Buradasınız
Gösteriş İçin Değil Depremzedeler İçin!
Kocaeli/Gebze’den petrokimya işçisi bir kadın

Tıpkı depremden önce olduğu gibi depremden sonra da devlet yetkilileri sorumluluklarından kaçmaya devam ediyorlar. Hatta umursamazlıkta adeta birbirleriyle yarış halindeler! İlk imdada koşanın devlet olmasını bekleyen depremzedeler hayal kırıklığına uğratıldılar. Günlerce kurtarılmayı bekleyen enkaz altındaki on binlerce insanın hayatı hiçe sayıldı ve “itibardan tasarruf olmaz” deyip saraylarda yaşayanlar arama kurtarma ekipleri ve ekipmanları göndermedi.
Günler sonra deprem bölgesine giden iktidar temsilcileri “bizi yalnız bıraktınız” diye sitemde bulunan acılı depremzedeleri azarladılar, burunlarından kıl aldırmadılar. Kibir içindeki iktidar sahipleri sanki yaşananların sebebi kendileri değilmiş gibi davrandılar, eleştirenlere parmak salladılar, deftere not ettiklerini söylediler. Deprem bölgesinde çalışan gönüllüleri, sosyalist örgüt ve partileri engellemeye çalıştılar. Kendi görevini yerine getirmeyen iktidar hızlı bir şekilde deprem bölgesine ulaşan ve dayanışmayla yaraları sarmaya çalışan sosyalistlere, muhalif partilere tahammülsüzlüğünü defalarca gösterdi. Ama tek adam rejimi tüm yalanlarına ve karalama çabalarına rağmen depremzedelerin ve toplumun gözünden gerçeği gizleyemedi. “Büyük Türkiye” yalanıyla insanların gözünü boyamaya, aldatmaya, sorumluluğunu gizlemeye çalışan iktidar, İskenderun örneğinde olduğu gibi tehlikeli deprem bölgelerini risk listesinden çıkardı. Seçim dönemlerinde imar afları çıkardı. Bu iktidar milyonların kaderiyle ve on binlerin hayatıyla oynadı. İnsanların hayatını 5’li çetenin insafına, kapitalist kâr hırsına kurban etti. Sonra da çıkıp TV programlarıyla yine halktan para istedi ama bu arada halktan topladığı onca verginin akıbetinden de asla bahsetmedi. Nitekim uzun zaman önce iç ettikleri deprem vergilerini soranlara “artık bunların açıklamasını yaparak zaman kaybetmeyeceğiz” demişlerdi. SGK fonlarının, işsizlik fonunun ve deprem paralarının üstüne yatmaktan zerre kadar utanç duymadılar.
Yoksullukla, işsizlikle, baskılarla, yasaklarla, şiddetle ve her türlü sorunla milyonların canını yakmaları yetmezmiş gibi depremi felakete dönüştürdüler ama hâlâ zeytinyağı gibi üste çıkmaya çalışıyorlar. Bir kez daha gördük ve şahit olduk ki kendi iktidarları ve sermayelerinden başka korumayı düşündükleri hiçbir şey yok. Bu insan hayatı olsa bile. Biz işçi ve emekçiler aynı acıları yaşamak istemiyorsak birleşmeli ve derdi rant ve sermayesini büyütmek olanlara acil olarak bazı şeyleri hatırlatmalıyız. Fabrikalarda ve sokaklarda, 1 Mayıs alanlarında ısrarla taleplerimizi hep birlikte ortaya koymalıyız!
Deprem vergileri, depremzedeler için toplanan paralar depremzedelerin ihtiyaçları için kullanılmalıdır. Biz o paraları depremzedelere verdik, hükümet şov yapsın diye vermedik. Depremzedelerin yaşamlarını yeniden ve daha iyi koşullarda kurması için tüm devlet kaynakları harekete geçirilmelidir. Tek adam rejiminin baskılarına inat tüm toplum kesimleri, sendikalar, örgütler, siyasi partiler seferber olmalıdır. Kentler depreme dirençli hale getirilmeli, zemin etütlerinin ve planlı çalışmaların ardından ücretsiz, sağlıklı, depreme dayanıklı konutlar inşa edilmelidir. Depremzedelerin varı yoğu olan evlerini başlarına yıkanlar hesap vermelidir. Elbette hiçbir şey kaybettiklerimizi geri getirmeyecek. Ama aynı acıları geleceğe ihale etmemek için bugünden mücadele vermeliyiz. Biz milyonlarız ve bu yaraları birlikte saracağız ama daha güçlü bir dayanışmayla ve daha gür çıkan sesimizle yapacağız bunu. Bu yolla hayatta kalacağız. Artık yeter, ihmalden, göçükten, örgütsüzlükten daha fazla ölmek istemiyoruz! Bunun için biz işçi ve emekçilerin kader planında mücadele olduğunu kabul edelim, tüm gücümüzle bastıralım, hesap soralım, koşulların değişmesini sağlayalım.
Dayanışma Ruhumuzu Boğamazsınız!
- Malatyalı Kadın Tekstil İşçisi İle Deprem ve Kadın İşçiler Üzerine Söyleşi
- “Depremin Yaraları Sarılıyor” mu?
- Depremi Yaşadık, Cehennemi Yaşıyoruz!
- 6 Şubat, UİD-DER’le Tanışmam ve Sonrası
- “Bu Yaş Bu Çimeni Büyütür!”
