daha görmüş olduk. 1980 darbesini ve darbeci generallerini trajikomik bir şekilde ele alan bir filmdi. Filmde işçi sınıfının baskılarla, yasaklamalarla nasıl sindirildiği komik bir dille anlatılıyordu. Filmi izlerken bir yandan gülüyor bir yandan da daha hesabını soramadığımız darbenin bize etkilerini düşünüyorduk. En ufak bir örnek verecek olursak, bugün sendikaya üye olduğumuzda darbeden sonra gelen 1982 anayasasının barajlarıyla karşılaşıyoruz.

12 Eylül darbecilerinin yargılanması, 1982 anayasasının tamamen çöpe atılması için mücadeleyi yükseltelim. Biz UİD-DER’li işçiler olarak film gösterimleriyle, etkinliklerle, eğitim çalışmalarıyla ve mitinglerle darbe anayasasını kabul etmediğimizi ortaya koyuyor ve darbecilerin yargılanması için mücadele ediyoruz. Derneğimiz UİD-DER’de mücadeleyi yükseltip, darbecilerin yargılanması ve 1982 anayasasının çöpe atılması ve demokratik hakların geliştirilmesi için örgütlenelim.