Buradasınız
“Siz Bugün Ne İçtiniz?”
Pendik’ten bir metal işçisi
Anlatacağım hikâye işçilerin bir araya geldiklerinde, birbirlerine güvenip ortak bir mücadele yürüttüklerinde, aslında “örgütlendiklerinde” daima kazanacaklarını gösterecek sizlere. Nasıl mı? Dinleyin o zaman.
Ben araba parçaları üreten bir metal fabrikasında çalışan 600 işçiden yalnızca biriyim. Ama bir tek farkla, ben örgütlü bir işçiyim. Bunu neden söylediğime de daha sonra değineceğim. Her zamanki gibi işimizin başında çalışıyorduk. Vardiya amiri gelip bir toplantı yapılacağını söyledi. Biz de gittik ve dinledik meramlarını. Üretimde verimi arttırmak adı altında 15 dakika olan çay molamızı 11 dakikaya düşüreceklerini ve bizim de bunu kabul etmemiz gerektiğini anlattılar. Diğer vardiyalarla da yapılmış aynı toplantı. Vardiya amirinin söylediğine göre de herkes “fedakârlık” edip kabul etmiş bu yeni sistemi. Bunu duyduğumda canım çok sıkıldı. “Nasıl kabul eder diğer işçi arkadaşlar bu durumu? Ben etmiyorum” dedim. Çünkü biliyorum önce çay molasını 15 dakikadan 11 dakikaya düşürmekle başlayacaklar. Fakat biz itiraz etmedikçe yavaş yavaş çay molasını kaldıracaklar tamamen. Bu hep böyle olmuştur zaten. Önce nabız yoklarlar sonra da harekete geçerler. Tıpkı kazanılmış diğer haklarımız gibi, bunu da gasp etmek için ellerinden geleni yaparlar. Makinelerimizin başına geçtik. Bölümdeki işçi arkadaşlarımın yanına gidip tek tek anlattım hepsine. Haklarımıza sahip çıkmamız gerektiğini, sessiz kalmanın çözüm olmadığını, birlikte hareket edersek bizi yenemeyeceklerini.
Çay saati geldiğinde birlikte çıktık. Bizim bölümde toplam 30 işçi var. Hepimiz çayımızı içtik biraz sohbet ettik. Herkesin gözü saatte, kulağı çay molasının bittiğini haber veren zil sesindeydi. Ve molanın bittiğini haber veren uyarı zili çaldı, çaya çıkalı 11 dakika olmuştu. Ben kalkmadım yerimden. Benden cesaret alan başka bir işçi arkadaşım da kalkıp kalkmamakla ilgili bir tereddüt yaşarken, benden cesaret alarak oturdu. Bizi gören diğer arkadaşlar da oturmaya devam ettiler. Birbirimizden güç alarak bir tavır sergilemiştik ve bu bizi mutlu etmişti. Sohbetlerimize gülüşmeler, kahkahalar eşlik ediyordu. 15 dakikanın sonunda makinelerimizin başına geçerken hepimiz gülüyorduk. Onların dediğini değil, biz kendi istediğimizi yapmış ve hakkımıza sahip çıkmıştık. Vardiya amiri sinirden kıpkırmızı kesilmiş, öylece bakıyordu bölümün girişinden bize. Birlikte hareket etmek bize öyle bir cesaret vermişti ki, normalde vardiya amirini gördüğünde tabiri caizse boğazındaki tükürüğü kuruyan sessiz arkadaşlar bile kahkahalar atarak geçiyordu vardiya amirinin önünden.
Şimdi örgütlü işçi olma kısmına dair söyleyeceğim şeye geleyim. Ben eğer UİD-DER’de örgütlü bir işçi olmasaydım, patronların bu ayak oyunlarıyla haklarımızı geçmişten bugüne nasıl gasp ettiklerini ve buna karşı koymak gerektiğini bilemezdim. Geçmişte yaşanan deneyimlerden habersiz olurdum. Ama bir örgütlü işçinin aldığı tavır 29 işçinin de aynı amaç etrafında bir araya gelmesini sağladı. O açıdan çok önemli bu kısım.
Paydos saati geldi ve ben de servise binmek üzere çıktım fabrikadan. Baktım bölümden arkadaşlar beni bekliyor toplu halde. Neden servislerinize binmediniz diye sordum ve şöyle bir cevap aldım, “Bugün birlikte çok güzel bir şey başardık, artık birlikte yapacağız ne yaparsak. O yüzden servislere de birlikte gideceğiz bundan sonra.” Kol kola yürüdük servislerimize. Servis şoförümüz Veli abi de şaşkın bir ifadeyle sordu, “Oğlum siz bugün ne içtiniz? Servise kol kola yürümeler, 30 kişi 600 kişinin kabul ettiği karara kafa tutmalar falan, hayırdır neyinize güveniyorsunuz?” Ben de gülümseyerek cevapladım, “biz bugün tek başına olduğumuzu sanmanın verdiği korkuyu yendik, bir araya gelip birbirimize güvenerek, örgütlenerek kazanabileceğimizi gördük. Örgütsüz 600 kişinin değil, örgütlü 30 kişinin daha güçlü olduğunu gördük. O yüzden neyinize güveniyorsunuz diyorsun ya Veli abi, biz işçi kardeşlerimle birbirimize güveniyoruz. Ve biliyoruz ki birleşen, örgütlenen işçiyi hiçbir kuvvet yenemez!” dedim ve evlerimize doğru yola çıktık. İçimde hakkımıza sahip çıkmanın vermiş olduğu huzur, yüzümde bu huzurun verdiği gülümsemeyle birlikte…
YÜREKLERİN GEZİNTİSİ
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
- Son Gülen İyi Güler!
