Buradasınız
Patrona, Kıdem Tazminatı Hesabının Nasıl Yapıldığını Öğrettik
Sarıgazi’den bir işçi

Merhaba, ben otomotiv sektöründe çalışan bir işçiyim. Geçen aya kadar çalışmakta olduğum işyerimde, ücretlerimizi düşürmek amacıyla bir saldırı yapıldı.
Yeni yıla girmemizle birlikte, işyerindeki tüm işçilerin dikkati bir senedir beklemekte oldukları zam oranlarına kilitlenmişti. Çünkü hayat bir sene boyunca hızla pahalılaşmıştı ve cebimizdeki para erimişti. Yeni yıla girmemizle birlikte yeni zamlar ve yeni vergiler gündemi işgal etmeye başladı. Artan gıda fiyatları bizi bezdirdi. Bu arada müdürlerimiz, zam beklentimizin kötü sonuçlarına, ikiyüzlü bir dille bizi hazırlamaya çalışıyorlardı;“otomotive getirilen ÖTV zammı belimizi büktü... döviz kuruyla beraber maliyetlerimizde artıyor... çok kötü işler, çook!” diyerek ortalarda dolaşıyorlardı. Perşembenin gelişi Çarşambadan belliydi ve komik zammımız açıklandı; brütte %2,5 zam aldık. Maşımıza yapılan bu gözle görülmez zammın şokunu yaşıyorduk ki, bütün işçiler yemekhaneye çağırıldık.
Biz, “herhalde bu rezaleti açıklamaya çalışacaklar” diye düşünürken, onlar daha büyük bir rezaleti açıklamaya koyuldular. Yeni çalışma dönemiyle birlikte, atölyelerde çalışan işçilerin prim sistemini kaldırdıklarını ve bu nedenle uğrayacağımız gelir kaybını telafi etmek amacıyla da bir miktar daha zam yapacaklarını duyurdular. Gerekçe olarak da, prim sisteminin atölyedeki arkadaşlar tarafından kavranamadığını ve otomotiv sektörünün daralmaya başladığını söylediler.
Bizim maaşlarımızı düşürmeyi olası krizlerinin çözümü olarak gören bu açgözlülere bakarak biz de şöyle cevap verdik: Biz tüm bunları neden kabul edelim, bize işe girerken üç ayda bir taam maaşa kadar prim alabileceğimizi söylemiştiniz! Onlar da İş Kanunu’nun 22. maddesi uyarınca böyle bir değişiklik yapabileceklerini ama bu değişikliği kabul ettiğimize dair kâğıt imzalamamızın zorunlu olduğunu söylediler. Bu kâğıtları imzalamazsak ne olacak diye sorduğumuzdaysa, “imzalamayanların işten çıkarılacağını” söylediler.
Karar vermek için 6 işgünümüz olmasına rağmen, kimilerimiz işsizlik korkusundan kimilerimiz de kafa karışıklığından dolayı kâğıtları imzaladık. Benimle birlikte 4 arkadaş bu kâğıtları imzalamayarak, bu yapılanların hukuka uysa bile ahlâka uymadığını söyleyerek söz konusu çalışma koşullarını kabul etmediğimizi söyledik.
İmza atan arkadaşlarımız, sonraki altı gün boyunca, bu 4 kişinin ikna edilme sürecine şahit oldu. Bizleri tatlı dille ikna etmeye çalıştılar. Güzel günler göreceğimiz yalanları savruldu. Fakat bizler o kâğıtlara hiçbir zaman imza atmadık. İmza atan arkadaşlarımız, 4 kişinin bile patronlar için ne kadar değerli olduğunu fark ederek, attıkları bu imzalardan zamanla pişman oldu. Çünkü o kâğıtlara hep beraber imza atmadığımızda yapabileceğimiz direniş çok şeyi değiştirebilirdi. Alacağımız zam oranlarını yukarıya taşıyabilir ya da prim sisteminin kaldırılmasını önleyebilirdi.
Sonraki süreçte bu kâğıtları imzalamayan 4 işçi, müdürlere ve insan kaynakları görevlilerine çok zor zamanlar yaşattık. Önümüze çıkartılan hiçbir kâğıdı etraflıca düşünüp UİD-DER’e danışmadan imzalamadık.
Şirketin yaptığı kıdem tazminatı hesabını kabul etmedik. Çünkü şirket kıdem tazminatı hesabını giydirilmemiş brüt ücret üzerinden hesaplamıştı. Bize “biz böyle hesaplıyoruz” dediler. Biz de onlara İş Kanunu’ndaki maddeleri göstererek; “primlerimizi, servis ücretimizi, yemek ücretimizi ve diğer tüm yan ödemeleri de brütümüze giydirerek hesaplayacaksınız, yoksa biz bu farkları faiziyle geri almasını biliriz” dedik. UİD-DER’in de yardımıyla giydirilmiş kıdem tazminatı hesabının nasıl yapıldığını onlara gösterdik. Ücret farklarımızı “mahkemeye başvurmaya gerek kalmadan” şirketten tahsil ettik. Sonra bize; bir yanlışlık olduğunu ve bundan sonra kıdem hesabını giydirilmiş brüt üzerinden yapacaklarını söylediler. İmzaladığımız tüm evraklara “tüm kanuni haklarım saklıdır” yazarak, açabileceğimiz diğer olası davaları onlara hatırlatarak müdürleri endişelere zerk ettik.