- Gitmedik, Buradayız, Direniyoruz!
- Saraylıların İç Burukluğu!
- 1 Mayıs’ta Buluşalım Depremin Hesabını Soralım!
- Sahte Temel Atma Törenleri Neyin Acizliği?
- Kader Değil Felaket!
- Ben Hatay’dan Güneş
- Gösteriş İçin Değil Depremzedeler İçin!
- Dayanışma Ruhumuzu Boğamazsınız!
- “Kader Planı” mı?
- Sanki Savaş Bölgesine Giriş Yapmış Gibiydik!
- Boşaltılan Yurtlar ve Büyüyen Sorunlar!
- Depremin 40. Gününde İstanbul Emek Barış Demokrasi Güçlerinden Anma Eylemi
- Dimdik Durun ki İyileşelim!
- Dayanışma, Yarına Dair Umudumuzu Büyüttü
- O Bebeğin Keskin Kılıç Gözleri…
Son Eklenenler
- Urfa Organize Sanayi Bölgesinde faaliyet gösteren Özak Tekstil’de işçiler, fabrikada 6 yıldır örgütlü olan Hak-İş’e bağlı Öz İplik-İş Sendikasından istifa edip BİRTEK-SEN’e üye oldular. Bunun üzerine fabrika yönetimi BİRTEK-SEN’den istifa etmeleri...
- DİSK, asgari ücrete ilişkin taleplerini ve mücadele programını 1 Aralıkta gerçekleştirdiği basın toplantısıyla duyurdu. DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu ve DİSK Yönetim Kurulunun katıldığı toplantıda DİSK Araştırma Merkezi’nin (DİSK-AR) asgari...
- Temmuz 2023 itibariyle en düşük emekli maaşının 7500 lirada kalmasıyla emekli maaşları açlık sınırının çok altına indi. 2021 Tüm Emekliler Sendikası üyesi emekliler, bu şartlarda geçinemediklerini, kiralarını, faturalarını ödeyemez hale geldiklerini...
- Fil kendini ormanın en güçlü hayvanı ilan etmiş ve yönetimi eline almış. Herkesin iyiliğini düşündüğünü ileri sürerek ormandaki bütün düzeni yeniden kurmuş. Gerçekte ise sadece kendi çıkarlarını gözeterek, ihtiyaçlarını karşılayacak bir düzen kurmuş...
- İsrail yıllarca yürüttüğü yayılmacı politika ile Filistin topraklarının yüzde 85’ini işgal etmiş durumda. 7 Ekim’den bu yana yaşanan savaşta ise 15 binden fazla Filistinli hayatını kaybetti. Filistin sendikaları, tüm dünya işçilerine, 1978’de...
- Aynı işyerinde çalıştığımız Hüseyin diye bir arkadaşım var. Sık sık konuşur, sohbet ederiz. Bu aralar çok dertli. Nedenini sordum. “Valla ne yapıyorum ediyorum, mutlu olamıyorum” dedi. Hüseyin’e dünyada mutluluk sıralamasında Uganda ile kafa kafaya...
- Analarımızın hakkını ödeyemeyeceğimizi düşünürüz. Ana çocuğunu doğuran, koruyan, büyüten, konuşmayı öğreten, şefkatini veren, ona emek verendir. Peki, tek bir çocuğun değil tüm dünya işçilerinin anası haline gelen Jones Ana kimdir?
- Ben metal sektöründe çalışan bir işçiyim. Geçenlerde resmi bir tatil gününde çalıştığım fabrika fazla mesai yapma kararı aldı. İlk olarak sorumlu, herkesi toplayıp fazla çalışma ihtimalinin olduğunu söyledi. Daha sonra da tek tek işçilere sorulmadan...
- Dost kim?/ Düşman kim?/ Aynı gemideyiz dediler,/ Ama aynı sofrada değiliz./ Biz bir aileyiz dediler,/ Ama aynı şartlarda değiliz./ Zengin sofraları, şatafatlı sarayları…/ Söyledikleri yalanlara kanma!/
- İsrail’in 7 Ekimden bu yana Gazze’de sürdürdüğü kesintisiz saldırılarda çoğu çocuk ve kadın, 14 bin 500’den fazla insan katledildi. Evler, okullar, hastaneler, yaşam alanları yok edildi. Bu vahşete sessiz kalmayan farklı ülkelerden işçi ve emekçiler...
- Amazon işçileri, teknoloji devi şirketin 30 yıllık tarihinde en büyük greve imza attılar. Doğu Avrupa ülkesi Çekya’da sağlık, sosyal hizmet, eğitim, otomotiv, metal, gıda, enerji, ulaşım ve daha birçok sektörden yaklaşık 1 milyon işçi 27 Kasımda...
- Sendikalı oldukları için hakları ödenmeden işten atılan Agrobay işçileri İzmir Bergama Kent Meydanında çatıya çıkarak bir kez daha seslerini duyurdular. Urfa’da Özak Tekstilde bir kadın işçi Öz İplik-İş’ten istifa ederek BİRTEK-SEN’e üye olduğu için...
- Pahalılık ve zamlar nedeniyle adeta insan olduğumuzu unuttuk. Eğlenmek, dışarı çıkmak, eş dostla vakit geçirmek, bir yerlere gidip yeni insanlarla tanışmak gibi sosyal aktiviteler lüks oldu. Temel ihtiyaçlarımıza bile yetişemez durumdayız....