Son Eklenenler
- Mersin’in Gülnar ilçesinde yapımı devam eden Akkuyu Nükleer Santrali şantiyesinde çalışan işçiler Ocak ve Şubat ayı ücretleri ödenmediği için 27 Martta iş bıraktı. Santralin Türkiye tarafının genel yüklenici firması IC İçtaş bünyesinde çalışan...
- Özak Tekstil işçileri sendika değiştirme hakkını kullanarak BİRTEK-SEN’de örgütlendikleri için patronun işten atma saldırısıyla karşılaşmış ve 27 Kasımda direnişe geçmişlerdi. Tüm baskı ve engellemelere rağmen sendikalarıyla birlikte mücadeleyi...
- Bayburt Grup’a bağlı Agrobay Seracılık’ta çalışan işçiler Tarım-Sen’e üye oldukları için tazminatları ve 2 aylık maaşları ödenmeden işten atılmışlardı. 22 Ağustosta direnişe geçen işçiler patronun yalanlarına, jandarma saldırısına, defalarca...
- İşçilerin, patronların saldırılarına karşı mücadelesi sürüyor, bu mücadelelerin bir kısmı anlamlı kazanımlarla sonuçlanıyor. Sendika düşmanlığına karşı direnişe geçen RC Endüstri işçileri patrona geri adım attırdı. Direnişin 20. gününde üretimi...
- Sermayelerini büyütmeyi her şeyin önüne koyan patronlar sınıfı dünyanın dört bir yanında iş güvenliği önlemlerini almayarak, doğayı tahrip edip felaketlerin önünü açarak işçilerin canını almaya devam ediyor. Türkiye’de ve dünyada depremlerde,...
- İtalya İşçi Sendikası UIL ülkede giderek artan iş cinayetlerine karşı 19 Martta Roma’da protesto gösterisi düzenledi. Sendika öncülüğünde yapılan eylemde giderek artan işçi ölümleri protesto edildi. İş güvenliği önlemlerinin alınmamasının işçilerin...
- Sorunlarımız giderek artıyor. Çevremde pek çok insandan “hiçbir şey değişmiyor” cümlesini duyuyorum. Onlara soruyorum: “Peki, değişmesi için sen ne yapıyorsun?” Herkes çözümü birbirinden bekliyor, sonra da “neden böyle” diye şikâyet ediyor. Sonuç...
- Hak gasplarına karşı işçilerin, emekçi kadınların ve emeklilerin hak arayışı sürüyor. Çeşitli işkollarından işçiler İzmir’den Manisa’ya, İstanbul’dan Ankara’ya kadar direnişlerle, yürüyüşlerle, basın açıklamalarıyla seslerini yükseltiyor.
- Başlıktaki sorunun cevabı aslında çok basit: kim karıştırıyorsa onun işine gelir doğal olarak. Çalışmakta olduğum işyeri ağır sanayi… Genç işçilerin yanı sıra çocuk ve yaşlı emeği sömürüsü de katmerli olarak yaşanıyor. Ücretlerin çevredeki...
- Türkiye’de mevcut siyasi iktidar, pek çok alanda politika değiştirdi, iç ve dış politikalarında keskin zikzaklar çizdi, defalarca doğrultu değiştirdi. Fakat doğrultusunu hiç değiştirmediği, istikrarını hep koruduğu bir alan var: Emek politikaları!
- Binlerce yıl önce atalarımızın avlanmak için kullandığı bumerang, atıldığı noktaya geri dönmesiyle bilinir. Bumerangın bu özelliğine atıfla, kişinin gösterdiği tutum ve davranışların sonuçlarının eninde sonunda kendisine geri dönüşü olacağını...
- Bursa’nın Gemlik ilçesinde faaliyet gösteren Borusan Lojistik A.Ş’de Liman-İş Sendikası’na üye olan 4 işçi işten çıkarıldı. Sendikalaştıkları için işten atılan işçilerin geri alınması ve sendikal baskılara son verilmesi talebiyle 21 Martta fabrika...
- Her işçinin belki bir tesadüf neticesinde ve o güne değin ilk kez duyduğu, duyduğunda da “işte aradığım cevap buydu” dediği sözler vardır. Sınıf temelinde örgütlü işçiler buna “kulağına kar suyu kaçırmak” da derler. Benim kulağıma kar suyunu kaçıran...