Biz bu yaşadığımız süreçten şunları çıkarttık: patron maaşlarımızı ya da çalışma koşullarını bizim rızamız olmadan değiştiremez ve bu saldırılara karşı durabiliriz. Ayrıca işten çıkarıldığımız takdirde hakkımız olan kıdem tazminatının sadece brüt maaş üzerinden değil giydirilmiş brüt maaş üzerinden hesaplanması gerektiğini öğrendik. Her şeyin mahkeme yoluyla halledilemeyeceğini ve 4 işçinin bir araya geldiğinde dahi haklarını nasıl alabildiğini gördük. O yüzden buradan tüm arkadaşlarımızı örgütlenmeye ve mücadeleye çağırıyoruz!
Mücadele Alanlarından
- Adres Doğru mu?
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
Son Eklenenler
- Sevgili işçi kardeşlerim, Sermaye sınıfı, burjuvazi, sağıyla soluyla, iktidarıyla muhalefetiyle bir bütündür ve yoksul halka, işçi sınıfına düşmandır. Ancak bu utanmaz sınıf ve politikacıları, bizleri kandırmak için yapmadıklarını bırakmazlar....
- Türk Tabipleri Birliği (TTB), 25 Şubatta “Başka Bir Sağlık Sistemi Mümkün, Başka Bir Hekimlik Ortamı Mümkün!” diyerek İstanbul’dan Ankara’ya yürüyüş başlattı. İstanbul Kadıköy’de bir basın açıklaması yaparak yürüyüşlerini başlatan hekimler,...
- İstanbul Beşiktaş Belediyesi ve Seyhan Belediyesi işçileri ücret gaspına karşı 24 Şubatta geciken ödemelerinin yapılması talebiyle iş bıraktı.
- Bugün ilaç yazdırmak için aile hekimime gittim. Ama onu hiç bu kadar üzgün görmemiştim. Normalde güler yüzlü, hastalarına iyi davranan, insani ilişkileri güçlü biriydi. Üzüntüsünün sebebini sorduğumda iç çekerek anlatmaya başladı: “Gerçekten çok...
- Patronlar sınıfının biz işçilere topyekûn savaş açtıkları çok açık şekilde ortadadır. Her fırsatta mikrofonu kapan patronlar ve siyasetçiler büyümekten, gelişmekten, enflasyonun kısa sürede sona ereceğinden bahsediyor. Ancak gerçekler bunun tam...
- İşçi eylemlerinde, grev ve direnişlerde çokça atılan bir slogan vardır: Hak Verilmez Alınır! Bu yalnızca bir slogan değil, işçi sınıfının mücadele tarihinin bir özeti gibidir. Geçmişten bugüne sendikal ve siyasal hakların mücadeleyle kazanıldığını,...
- UİD-DER, 6 ay boyunca haklarını almak için mücadele eden ve sonunda patrona geri adım attıran Polonez işçileri ile birlikte 23 Şubatta etkinlik düzenledi. Çatalca Belediyesi Nazım Özbay Kültür Merkezinde gerçekleştirilen “Polonez İşçileri Diyor ki:...
- Hepsiburada’nın taşımacılık şirketi olan HepsiJET’in İstanbul Esenyurt’ta bulunan deposunda çalışan 4 kadın işçi 17 Şubatta depo önünde direnişe başladı. DİSK/Lastik-İş Sendikası, örgütlenme faaliyeti yürüttüğü İstanbul Esenyurt’ta bulunan Huhtamaki...
- İstanbul’da çeşitli sendikalar, siyasi partiler ve demokratik kitle örgütleri BİRTEK-SEN Genel Başkanı Mehmet Türkmen’in 17 Şubatta “çalışma hürriyetinin ihlali” ve “suç işlemeye tahrik” suçlamasıyla tutuklanmasını ve Antep’te çeşitli fabrikalardan...
- Dünyanın en yüksek sendikalılık oranına sahip ülkelerinden biri olan Finlandiya’da birçok sektörde sendikalar ve işverenler arasındaki toplu sözleşme süreci devam ediyor. Ücret artışları, çalışma saatlerinin düzenlenmesi, sözleşme süreleri gibi...
- Güven kelimesi aslında ne kadar derin bir anlama sahiptir. Güven, bireyler arasındaki ilişkilerin sağlıklı ve sürdürülebilir olmasını sağlayan temel bir unsurdur. Hem bireysel hem de toplumsal düzeyde, güven duygusu yaşamın vazgeçilmezidir....
- Mücadele örgütümüzün yayın organı İşçi Dayanışması’nın 201. sayısının arka kapağında yer alan “Suriyeliler Geri Dönecek mi?” yazısını ben de okudum. Yazıda, “Almanya’ya giden insanların ne kadarı kalıcı olarak Türkiye’ye geri döndü?” diye bir soru...
- Bolu Kartalkaya’daki otel yangınında aralarında otel çalışanlarının ve çok sayıda çocuğun da olduğu, 78 kişi hayatını kaybetti. Sömestr tatili olduğu için ailelerin çocuklarıyla birlikte gittiği otelde toplu bir katliam yaşandı. Akabinde ortaya...