“Zengin Mutfağı”

2 Ağustos Pazar günü UİD-DER Esenler Temsilciliğinde “Zengin Mutfağı” adlı filmi seyrettik. Çeşitli fabrikalardan ve mahalleden katılan işçi arkadaşlarımızla birlikte, 1970’li yıllardaki işçi sınıfının mücadelelerini bu filmle yeniden yaşadık.

Film 16 Haziran 1970 gününden yani UİD-DER İşçi Tiyatrosunun sahneye koyduğu “Uyanıştan Başkaldırıya” adlı oyunun bittiği yerden başlıyordu. Tiyatral bir tarzda çekilen film, 15-16 Haziranda ve sonrasında nelerin yaşandığını patronların mutfağında çalışan bir işçi üzerinden anlatıyordu. Tiyatro ve film aynı zincirin birer halkası gibiydi.

20 yıldır Kerim beyin mutfağında aşçılık yapan Pehlivan Lütfü’nün yaşadığı sınıfsal çatışma etrafında örülen filmde, patronların eyleme geçen işçiler karşısında İstanbul’u terk etmesi, sonrasında ilan edilen sıkıyönetim ve 12 Mart 1971 askeri darbe sürecince işçi sınıfının yaşamış olduğu baskılar, gözaltılar, işten atılmalar, sendikalara ve sınıf bilinçli işçilere yönelik saldırılar, sınıfsal olarak netleşmeleri gördük. Patronlar sınıfının örgütlü işçi sınıfına karşı nasıl hareket ettiğini gördük. Birçoğumuz o dönemi yaşamadık fakat sınıfsal tarihimizi yeniden bilince çıkardık. Patronlar sınıfının yaşam biçimiyle biz işçilerin yaşam biçiminin arasındaki farkın sadece fabrikalarda değil yaşamın her alanında olduğunu gördük. Bizler ayda bir kez bile kırmızı et yiyemezken patronların köpeklerinin bile bizden daha iyi beslendiğini, hatta beslenmesinin bile bizlerin üzerine yıkıldığını filmle birlikte yeniden kavradık. 20 yıldır bu mutfakta çalışan Pehlivan Lütfü bizlere “Zengin Mutfağı”ndan sesleniyor: ayrılmak mı zor, yoksa burada kalıp çalışmak mı?

Nerede çalışırsak çalışalım önemli olan sınıfsal netliktir. Filmde de denildiği gibi; “ya o taraftansındır ya da bu taraftan. İki tarafta birden olamazsın.” Tarafını bilen işçi, sınıf bilinciyle donandığı ve de örgütlendiği oranda zenginlerin mutfağında da çalışsa ne yaptığını bilir. Ve kendi sınıfı için mücadele eder. Yeter ki işçi sınıfının bilimiyle donanalım ve örgütlü mücadeleye katılalım.

Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!