İşçiye “Maske, Mesafe, Temizlik” Diyenler İşyerlerinde Hiçbir Önlem Almıyor

Koronavirüs salgınına karşı önlem alıyoruz diyerek pek çok yasağı yürürlüğe koyan iktidar işyerlerini denetlemeyi ise hiç gerekli görmüyor. Önlem olarak maske, mesafe ve temizliği en başa alan ve bulaşmayı önlemek gerekçesiyle komşunun komşuya ziyaretini dahi ispiyon konusu yapanlar, adeta çalışma kamplarına dönen işyerlerini görmezden geliyor.

Alınmayan önlemlerin yanı sıra ağırlaşan yaşam koşulları ve uzayan iş saatleri nedeniyle fabrikalar, şantiyeler, hastaneler adeta virüsün yayılma alanları olmuş durumda. Artvin Yusufeli baraj inşaatında çalışırken koronavirüse yakalanan işçilerin yaşadıkları, geçtiğimiz günlerde basına yansıdı. Artı Gerçek haber sitesine karşı karşıya kaldıkları mağduriyeti anlatan işçiler, karantinada oldukları için evlerine gidemediklerini, buna karşın kaldıkları koğuşların pislik içinde olduğunu, yeterince beslenemediklerini, virüsten değilse pislikten öleceklerini söylüyorlardı. Polis, Jandarma, Sağlık Bakanlığı, İl Sağlık Müdürlüğü dâhil pek çok yeri arayarak durumu şikâyet edip yardım istediklerini ama “biz bakmıyoruz” cevabı aldıklarını belirtiyorlar. Bir işçinin söyledikleri, “maske, mesafe, temizlik kuralına uymadınız bu nedenle virüs yayılıyor” diyerek işçileri suçlayan iktidara cevaptır: “Taşeron kampından işe giderken sosyal mesafe vs gibi kurallar yok. Tıka basa arabalara dolduruluyoruz. 15 dakika boyunca böyle gidiyoruz. Burada virüs kapmamak mümkün değil.” Yusufeli baraj şantiyesinde yaşananlar sadece buraya has tekil olaylar da değil.

yusufeli-baraj-santiyesi.jpg

Yusufeli Baraj Şantiyesi

Eylül ayında Irak’ta ENKA İnşaat’a ait iki şantiyede de yoğun koronavirüs vakaları görülmüş, 1800 işçi karantinaya alınmıştı. Burada da işçiler 800 kişilik şantiyede 1800 kişi karantinada olduklarını ve 800 işçiye 2 doktorun baktığını söylemişlerdi. Aynı Yusufeli’nde olduğu gibi yetkililer yine işçileri kaderlerine terk etmişti. İşçiler Bağdat’taki Türkiye Büyükelçiliğini arayarak onlardan yapacakları hiçbir şeyin olmadığı cevabını aldılar. 80’er kişilik iki katlı konteynırlarda her koğuşta dört kişi kaldıklarını söyleyen işçiler yemekhane, banyo ve tuvaletlerin ortak kullanım alanı olduğunu, bu koşullarda izole olmanın mümkün olmadığını, hasta olmayanların da çok kolay virüs kapabileceğini belirtmişlerdi. 

irak-enka-santiyesi.jpg

ENKA İnşaat şantiyesi, Irak

Rusya’da da Türkiyeli şirketlere ait şantiyelerde binlerce işçi koronavirüse yakalandı ve burada da koşullar diğer şantiyelerden farklı değil. İşçiler tuvaletlerden yemekhanelere kadar hijyen koşullarının çok kötü olduğunu ve salgın olduğu halde yeterli temizlik için bir şey yapılmadığını, yemekhanelerde kalabalıktan dolayı sosyal mesafe kuralının gözetilmediğini, iç içe yemek yemek zorunda kaldıklarını söylediler.

rusya-santiye-covid-vakalari.jpg

Yamata Yatırım'a ait şantiyede kamp alanı

Şantiyelerde virüsün yayılmasına davetiye çıkaran bu koşullar fabrikalarda, atölyelerde, hastanelerde de farklı değil. İşyerlerinde gerekli önlemler alınmadığı için virüsün en yoğun görüldüğü bölgeler işçi havzaları ve yoksul semtleri. Çalışma saatleri düşürülmediği, işçilerin ücretleri arttırılıp bağışıklık sistemleri güçlendirilmediği müddetçe virüsün işçiler arasında yayılmasını önlemek mümkün değil.

“Önceliğimiz çarkların dönmesidir” diyen iktidardan gerekli önlemleri almaları için patronlara baskı yapmasını beklemiyoruz. İşçiler ancak örgütlü olabildiklerinde salgına karşı yeterli önlemlerin alınmasını sağlayabilirler. İşçi sınıfının salgın karşısında bireysel tedbirler alması ne mümkündür ne de yeterli. İşçi Dayanışması’nın 150. Sayısında belirtildiği gibi; “Salgın toplumsal bir sorundur ve ancak toplumsal olarak yenilebilir. İşçi sınıfı örgütlü olursa, işyerlerinde ve toplumsal hayatın diğer alanlarında gerekli önlemlerin alınmasını sağlayabilir. Mesele çok karmaşık değil: Salgın sorunu aynı ücret gibi, sigorta ve sendika hakkı gibi, işyerlerinde işçi sağlığı ve iş güvenliği gibi bir sınıf sorunu ve mücadele konusudur.” Nasıl ki patronlar işyerlerinde işçi sağlığı önlemlerini yük olarak görüyor ve en az masrafla bu yükten kurtulmak istiyorlarsa, koronavirüse karşı alınması gereken önlemlere de bu sınıfsal açıdan bakıyorlar. Tam da bunun için biz işçiler de meseleye sınıfsal bakmalı, birleşerek ve mücadele ederek koronavirüs önlemlerinin alınmasını ve uygulanmasını sağlamalıyız.