Çocuklarımız Müşteri Değil Öğrenci!

Değerli işçi, emekçi dostlarım, merhaba! Ben 3 çocuk büyütüp ev geçindiren işçi bir babayım. 2 öğrenci kızım ve çalışmaya yeni başlayan bir işçi oğlum var. Sistemin yarattığı ekonomik kriz zamanlarında geçinmek hepimiz için çok zor. Bir de yeni eğitim yılının başlamasıyla ayrı zorluklar başladı ve devam ediyor. Eğitimin yetersizliğinin, sorunlarının ise haddi hesabı yok. İşçi sınıfının bir parçası olan biz veliler, çocuklarımızın bilimsel, sorgulamayı ön planda tutan bir eğitimle geleceğe hazırlanmalarını istiyoruz. Çocuklarımızın iyi, dürüst ve paylaşmayı bilen insanlar olarak yetişmesini istiyoruz. Okullarda çocuklarımıza müşteri, öğretmenlere ise muhasebeci gibi bakılmasını istemiyoruz.

Okulların açıldığı ilk günlerde uygulamaya konulmaya çalışılan okul gıdası projesi vardı. Bu plansız, programsız yapılmaya çalışılınca uygulamadan kaldırıldı. Var olan hükümetin daha önce de uygulamadan kaldırdığı serbest kıyafet uygulaması, seçmeli anadil dersi gibi projelerini de gördük. Deneme tahtasına dönen eğitim sistemi uygulamaya koyulup kaldırılan projelerle dolu. Çocuklarımız da bu denemeli yanılmalı sistemin kobayları oluyorlar.

Bizler işçi mahallelerinde oturuyoruz. Hepimizin ekonomik durumları aşağı yukarı aynı. Çocuklarımızın eğitim sisteminin durumundan etkilenmemesi mümkün değil. Lise öğrencisi olan kızımın okulunda birçok problemler yaşanıyor. Kızımın okuldan istenen malzemeleri sırf benden istememek için kendi harçlığından biriktirdikleriyle aldığını öğrendim. Ayrıca okullarda okul aidatı adı altında istenen para var. Okul kitapları yetersiz hazırlandığı için öğretmenler farklı yardımcı kitaplar aldırmak zorunda kalıyorlar. Bu biz işçi ailelerine ayrı bir yük oluyor. Geçtiğimiz günlerde kızımın okulunda öğrencilerin girişini denetlemek için turnikeler yapıldı. Turnikelerden geçiş için kullanılan kartlar, öğrencilere kalan eğitim-öğretim sürelerine göre ücretlendirerek satılıyor. Bir veli olarak şunları söyleyerek bitirmek istiyorum: Çocuklarımızın bu düzende birer yarış atına çevrilmesini ve onların para getirecek müşteriler olarak görülmesini istemiyorum. Bu da ancak işçi ve emekçi ailelerin bu sorunlara karşı birleşmesiyle mümkün olabilir.