Asgari Ücret Zammı Patronları Sevindirdi

AKP hükümeti ve patronlardan oluşan Asgari Ücret Tespit Komisyonu yeni yıldan itibaren geçerli olacak asgari ücreti açıkladı. Türk-İş bürokratlarının protesto ederek çekildikleri komisyon, milyonlarca işçi ailesini yine açlık ve sefalete mahkûm etti.

Komisyonun açıkladığı sefalet ücreti, 2010 yılının ilk altı ayı için, 16 yaşından büyükler için net 577 lira, 16 yaşını doldurmamış işçiler için net 499,62 lira olarak belirlendi. Yani 2010 yılının ilk altı aylık dilimi için asgari ücrete yüzde 5,2 oranında bir artış yeterli görüldü. Asgari geçim indirimin de dâhil edildiği asgari ücrete günde 1 liralık zam yapıldı.

Türk-İş’in en son verilerine göre 4 kişilik bir ailenin açlık sınırı 795 lira, yoksulluk sınırı ise 2 bin 588 liradır. Yani açıklanan asgari ücret rakamı açlık sınırının bile altında kalmaktadır. Üstelik hemen her işçi ailesinde bir işsiz vardır. Birçok işçi ailesi borçları nedeniyle ayın sonunu getirememektedir. Her ay yapılan zamlar bütün işçileri yarınından endişe duyar hale sokmuştur. Yapılan asgari ücret zammı gösteriyor ki, bir kez daha krizin faturası işçi sınıfına kesilmiştir. Sermaye sınıfı ve patronların belirlediği asgari ücretten farklı bir sonuç çıkmasını beklemek de boş bir düş olurdu. Yapılan zamma sevinenler sadece patronlar ve işçi düşmanı AKP hükümeti oldu.

Asgari ücret konusunda sendika bürokratlarınınsa kılı dahi kıpırdamadı. Yapılan basın açıklamaları günü kurtarmaktan başka bir şey değildi. Oysa sendikaların, sendikalı sendikasız işçileri, asgari ücret konusunda ortak mücadeleye sevk ederek, komisyona baskı yapması gerekiyordu. Milyonlarca işçi asgari ücret konusunda talebini hep beraber fabrikalarda haykırmalıydı. Sendika bürokratlarının neden olduğu bu suskunluğu bozmalıyız. İşyerlerinde örgütlenerek, bütün işçilerin birlikte hareket etmesini sağlamalıyız. Asgari ücreti insanca yaşanacak bir seviyeye ulaştırmak ve vergi dışı tutmak işçilerin örgütlü gücüyle mümkündür. Sefalet ücretine razı olmadığımızı eylemlerimiz ve örgütlülüğümüzle ortaya koymalı, insanca yaşayacak bir ücret için birlikte mücadele etmeliyiz.