“Ne Diyeyim, Mahmut mu Diyeyim?”

Uzun süredir iş arıyordum. Lise arkadaşım Mahmut kendisinin şef olduğu bir temizlik şirketine beni sokabileceğini söyledi. Ama çok çalışmam gerekiyormuş, gevezelik yapmamam gerekiyormuş. Orası okul gibi değilmiş yoksa beni hemen kovdururmuş. Bana sanki daha önce hiç çalışmamışım gibi konuşunca ben de hiç çalışmamışım gibi “Tamam Mahmut, çalışırım Mahmut” dedim. İşe başladıktan birkaç gün sonra da çalışmamı beğendiler. Bir gün Mahmut şef, beni yanına çağırdı ve bana henüz 18 yaşıma girmediğim için sigorta yapamayacaklarını söyledi. Şantiye olduğu için çıraklık sigortası da yapmıyorlarmış. Bana 18 yaşına girince sigorta yapacaklarını söyledi ve o zamana kadar kendime dikkat etmem gerektiğini de ekledi. Ben de işe ihtiyacım olduğu için kabul etmek zorunda kaldım. Bana kırmızı ve mavi baret takanlardan uzak durmam gerektiğini söylediler. Ben de bir süre gizlenerek çalıştım.

Bir gün yemek paydosunda su içerken bir adam yanıma yaklaştı ve bana adımı sordu. Ben de söyledim. “Kimliğin yanında mı?” diye sordu. Ben de bir anlık boşlukla “evet” dedim ve verdim. Meğer adam iş güvenliği uzmanıymış. Bana hemen yemeğimi yiyip gitmemi söyledi. “Büyü de öyle gel!” dedi. Ben de yemekten sonra eşyalarımı toplayıp gidecektim ki adımı defalarca söylememe rağmen adımı ezberleyemeyen üstelik adaşım olan patronum “gitmene gerek yok” dedi. Beni başka bir siteye göndereceğini söyledi. “Ama orada da adımı, yaşımı soracaklar” dedim. “Sen de söyleme” dedi. “Peki, ne diyeceğim sorarlarsa?” diye sorunca “Mahmut de!” dedi. Bir an anlamakta zorlandım tekrar sordum “Ne diyim, Mahmut mu diyim?” “Evet, Mahmut de!” Yani, bir daha sorarlarsa kimliğimin yanımda olmadığını, adımın da Mahmut olduğunu söyleyeceğim, onlar da kayıtlarından Mahmut’un sigortasının olduğunu görecekler bana da “Tamam Mahmut, kolay gelsin” deyip gidecekler. Böylelikle kendimi de “koruma” altına almış olacağım. Yani bu patronlar, işlerine gelince kanunları bile görmezden gelebiliyorlar. Biz işçilerin hayatlarını hiçe sayıyorlar. Çalışmamızı beğenirlerse yani işlerine yaradığımız sürece çalıştırıyorlar ama bir köle gibi. Bu düzeni değiştirmek biz işçilerin elinde. Bu düzene “HAYIR” demeli ve bu kapitalist sistemi yıkmalıyız.